در طی مدت کوتاهی تعداد اقامتگاه های بوم گردی در کرمان از 250 واحد به 303 واحد رسیده است و زمزمه هایی مبنی بر افزایش این تعداد نیز شنیده می شود. این در حالی است که برخی معتقدند وضعیت گردشگری استان به‌گونه‌ای نیست که این تعداد از اقامتگاه لازم باشد و افزایش این واحدها موجب رقابت معکوس و عدم توجیه اقتصادی این طرح می‌شود.
مرضیه قاضی‌زاده:
در طی مدت کوتاهی تعداد اقامتگاه های بوم گردی در کرمان از 250 واحد به 303 واحد رسیده است و زمزمه هایی مبنی بر افزایش این تعداد نیز شنیده می شود. این در حالی است که برخی معتقدند وضعیت گردشگری استان به‌گونه‌ای نیست که این تعداد از اقامتگاه لازم باشد و افزایش این واحدها موجب رقابت معکوس و عدم توجیه اقتصادی این طرح می‌شود.
اگرچه مزایای این طرح بر کسی پوشیده نیست، بااین‌حال عده ای معتقدند که میراث فرهنگی باید دردادن مجوز به افراد و ظرفیت شناسی منطقه دقت بیشتری داشته باشد.
این در حالی است که بنا بر گفته‌های تعدادی از مدیران اقامتگاه در خبر بافت و ماهان، عدم ساماندهی و نظارت واحدهای بوم گردی منجر به ورود افراد غیرمجاز به این صنعت شده است.
کل خَبر بر روی در و دیوارهایش نوشته شده خانه اجاره ای
مدیر یکی از اقامتگاه‌های بوم گردی در خبر بافت به خبرنگار گفتار نو می‌گوید: ما در زمستان و پاییز اصلاً کار نداریم و کار ما اصولاً در وسط تابستان رونق می‌یابد تا آخر شهریورماه، ولی هم‌اکنون تمام خانه‌های شخصی منطقه ما دارند گردشگر می‌پذیرند و بازار را از ما گرفته‌اند.
«در یک کوچه که جمعیتش 100 نفر هم نیست سه اقامتگاه وجود دارد» بغض راه گلوی را گرفته هست وقتی‌که می‌گوید: من زنی هستم که سرپرست خانوار هستم و 6 بچه‌دارم، سه سال پیش قرار بود به من 200 میلیون وام دهند ولی تنها 30 میلیون پرداخت کردند، اجباراً باغی را که از پدرم به ارث رسیده بود و آینده بچه‌هایم بود را فروختم و آلاچیق و سکو و سوئیت زدم اما الآن هیچ کاسبی ندارم و از پس قرض‌هایم برنمی‌آیم.
ادامه جملاتش در اعتراض به رواج خانه‌های شخصی بدون مجوز است و می‌گوید: ما خیلی مشکل‌داریم، از بابت خانه‌ها شکایت کردیم اما هیچ اقدامی از میراث فرهنگی برای ما نمی‌شود.
بنا بر گفته‌های مدیر این اقامتگاه ورود همگان برای دریافت مشتری و دادن خان‌ها و ویلاهای بدون مجوز به گردشگران منجر به نارضایتی و عدم برگشت سرمایه اولیه صاحبان اقامتگاه و حرج و مرج در منطقه شده است.
«از ورودی خبر تا این وسط که خانه ما هست پرشده از خانه و ویلا باغ اجاره‌ای بدون مجوز، اصلاً نمی‌گذارند مسافر به ما برسد هرج‌ومرج است و هیچ مسئولی نیست که جلوی این‌ها را بگیرد » او در ادامه این جملات می‌گوید: کل خبر روی درودیوارهایش نوشته‌شده خانه اجاره‌ای، بارها مشتری را از در خانه‌ام برده‌اند. حتی آمدند مدرسه‌های منطقه ما را در تابستان به‌طور متناوب کرایه می‌دهند، مگر خانه معلم مخصوص معلم‌ها نیست!
او که از وضعیت پیش‌آمده در بافت و عدم نظارت مسئولین گلایه‌مند‌است با ابراز ناراحتی می‌گوید: در حال حاضر بچه‌ها دارند پول روی‌هم می‌گذارند و قسط‌هایم را پرداخت می‌کنند.
میراث می گوید اماکن و اماکن م یگوید از دست ما در رفته است
مدیر یکی از اقامتگاه‌های بوم گردی ماهان می‌گوید: خیلی‌ها از وام‌های خوداشتغالی استفاده کردند ولی خوب الآن بلااستفاده‌اند، یکجایی 4 تا اقامتگاه کافیه آمدند، چند تا مجوز را صادر کردند حالا نمی‌دانم یا به خاطر این است که آمارشان را بالا ببرند و یا موضوع دیگری!
فاطمه کارآموزیان با اشاره به تجربه یکی‌دوساله خود در مدیریت اقامتگاه در ماهان می‌گوید: ایام پیک و ایام تعطیل مهمان برای اقامتگاه وجود دارد و مشکلی نیست اما در سایر ایام چندان مسافری وجود ندارد.
اگرچه او به زیاد بودن تعداد مجوزهای اقامتگاه در ماهان تأکید دارد اما در بخشی از صحبت‌هایش مشکل اصلی را وجود واحدهای بدون مجوز در ماهان می‌داند.
