آیا نوشتن از محرومیت‌های جنوب کرمان پایان می‌یابد؟
جاده خاکی و صعب العبور، نبود آب آشامیدنی سالم، خشکسالی و نبود اعتبار برای مرمت لایروبی قنوات، عدم وجود درمانگاه و ... از جمله مشکلاتی بود که مردم روستای چاه ابراهیم و روستاهای اطراف به آن اشاره کردند.
زمانی که وارد جاده خاکی شدیم من و هیچکدام از همکاران رسانه ای فکرش را هم نمی کردیم که قرار است چه مسیر طولانی را در این بیابان که در انتهای حوزه استحفاظی استان کرمان و در فاصله کمی از سیستان و بلوچستان قرار دارد، طی مسیر کنیم.
بعد از پیمودن 75 کیلومتر مسیر خاکی به روستای چاه ابراهیم رسیدیم که مردم این روستا و جمعی از اعضای شورای روستاهای بخش در مسجد جمع شده بودند و به استقبال آمدند.
به گزارش ایسنا، استاندار کرمان و مسوولان شهرستان رودبار بعد از یک بازدید کوتاه از این روستا در جمع مردم حضور یافته و پای درد دل و خواسته ها آنان نشستند.
به گفته بخشدار جازموریان، 27 روستا در این منطقه وجود دارد که مردم این روستا کشاورزی و برخی دامداری می کنند و معیشت مردم زیر صفر است و به دلیل صعب العبور بودن جاده، در فصل زمستان راه 27 روستا مسدود می شود.
جاده خاکی و صعب العبور، نبود آب آشامیدنی سالم، خشکسالی و نبود اعتبار برای مرمت لایروبی قنوات، عدم وجود درمانگاه و ... از جمله مشکلاتی بود که مردم روستای چاه ابراهیم و روستاهای اطراف به آن اشاره کردند.
از 110 رشته قنات منطقه تنها 30 رشته آن فعال است و همان مختصر اراضی کشاورزی روستا نیز به دلیل خشکسالی و کمبود آب، کارآیی ندارد و عملا رها شده است.
در مدت زمان توقفمان در روستای چاه ابراهیم با چند نفر از زنان روستا گفت و گو کردیم که یکی از این مادران می گفت به مسوولان بگویید یک مدرسه شبانه روزی احداث کنند زیرا تنها مدرسه و معلم این روستا تا کلاس ششم دبستان به بچه ها آموزش می دهد و من دخترم را برای حضور در مدرسه شبانه روزی شنبه هر هفته تا زهکلوت همراهی کرده و آخر هفته به دنبالش می روم.
وی ادامه داد: بچه ها باید مسیر 75 کیلومتری خاکی بین چاه ابراهیم و زهکلوت را طی کنند و یکی از روزهایی که دخترم را به مدرسه رسانده بودم، آنقدر برای برگشتن به خانه در کنار جاده معطل ماندیم که شب شده و مجبور به ماندن در زهکلوت شدیم.
یکی دیگر از خانم های این روستا با اشاره به وجود تعداد زیادی خانوار در یکی از روستاها(طبق نمداد) در منطقه کوهستانی گفت: این روستا جاده ندارد و تاکنون سه نفر به دلیل عقرب گزیدگی(مردم محلی از آن به عنوان عقرب سیاه یا الماس نام می برند) و عدم دسترسی به خدمات درمانی و بهداشتی جان خود را از دست داده اند.
وی که نبود مدرسه را یکی دیگر از مشکلات بیان می کند، می گوید: به دلیل اینکه بچه ها مجبور هستند برای ادامه تحصیل بعد از دوره ابتدایی به جای دیگر بروند، بسیاری از آنها ترک تحصیل می کنند.
بیان مشکلات و محرومیت ها دلیلی نیست که خدمات انجام شده در منطقه را بعد از انقلاب و در دولت های مختلف منکر شویم، اما این وضعیت درمانی اساسی و قطعی می خواهد، نه مسکن های مقطعی.
"علیرضا رزم حسینی" استاندار کرمان بعد از اینکه با حوصله، سخنان و مشکلات مردم را شنید، بابت اینکه با تاخیر به این روستا آمده، از مردم عذرخواهی کرد و گفت: ریشه محرومیت ها طولانی است و مربوط به چند سال اخیر نیست.
وی با تاکید بر انجام کاری برای اشتغال و اقتصاد پایدار در منطقه افزود: باید ببینیم چه کاری می توانیم برای کسب درآمد مردم و اقتصاد منطقه انجام دهیم و قول 100 رصد نمی دهم اما تلاشمان را برای رفع مشکلات خواهیم کرد.
رزم حسینی تصریح کرد: باید طی یک ماه آینده وضعیت این منطقه تعیین تکلیف شود و در صورتی که راهی برای اقتصاد پایدار و حل مشکلات وجود نداشته باشد، طرح تجمیع روستاها را بررسی خواهیم کرد.
تجمیع روستاها نیز اقدام مثبتی خواهد بود، زیرا زمانی که برای آسفالت کردن 75 کیلومتر مسیر خاکی، هزینه میلیاردی صورت بگیرد، اما وضعیت زندگی و معیشت مردم تغییری نکند، فایده ای نخواهد داشت.
مطمئنا رفع این حجم مشکلات و محرومیت ها از عهده یک استاندار آن هم با مشکلات اعتباری و بودجه ای بر نمی آید و اگر واقعا می خواهیم کار اساسی انجام دهیم، باید همه و به ویژه مسوولان کشوری برای رفع محرومیت های جنوب استان کرمان همکاری و تلاش کنند.
