هشتم ماه اکتبر مصادف با شانزدهم مهر ماه، به‌عنوان روز جهانی کودک نام‌گذاری شده است. شکی در آن نیست که عمر آدمی، به اندازه‌ی تجربه‌ی مهارت‌های مختلف کفاف نمی‌دهد و هر کس، در دوران آموزش خود به سمت و سویی کشیده می‌شود تا در دوره‌ی کار و تلاش، نانی در بیاورد و نهایتا به جامعه‌ی خود خدمت کند.
سیدحسین حسینی: هشتم ماه اکتبر مصادف با شانزدهم مهر ماه، به‌عنوان روز جهانی کودک نام‌گذاری شده است. شکی در آن نیست که عمر آدمی، به اندازه‌ی تجربه‌ی مهارت‌های مختلف کفاف نمی‌دهد و هر کس، در دوران آموزش خود به سمت و سویی کشیده می‌شود تا در دوره‌ی کار و تلاش، نانی در بیاورد و نهایتا به جامعه‌ی خود خدمت کند.
در دوران آموزش، مراقبت‌های جسمی و روحی برای احقاق و ماندگاری سلامت فردی آموزش‌دیدگان، امری ضروری‌است . کودکان به عنوان بافت حیاتی و آسیب‌پذیر جامعه، همواره درگیر دغدغه‌های خاص خود هستند. برای داشتن آینده‌ای درخشان‌تر برای خود و فرزندانمان، توجه به این دغدغه‌ها الزامی‌ست.
شاید بزرگترین مساله‌ی کودکان کرمانی تعارض دو دیدگاه مدرن و سنتی در میان خانواده‌هایشان است. نسل جدیدی که آن‌ها را تربیت می‌کند، گاها نسل سنتی و قبل‌تر خود را پس می‌زنند. این آسیب، از این جهت قابل توجه‌است که پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها، تفاهمی با فرزندانشان در زمینه‌ی تربیت کودکان ندارند و از طرف دیگر، شیوه‌ی تربیتی پدرها و مادرها، بعضا برای لجبازی با دوران کودکی‌خودشان، شامل افراط یا تفریط می‌شود و گاهی هم نبود آموزش‌های لازم برای تربیت فرزندان، کودکان را دچار بحران‌های تربیتی می‌کند. کودکانی که روزی سیاستمداران، مشاهیر و آینده‌سازان ایران را تشکیل می‌دهند. به‌هرنحو، در نهایت هر چه کشت کنیم، همان را برداشت خواهیم کرد.
ذکر این نکته هم خالی از لطف نیست که گاهی، کودکان هستند که به ما درس زندگی می‌دهند. صداقت گفتار و رفتار، قلب پاک و قناعت به خوشی‌های کوچک از آن دسته صفاتی است که باید بابت آن‌ها، به زندگی شیرین کودکان حسرت خورد. چه بهتر که از امروز نگاهی مهربان‌تر، مسئولانه‌تر و واقع‌بینانه‌تر به کودکان و نیازمندی‌هایشان داشته باشیم.
