بهتر بود حدادعادل هم مثل باهنر نامزد نمی‌شد.
روزنامه اعتماد در گفت و گو با ابوالقاسم رئوفیان دبیرکل حزب اسلامی ایران نوشت: بهتر بود حدادعادل هم مثل باهنر نامزد نمی‌شد.
اهم سخنان وی از این قرار است:
اميدوارم شكست اصولگرايان در پايتخت كه شكست مطلقي بود تلنگر و هشداري براي تصميمات آتي باشد. برخي از اصلاح‌طلبان نيز به خاطر پيروزي پايتخت دچار غرور شدند. در بين اظهارات يكي از آنها كاملا اين غرور را احساس كردم. او گفته بود اگر علي مطهري در فهرست اصلاح‌طلبان نبود نفر شصتم مي‌شد. اين برداشت كاملا اشتباه است و نشان از غرور دارد!
**فقدان شخصيت‌هاي تاثيرگذاري مثل مرحوم آيت‌الله مهدوي كني و مرحوم عسگر اولادي دليلي براي نتيجه انتخابات اسفند ٩٤ بود. دو چهره‌اي كه سوابق درخشاني داشتند و مورد پذيرش طيف‌هاي اصولگرا بودند و مشي اعتدالي داشتند.
**برخي كه فكر مي‌كردند فهرست نهايي شده در تهران اكثريت كرسي‌هاي نمايندگي شوراي اسلامي را در اختيار خواهد گرفت دچار برداشتي نادرست بودند. شوراي ائتلاف توصيه‌هاي آيت‌الله موحدي كرماني را ناديده مي‌گرفتند. خودشان نهايتا به غلط مهندسي كردند و نتيجه آن را نيز ديدند. اين تلخكامي كه به وجود آمد نتيجه تماميت‌خواهي و زياده‌خواهي كساني بود كه در شوراي ائتلاف بودند و خودشان را نيز پيروز مي‌ديدند، اميدواريم درس گرفته باشند. شايد لازم بود خيلي از افرادي كه در فهرست اصولگرايان قرار گرفتند يا سر ليست اصولگرايان شدند{حدادعادل} مثل باهنر عمل مي‌كردند. اين درست نيست كه برخي فكر مي‌كنند مادام العمر بايد نماينده مجلس باشند. ايرادي ندارد كه جا را براي افراد جديد خالي كنند.
*{آیا اصولگراها در انتخابات بعد به احمدی نژاد رجوع می کنند؟}احمدي‌نژاد اگر سر حرف خود كه خود را از مجموعه اصولگرايان نمي‌دانست، بماند و اين مردانگي را داشته باشد، در اين صورت طبيعي است كه او حاضر نخواهد شد از ناحيه اصولگرايان به عنوان نامزد پيشنهادي در معرض راي مردم قرار گيرد. اگر هم بخواهد زير حرفش بزند و تصور كند كه زير چتر حمايتي اصولگرايان مي‌تواند بيايد، تنها عده‌اي از اصولگرايان تماميت خواه از او حمايت خواهند كرد. از جمله پايداري‌ها، ايثارگران و رهپويان ممكن است از او حمايت كنند. اگر چه اين حمايت را نيز بعيد مي‌دانم.
**كساني كه خوش باورانه اجازه دادند پايداري‌ها در كنار آنها قرار گيرد و به بهانه ائتلاف به يك فهرست برسند، اميدوارم به اشتباه خود پي برده باشند و در ادوار بعدي انتخابات ديگر اين اشتباه را تكرار نكنند. پايداري‌ها همواره موجب خسارت و آسيب به فهرست بودند. فكر مي‌كنم پايداري‌ها در آينده از ناحيه همه طيف‌هاي اصولگرايي مورد پذيرش قرار نگيرند اما اگر اين اشتباه تكرار شود طبيعي است كه مردم ما يك بار احمدي‌نژاد را تجربه كرده‌اند. احمدي‌نژاد در دو دوره دولت‌هاي نهم و دهم بزرگ‌ترين آسيب را به كشور وارد كرد. اگر بخواهد اين تجربه تكرار شود اين خسارت‌ها فاجعه بار مي‌شود.
** بعيد مي‌دانم كه شوراي نگهبان احمدي‌نژاد را تاييد صلاحيت كند و اجازه ورود به عرصه رقابت را براي بار سوم به كسي كه امتحانش را در هشت سال پس داده بدهد. اميدواريم اين اشتباه را نه شوراي نگهبان و نه اصولگرايان مرتكب شوند.
