بروز خشکسالی، کاهش نزولات جوی، رشد بی‌رویه شهرنشینی و افزایش مصرف آب، در ایران عواقب جبران ناپذیری را بر جای گذاشته که یکی از آنها کاهش سهم هر ایرانی از آب سالم است.
بروز خشکسالی، کاهش نزولات جوی، رشد بی‌رویه شهرنشینی و افزایش مصرف آب، در ایران عواقب جبران ناپذیری را بر جای گذاشته که یکی از آنها کاهش سهم هر ایرانی از آب سالم است.
در ایران هر فرد به طور متوسط روزانه 170 لیتر آب مصرف می کند که 2 برابر مصرف جهانی است که همین مساله موجب شده ایران در لیست کشور های دارای بحران شدید آبی قرار بگیرد.طبق اعلام مسوولان آبی کشور سهم هر ایرانی از آب سالم و در دسترس طی نیم‌قرن گذشته بیش از 75 درصد کاهش یافته است عددی که می توان از آن با عنوان فاجعه آبی یاد کرد، فاجعه‌ای که اگر در زمان حال مدیریت نشود باید منتظر کاهش بیشتر آن نیز بود.وضعیت منابع آبی بیانگر این است که باید یک تغییر نگرش در نحوه و مدیریت مصرف صورت بگیرد البته وزارت نیرو نیز بیکار نشسته و برای خروج از بحران آبی کشور برنامه‌هایی را در غالب برنامه ششم توسعه تدوین کرده است.با این وجود به نظر می رسد که تنها تدبیر یک وزارت خانه برای گذر از بحران پاسخگو نباشد و باید مدیریت مصرف در تمام بخش های کشور از سطح خرد تا کلان تدوین و عملیاتی شود چراکه دیگر زمان آزمون و خطا به پایان رسیده و نیازمند یک مدیریت منسجم و یک پارچه برای حل این بحران عظیم هستیم.
