دکترها اصرار به خوردن غذا قبل از نماز داشتند و آقای انصاری هم این مساله را تایید کرد و باعث دلخوری امام شد.
عمل جراحی امام تمام شده بود و برای دکترها بسیار اهمیت داشت تا امام چند قاشق سوپ را که با داروهایی مخلوط شده بود، بخورند. از طرفی این غذا خوردن همزمان شده بود با وقت نماز و امام هم که بسیار بر این مساله مراقبت می کردند و در همه طول عمرشان نمازشان را در اول وقت ادا کرده بودند برایشان بسیار ناخوشایند بود که بخواهند نماز را به تاخیر بیندازند بنابر این از دکترها خواستند که ابتدا نماز را به جا بیاورند و بعد سوپ را بخورند اما آنها اصرار داشتند که خوردن سوپ باید ابتدا انجام شود.
امام آقای انصاری[1] را خواستند و گفتند تا از دکترها بخواهد خوردن سوپ را به تاخیر بیندازند اما او هم به خاطر نگرانی که نسبت به شرایط و حال امام داشت، با تایید نظر دکترها خطاب به امام گفت: بهتر است قبل از نماز غذایتان را میل بفرمایید.
امام از این موضوع گله مند شدند و گفتند: من از شما گله دارم. چرا شما اجازه می دهید تا برنامه های من به هم بخورد.
وقتی حاج احمد آقا[2] هم سر می رسد باز به ایشان هم گله می کنند که آقای انصاری نباید می گذاشت نماز به تاخیر بیفتد.[3]
1- حجت الاسلام و المسلمین محمد علی انصاری کرمانی از اعضای دفتر امام خمینی.
2- مرحوم حجت الاسلام و المسلمین سید احمد خمینی که در تاریخ بیست و پنجم اسفند ماه سال 73 پس از پنج روز در حالت کما بودن به دلیل سکته قلبی و مغزی همزمان علی رغم تلاش تیم پزشکی به رحمت حق پیوست.
3- برگرفته از خاطره نقل شده از محمدعلی انصاری در کتاب برداشت هایی از سیره امام خمینی، جلد سوم.