«میراث می‌گوید اماکن و اماکن می‌گوید از دست ما دررفته است» این مدیر اقامتگاه در ادامه این جمله به عدم رسیدگی و نظارت بر واحدهای غیرمجاز اشاره‌کرده و می‌گوید: خیلی از خانه‌های شخصی در ماهان را بدون مجوز اجاره می‌دهند و همه به‌صورت آزادانه شماره می‌دهند و تبلیغ می‌کنند و کسی هم به این اوضاع رسیدگی نمی‌کند.
او در پاسخ به سؤال خبرنگار ما مبنی بر توجیه اقتصادی این طرح می‌گوید: ما نمی‌خواهیم ناشکری کنیم و بگوییم ضرر کردیم چون ما ملک را داشتیم و نرفتیم بخریم و یا اجاره کنیم چون از خودمان بود، اما اگر می‌خواستیم هزینه اجاره بپردازیم خوب واقعاً ضرر می‌کردیم.
هیچ قانونی برای برخورد با خانه‌های غیرمجاز وجود ندارد
لنگری زاده در پاسخ به گله و شکایت‌های مدیران اقامتگاه در خصوص واحدهای غیرمجاز در مناطقی چون خبر بافت و ماهان به خبرنگار گفتار نو می‌گوید: یکی از معضلات اصلی ما خانه‌های غیرمجاز است و متأسفانه استقبال بیشتری از آن‌ها می‌شود، چراکه قیمت کمتری و آزادی عمل بیشتری دارند. ما در جلسات متعدد با استانداری و فرمانداری‌های شهرستان‌ها درباره معضلات و مشکلاتی که به وجود خواهد آمد بحث و صحبت کردیم ولی متأسفانه می‌گویند که نمی‌شود برای این موضوع کاری انجام داد.
او در پاسخ به سؤال خبرنگار ما مبنی بر نحوه برخورد قانونی با متخلفین می‌گوید: ما تنها در حد یک تذکر می‌توانیم انجام دهیم ولی اینکه بتوانیم جلوی آن‌ها را بگیریم و منزل پلمپ شود نمی‌شود برای اینکه منزل شخصی است و قانون اجازه این کار را نمی‌دهد.
لنگری زاده در ادامه خاطرنشان می‌کند: صحبت‌هایی برای همکاری با دادستانی و ارائه راهکاری برای این موضوع شده است اما نه‌فقط در استان کرمان بلکه در هیچ نقطه کشور ای این اتفاق نیفتاده است.
بنابر اظهارات مسئول اقامتگاه‌های بوم گردی در سازمان میراث فرهنگی هیچ قانونی برای برخورد با خانه‌های غیرمجاز وجود ندارد و تنها در صورت شکایت مسافران مبنی بر مشکل یک ملک امکان پیگیری آن مورد وجود دارد.
او در ادامه می‌گوید: اگر شکایتی صورت نگیرد، ما فقط می‌توانیم تذکر دهیم که تبلیغی نداشته باشند که عملاً هم هیچ اتفاق خاصی نمی‌افتد، فقط علنی تبلیغ نمی‌کنند و تبلیغاتشان را به فضای مجازی و یا سایت‌ها منتقل می‌کنند.
این مسئول اداره میراث راهکار حل خانه‌های غیرمجاز را در طرح خانه‌های مسافر می‌داند و می‌گوید: ما برای جلوگیری از بروز این اتفاق، بحثی به‌عنوان خانه مسافر را مطرح کرده‌ایم، این مسئله مورد استقبال سازمان قرارگرفته و مجوز این کار داده‌شده است تا خانه‌های مبله و مدرن با اخذ مجوز رسمی اقدام به جذب توریست و گردشگر داخلی نمایند.
طرح خانه‌های مسافر در حالی مطرح شد که پیش‌ازاین رئیس اتحادیه هتلداران در مصاحبه با گفتار نو از ضریب اشغال پایین در هتل‌ها و ورودی پایین گردشگر به کرمان گلایه کرده و وضعیت هتلداری را نامناسب دانسته بود.
لنگری زاده در پاسخ به سؤال خبرنگار گفتار نو مبنی بر ادعاهای برخی مبنی بر مشکلات این طرح برای هتلداران و عدم توان رقابتی هتلداری با توجه به هزینه و قیمت پایین خانه‌های مسافر می‌گوید: با قسمتی از صحبت شما موافق هستم ولی یک‌بخشی از آن را نادرست می‌دانم و آن مربوط به رقابت است. ما می‌گوییم باید طوری باشد که خدمات هتل متمایز با خانه‌های مسافر و اقامتگاه‌های بوم گردی باشد. افرادی که به دنبال سطح برتری از خدمات هستند آن را با اقامتگاه بوم گردی تعویض نمی‌کنند چراکه آن سطح از خدمات در خانه‌های مسافر و اقامتگاه‌های بوم گردی وجود ندارد.
او در ادامه می‌افزاید: درست است که ایجاد خانه مسافر و اقامتگاه بوم گردی بر مسافران هتل‌ها تأثیرگذار است اما تأثیر آن زیاد نیست و تنها در صورتی اثراتش زیاد است که هتلداران نتوانند خدماتشان را از خانه‌های مسافر و اقامتگاه‌های بوم گردی متمایز کنند.
منبع: صدای تاک
