جراحان در دانشگاه دوک موفق به کاشت یک رگ خونی مهندسی زیستی شده در کلیه یک بیمار دیالیزی شدند.
محققان قبلا شاهد رشد بافت‌های بدن انسان در آزمایشگاه بوده و حتی اولین گام‌ها را برای چاپ سه بعدی آن برداشته اند. اما در حال حاضر محققان دانشگاه دوک، نوع جدیدی از ایمپلنت رگهای خونی که در آزمایشگاه رشد کرده را مورد آزمایش قرار دادند. به گفته این محققان نتایج حاصل از انجام این کار دلگرم کننده بوده و ثابت شده که این رگ خونی جدید از دوام بیشتری مخصوصا برای کاشت در کلیه بیماران دیالیزی برخوردار است. با توجه به استفاده مکرر از سوزن‌ها در دیالیز بیماران کلیوی، تکرار مداوم آن می تواند به رگ های خونی بیمار صدمه بزند و اغلب این بیماران نیازمند گرافت هستند. مشکل این است که تکنیک های موجود، از جمله گرافت مهندسی زیستی و مصنوعی، اغلب مستعد ابتلا به عفونت بوده یا توسط بدن رد می شوند و همچنین یک دوره انتظار برای رگهای مهندسی زیستی به منظور انطباق با سلول های خود بیمار وجود دارد.
یک تیم متشکل از محققان در دانشگاه دوک، دانشگاه ییل و شرکت مهندسی بافت Humacyte، عروق مهندسی زیستی را در آزمایشگاه پرورش دادند که شامل هیچ سلول زنده‌ای نمیشود. آنها سپس این عروق را در بدن 60 بیمار کلیوی که به علت نارسایی کلیه دیالیز می‌شدند کاشتند و نتایج نشان می‌دهد که استفاده از این عروق بهتر از گزینه‌های مصنوعی آن است. دلیل مهم این است که این رگهای آزمایشگاهی غیر سلولی هستند، به این معنی که آنها فاقد سلول‌های زنده بوده و در نتیجه حاوی اجزایی نیستند که سبب رد پیوند بافت شود.
جفری لاوسون، استاد جراحی و پاتولوژی در دانشگاه دوک اظهار کرد: این رگ خونی مهندسی زیستی نشان دهنده یک گام مهم در مهندسی بافت است و از آنجا که این رگ حاوی هیچ سلول زنده ای نیست، بیماران می‌توانند بدون گذراندن دوره انتظار مربوط به پیوند رگهای مصنوعی،بهبود یابند. این عروق از سلول های عروقی انسان گرفته شده و در آزمایشگاه و تحت شرایط مناسب ایجاد شده و دارای ویژگیهای عروق خونی واقعی است. نتایج آزمایشات اولیه این عروق خونی جدید مثبت بوده و بیماران هیچ نشانه‌ای از رد پیوند در طول یک سال پس از کاشت نداشتند.دانشمندان دوام این عروق را 89 درصد اعلام کردند که این میزان در مقایسه یا عروق خونی مصنوعی که 60 درصد می باشد،بسیار قابل توجه است.
