اقتصاد> کشاورزی: "مساله صادرات آب مجازی از طریق محصولات آببر همچون هندوانه و سیب زمینی در حالی انجام میشود که در بسیاری از نقاط کشور با هدررفت بیرویه آبهای سطحی، در حال برداشت از آبهای آبرفتی هستیم".
رامین عرفانیان سلیم در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: خشکسالی در کشور ما از خشکسالی هواشناسی به خشکسالی هیدرولوژیکی تغییر کرده که با بارندگی قابل جایگزینی نیست. طی سه دهه اخیر با احداث بیش از 70 هزار چاه غیرمجاز، بسیاری چاهها از آبهای سطحی به آبهای آبرفتی که در سنگ بستر تشکیل میشوند رسیدهاند.
وی افزود: این بحران در حالی رخ داده که میتوانستیم با برنامهریزی و بودجه مناسب، ظرف دو سال الگوی کشت مدونی را در بخش کشاورزی عملیاتی کنیم.
این کارشناس کشاورزی با اشاره به اینکه 90 درصد آب کشور در بخش کشاورزی مصرف میشود، گفت: اگر بتوانیم حتی 10 درصد در بخش کشاورزی صرفهجویی کنیم میتوانیم نیاز آبی کشور را در بخشهای شرب و صنعتی تامین کنیم. حدود 400 میلیارد متر مکعب بارندگی سالیانه داریم که برای نیاز کشور کافی است اما مشکل اصلی ما بهرهوری استفاده از آب و عدم دوراندیشی نسبت به این موضوع در گذشته بوده است.
عرفانیان سلیم بر اهمیت بخش کشاورزی به عنوان بخش مولد تاکید و تصریح کرد: بخش کشاورزی یکی از بخشهای مولد است که نیروی کار عظیمی در آن مشغول به کار هستند و نمیتوان جلوی فعالیتش را گرفت. بر اساس قانون نیز نمیتوان کشاورزان را مجبور به کشت محصولی خاص کرد بلکه الگوی کشت نیازمند برنامهریزی است که با کمال تاسف در کشور تا به حال جدی گرفته نشده است.
وی با بیان اینکه آب و هوا و توپوگرافی هر منطقه مناسب یک نوع محصول است، افزود: اگر الگوی کشت انجام شود کشاورزان را با مشوقهایی مجاب میکنیم که به محصولات مورد نظر ما بپردازد و اگر تخطی کردند مشوقها را برداریم.
عرفانیان سلیم خاطرنشان کرد: از نیمه دوم دهه 70 بحث افزایش راندمان و سیستمهای آبیاری در کشور شروع شد اما ابتر ماند.
به گفته این کارشناس کشاورزی سیستمهای سنتی آبیاری در خوشبینانهترین حالت بیش از 25 تا 30 درصد راندمان ندارند، در حالی که راندمان سیستمهای تحت فشار بیش از 70 درصد است. همچنین سیستمهای تحت فشار امکان تغذیه بهتر گیاه را فراهم میکنند که محصول بهتری به دست میدهد و از فرسایش خاک نیز جلوگیری میشود.
عرفانیان سلیم به مشکل فرسایش خاک نیز اشاره و تاکید کرد: امروز با احساسات راجع به بحث آب حرف میزنیم ولی راجع به فرسایش خاک که رتبه اول را در دنیا داریم بیتفاوت هستیم. مشکل آب را شاید بتوان با برنامهریزی تعدیل کرد ولی فرسایش خاک قابل جبران نیست.