توصیه حاج اکبر نظریان که هنوز هم می تواند راهگشا باشد
اتاق نباید به منافع شخصی بیندیشد، نبايدکار انتفاعی کند، نبايستي نگاه جناحی داشته باشد. می گفتند دراين سالهامن به زحمت اتاق را از سیاسی شدن، انتفاعی شدن و کار شخصی کردن پرهیز داده ام.
«حاج اكبر نظریان» را بیشتر كرمانی‌ها می شناسند. هركس به دلیلی. بازاریان به خاطر حضور مؤثرش درخانه اصناف و تجار به خاطر حضور طولانی‌اش دراتاق بازرگانی. او یکی از سه نفر پایه گذارانی بود که پس از انقلاب، همراه با مرحوم حاج احمد کامیابی و مرحوم حاج علی علی احمدی اتاق بازرگانی کرمان را تحویل گرفتند، اولین انتخابات اتاق را نیز ایشان پایه گذاری کرد. پس از آن تا اوایل دهه 80 در اتاق حضور داشتند.
در سال‌های اولیه دهه 70 که تصمیم گرفته بودم کارت بازرگانی بگیرم، به اتاق بازرگانی کرمان رفتم. حاج اکبر از من پرسیدند: «برای چه آمدی؟» گفتم: «آمدم که کارت بازرگانی بگیرم». گفتند: «خب چه بهتر که تو بیایی و راه پدر را ادامه دهی.» گفتند که بنشین و یک درخواست بنویس. من هم که کاغذی به همراه نداشتم، یک برگه سفید گرفتم و روی آن درخواست صدور کارت دادم. وقتی کاغذ را خدمت ایشان بردم، ابتدا نگاهی کردند و بعد گفتند: «ببین اگر کس دیگری بود از او قبول می‌کردم ولی چون به آینده ات امیدوارم و می‌دانم که راه پدر را می‌روی و این در پرونده ات می‌ماند، خوب نیست که روی یک کاغذ سفید که سربرگ ندارد درخواست نوشته باشی وهميشه درپرونده ثبت باشد. بهتر است یک سربرگ برای خودت تهیه کرده و با ارائه درخواست برروي آن ،از همین ابتدا با دیسیپلین و با حساب و کتاب تقاضای صدور کارت بازرگاني درپرونده ات ثبت شود».
آن موقع مثل این روزها کامپیوتر در دسترس نبود و نمی‌شد سریع پرینت گرفت. باید به مراکز تایپ و تکثیر مراجعه می کردیم. گرچه کمی سخت بود ولی رفتم و سربرگ را چاپ کردم. تقاضایم را نوشتم و به اتاق تحویل دادم. امروز بعد ازآن همه سال می‌فهمم پایبندی به اصول در اقتصاد چقدر مهم است.
بعدها ریاست اتاق را با اصرار ایشان پذیرفتم. می‌گفتند با شرایطی که من دارم (کهولت سن وخستگي مفرط از مسئوليت طولاني) بهتر است کسی بیاید که جوان‌تر باشد و ادامه راه را برود . وقی پذیرفتم چند توصیه جدی درمورد مسئوليت رياست اتاق به من کردند که همه آنها آویزه گوشم شد.
اولین مورد، دقت ،صيانت وحفظ منافع ملی بود. اینکه اتاق نباید به منافع شخصی بیندیشد، نبايدکار انتفاعی کند، نبايستي نگاه جناحی داشته باشد. می گفتند دراين سالهامن به زحمت اتاق را از سیاسی شدن، انتفاعی شدن و کار شخصی کردن پرهیز داده ام. خیلی تاکید داشتند که رمز موفقیت اتاق بازرگانی همین است که در طول زمان نه سیاسی شود و نه انتفاعی. این توصیه در ذهن من حک شد و چه دراتاق کرمان و چه در اتاق ایران تلاش کردم آن را به کار ببندم.
نکته دومی که تاکید فراوان داشتند این بود که اقتدار و جایگاه اتاق باید حفظ شود. باید اسم اتاق همراه و مترادف بااعتبار و اعتماد باشد. اتاق باید پرچمدار امينی براي جایگاه والای بخش خصوصی باشد . می‌گفتند اگر بخش خصوصی قوی می‌خواهیم باید اتاق قوی داشته باشیم و اگر اتاق قوی داشته باشیم، حتماً حاكميت به بخش خصوصی اعتنا خواهد كرد.
سومین نکته‌ای که روی آن خیلی تأکید داشتند این بود که «به امضای خودتان خیلی اهمیت بدهید». کاری کنید وقتی مرقومه‌ای به دست کسی می‌رسد و امضای شما را دارد، باعلاقه و دقت متن نامه را بخواند و با احترام به آن نگاه کند. این‌طور نباشد که مجموعه نامه های با امضاي شما آنقدر زیاد شود که وقتی جایی می‌رود کسی به آن اعتنایی نکند. می‌گفتند یکی از مهم ترین الزامات برای مسوول اتاق آن است که بداند چه بنویسید، چه درخواست کند.
رييس اتاق بايد بسيارسنجيده عمل كرده وکم بنویسد و کمترهم درخواست کند. عملاً کم نامه نگاری کند اما آنچه که می نویسد پرمعنا و مفهوم و بجا و به قاعده باشد.
همه این خاطرات و دیده ها و شنیده ها را که کنار هم می گذارم، درمی یابم که چه چیز از ایشان مردی ماندگار، محبوب، شریف و عزتمند ساخته است. مجموعه خصایصی که می تواند مرامنامه فعالان اقتصادی و بازارایان معتبر باشد اما این روزها متأسفانه رو به فراموشی است.
حاج اکبر عزیز روحت شاد و بدان همیشه در یادها خواهی بود.
شایان ذکر است پیکر حاج اکبر نظریان امروز به آرامگاه ابدی اش تشییع شد .
