محسن جلال پور/
میز شلوغ نخستین دفتر کسب وکارم را هیچ وقت فراموش نمی‌کنم.اتاقی نسبتا کوچک با میزی نسبتا بزرگ با انبوهی وسیله و ابزار.
در یک طرف میز، فکس بزرگی قرار داشت که آن روزها در نوع خود پیشرفته بود.کنارش تلفن بی سیم که همیشه گوشی اش زیر پرونده‌ها گم و گور می‌شد و زمانی پیدایش می‌کردیم که تلفن قطع شده‌بود.
کلی دفتر حساب و کتاب و چند ماشین حساب نوری و شارژی هم روی میز دیده می شد.وقتی همه چیز مرتب بود،تازه می شد آرنج ها را گذاشت روی میز و کمی به دیوار روبه رو خیره شد.کشوهای میز کناری هم پر بود از نامه و پاکت و کارتابلی که هر روز پر و خالی می‌شد.حالا همه این‌ها خلاصه شده در گوشی تلفن همراهم و میزی دارم که می‌توانم رویش پینگ پنگ بازی کنم.
به لطف کارآفرینان خلاق، اطراف ما مثل دیروزها،شلوغ نیست.همه چیز به سهولت در اختیار است و کسب وکار و زندگی به مدد رشد تکنولوژی،راحت تر از قبل شده است.
تکنولوژی های جدید هم برای خودشان داستان‌هایی دارند.ممکن است خیلی‌ها یادشان نباشد اما اولین بار که فکس وارد کشور شد،وزیری در آستانه استیضاح قرار گرفت.
موبایل که می‌خواست وارد شود،دولتی را به چالش کشید.جای دوری نرویم،همین تلگرام و اینستاگرام هم می‌توانست قربانیانی داشته‌باشد.همه این‌ها دو نتیجه برای ما به دنبال دارد.اول این که همیشه در برابر تغییر،مقاومت وجود دارد و دوم این که، معمولا تغییر برنده است.
این روزها که شایعات زیادی در باره مقاومت بازار سنتی در برابر اسنپ و تپسی می شنوم،یاد گذشته می‌افتم.یاد مقاومت های بیهوده در برابر تغییر.
اين حقيقت جامعه امروز است.میل به تغییر،میل به مقاومت را می‌شکند و این رویه تنها مختص ایران و تهران نیست.اصلا مكان نمي شناسد.واقعیت زمانه ماست.
حالا بیایید واقعیت را ببینیم.اسنپ و تپسی فوق العاده‌اند.اسنپ در حال حاضر 30 هزار راننده را به همکاری فراخوانده.
این یعنی اقتصاد دانش‌بنیان. نظم و احترام قابل توجهی در کار آنها دیده می‌شود و در نهایت این که،قیمت خرید خدمات از اسنپ و تپسی فوق العاده ارزان تر از تاکسی تلفنی است.
در این شرایط،جریان‌هایی در صدد فشارآوردن به این دو شرکت هستند و قصد محدودیت فعالیت آنها را دارند.گذشته از این که،چنین کاری شدنی نیست،باید به این جریان‌ها یادآوری کرد که مقاومت در برابر چنین تغییراتی،غیرممکن نیست اما بسیار هزینه دارد.
بنابراین،گروه‌های مخالف بهتر است به جای مقاومت در برابر تغییر،خود را برای رقابت بهتر آماده کنند.
زمان هنوز ازدست نرفته و فرصت نوسازی و بهسازی باقی است.
میز شلوغ نخستین دفتر کسب وکارم را هیچ وقت فراموش نمی‌کنم.اتاقی نسبتا کوچک با میزی نسبتا بزرگ با انبوهی وسیله و ابزار.
در یک طرف میز، فکس بزرگی قرار داشت که آن روزها در نوع خود پیشرفته بود.کنارش تلفن بی سیم که همیشه گوشی اش زیر پرونده‌ها گم و گور می‌شد و زمانی پیدایش می‌کردیم که تلفن قطع شده‌بود.
کلی دفتر حساب و کتاب و چند ماشین حساب نوری و شارژی هم روی میز دیده می شد.وقتی همه چیز مرتب بود،تازه می شد آرنج ها را گذاشت روی میز و کمی به دیوار روبه رو خیره شد.کشوهای میز کناری هم پر بود از نامه و پاکت و کارتابلی که هر روز پر و خالی می‌شد.حالا همه این‌ها خلاصه شده در گوشی تلفن همراهم و میزی دارم که می‌توانم رویش پینگ پنگ بازی کنم.
به لطف کارآفرینان خلاق، اطراف ما مثل دیروزها،شلوغ نیست.همه چیز به سهولت در اختیار است و کسب وکار و زندگی به مدد رشد تکنولوژی،راحت تر از قبل شده است.
تکنولوژی های جدید هم برای خودشان داستان‌هایی دارند.ممکن است خیلی‌ها یادشان نباشد اما اولین بار که فکس وارد کشور شد،وزیری در آستانه استیضاح قرار گرفت.
موبایل که می‌خواست وارد شود،دولتی را به چالش کشید.جای دوری نرویم،همین تلگرام و اینستاگرام هم می‌توانست قربانیانی داشته‌باشد.همه این‌ها دو نتیجه برای ما به دنبال دارد.اول این که همیشه در برابر تغییر،مقاومت وجود دارد و دوم این که، معمولا تغییر برنده است.
این روزها که شایعات زیادی در باره مقاومت بازار سنتی در برابر اسنپ و تپسی می شنوم،یاد گذشته می‌افتم.یاد مقاومت های بیهوده در برابر تغییر.
اين حقيقت جامعه امروز است.میل به تغییر،میل به مقاومت را می‌شکند و این رویه تنها مختص ایران و تهران نیست.اصلا مكان نمي شناسد.واقعیت زمانه ماست.
حالا بیایید واقعیت را ببینیم.اسنپ و تپسی فوق العاده‌اند.اسنپ در حال حاضر 30 هزار راننده را به همکاری فراخوانده.
این یعنی اقتصاد دانش‌بنیان. نظم و احترام قابل توجهی در کار آنها دیده می‌شود و در نهایت این که،قیمت خرید خدمات از اسنپ و تپسی فوق العاده ارزان تر از تاکسی تلفنی است.
در این شرایط،جریان‌هایی در صدد فشارآوردن به این دو شرکت هستند و قصد محدودیت فعالیت آنها را دارند.گذشته از این که،چنین کاری شدنی نیست،باید به این جریان‌ها یادآوری کرد که مقاومت در برابر چنین تغییراتی،غیرممکن نیست اما بسیار هزینه دارد.
بنابراین،گروه‌های مخالف بهتر است به جای مقاومت در برابر تغییر،خود را برای رقابت بهتر آماده کنند.
زمان هنوز ازدست نرفته و فرصت نوسازی و بهسازی باقی است.
