محسن‌جلالپور در ایسنتاگرام خود نوشت
محسن‌جلالپور در ایسنتاگرام خود نوشت:
سلام.خوش اومدين.صفا آوردین.راه گم كردين.ازاين ورا؟.مي‌گفتين آبي،جارویي؟ گاوي،گوسفندي؟ قدم ورچشما مون گذاشتين."
فکر کنید در یک نشست رسمی،سخنران این‌گونه شروع کند.پیش خودتان چه فکر می‌کنید؟ به خصوص این که سخنران،روحانی هم باشد.
می‌دانید درباره کی حرف می زنم؟ درباره سید محمود دعایی.اگر نمی‌شناسید،نامش را جست و‌جو کنید.
سید محمود دعایی به بیمارستان رفت و از بیمارستان ترخیص شد. خدا را شکر. وصف اخلاق و رفتار این روحانی خاک‌باز را زیاد شنیده اید اما باید او را از نزدیک ببینید و حجم خوبی‌های ایشان را لمس کنید تا وصف بزرگواری‌شان در مقال تعریف و تمجید نگنجد.
حالا اجازه بدهید راحت و صمیمی در باره ایشان بنویسم. راستش با شنیدن خبر کسالت ایشان بغض کردم و با خواندن خبر سلامتی شان اشک ریختم.
هفت ساله بودم که برای نخستین بار در دالان خانه قدیمی‌مان با ایشان دست دادم.دستان کوچک من و دستان بزرگ ایشان و بعد شوخی و خنده و گرفتن لپ های من از همان ابتدا فهمیدم این روحانی خنده‌رو،با خیلی از آدم های اطرافم تفاوت دارد.
وقتی آقای دعایی رفتند،مرحوم پدرم گفتند: این سید، طلاست.
از آن زمان هربار که ایشان را می بینم،یاد هفت سالگی‌ام می افتم که در دالان خانه قدیمی‌مان،لپم را گرفتند و نامم را پرسیدند.بعد هم خم شدند و صورتم را بوسیدند.حالا هم پیش بزرگی‌های ایشان،همان کودک هفته ساله‌ام در دالان خاطرات.همان طور مثل قدیم نوازش می‌کنند و احوال می‌پرسند. از احمد و محمود. از تقی و نقی و خوب یادشان مانده چه کسانی در تیررس احساس من حضور دارند.
آخرین باری که ایشان را دیدم،پیش از اوج گرفتن بیماری‌ام بود.همراه با رئیس جمهور روحانی به کرمان آمده بودند.پس از یک روز کاری طولانی، دست من را گرفتند و همین طور دست دکتر نهاوندیان را گفتند: موافقید به دیدن پهلوان برویم؟ منظورشان،آقای عطا احمدی بود. آموزگار بزرگ دیار کریمان که او هم گران‌بها و بی‌نظیر است.
وقتی به خانه استاد احمدی رفتیم،خم شدند و دست ایشان را بوسیدند.اگر آقای دعایی را نشناسید،پیش خودتان می گویید روحانی و بوسیدن دست دیگران؟ اما این آدم فرق می‌کند.خاک‌باز است.افتادگی را تمام و کمال دارد.کنارش که باشی،ناگهان نصف سیبی را از روی محبت می‌کنند توی دهانت،شانه ات را می‌بوسند.دستت را به گرمی می‌فشارند.خاک لباس‌هایت را پاک می‌کنند و صندلی برایت می‌گذارند.باید او را ببینید و حجم مهربانی هایشان را از نزدیک لمس کنید.
بیایید برای سلامتی ایشان و همه سیدهای روحانی دل‌سوز کشور دعا کنیم.
