شهسوار صادقی/ عضو دفتر سیاسی جمعیت توسعه و آزادی
شادروان دکتر ستوده استاد بلند آوازه دانشگاه علوم پزشکی کرمان؛ جراح مبرز و مردم دوست و عضو انجمن سلامت استان دار فانی را وداع گفت. آن انسان وارسته به گردن جامعه از جمله بسیاری از مجروجین جنگ تحمیلی بدرستی دین فراموش نشدنی دارد . عاش سعیدا و مات سعیدا
زمستان سال 1362 نزدیک به دو ماه به همراه تعدادی از مجروحین عملیات والفجر 4 در بیمارستان کرمان درمان بستری و تحت درمان بودم روزهای سختی همراه با عسر و حرج و مرگ و زندگی بود. پزشک جراح در برابر تعداد زیاد مجروحان اندک بود.
ولی همان تعداد اندک از جمله روان شاد دکتر ستوده بیشتر وقت خود را در اتاق عمل می گذرانند. مهربانی و شوخ طبعی این مرد بزرگ باعث تقویت روحیه مجروحین می شد. بدون تردید اگر نبود تعهد و تخصص ایشان و امثال ایشان خیلی از ما جان می باختیم و یا به صورت معلول زنده می ماندیم.
پس از مرخصی از بیمارستان کنجکاو شدم در باره این پزشک دوست داشتنی ون جات بخش و خوش خلق و جراح چیره دست بیشتر بدانم.
در همین حین متوجه شدم علاوه بر دانش پزشکی یک مدیر برجسته و شخصیت فرهنگی و اجتماعی نیز هست و بدلیل برخورداری از همین ویژگی بود که مدتی هم مشاور فرهنگی استاندار وقت جناب مرعشی شد. شاید انتخاب یک جراح به عنوان مشاور فرهنگی استاندار تعجب انگیز باشد؛ اما ایشان یک انسان تحصیل کرده و مطلع و متوارن و متواضع و متخصص بود و از عهده هر کاری که قبول می کرد بر می آمد.
لذا مرگ چنین مردان نامدار و خیر و متخصص که توصیه اش به دانشجویان رشته پزشکی" مهربانی با بیماران" بوده موجب تاسف و برای جامعه ای که از خدمات علمی و درمانی او محروم می شود "ثلمه ای جبران نا پذیر " است. روحش شاد و یادش جاودانه باد