یادداشت دیوید فروم، مقام دولت بوش در «اتلانتیک»:من یکی از حامیان جنگ عراق بودم؛ باور کنید جنگ با ایران فاجعه آمیز خواهد بود

انتشار مطالب رسانه های خارجی با هدف اطلاع رسانی از نوع نگاه و برداشت آنان از تحولات صورت می گیرد و به منزله تایید آن  نیست.

دیوید فروم روزنامه نگار و یکی از نویسندگان سخنرانی های بوش پسر در «اتلانتیک» نوشت: عواملی همچون فرض های اشتباه، اطلاعات ساختگی، جهل فرهنگی و عدم برنامه ریزی باعث شدند که حمله آمریکا به عراق در سال 2003 نتیجه ای فاجعه بار به همراه داشته باشد. در روزهای اخیر حرف های زیادی در مورد درگیری نظامی با ایران شنیده ایم. من به عنوان یکی از حامیان اصلی حمله به عراق معتقدم که جنگ احتمالی با ایران دستاوردهای بسیار بدتری برای منطقه خواهد داشت.

 در ادامه این مطلب آمده است: شاید باورش برای بسیاری از ما سخت باشد که دولت ترامپ واقعا به دنبال برنامه ریزی برای اقدام نظامی علیه ایران باشد. من در سال 2003 از حمله به عراق پشتیبانی کردم، زیرا ادعاهای دولت بوش در مورد تلاش رژیم صدام حسین برای ساخت تسلیحات اتمی را باور کرده بودم.

در صورتی که ائتلاف تحت هدایت آمریکا به اهداف خود دست پیدا کرده بود، بدون شک جهان به محلی بهتر برای همه تبدیل میشد. ما هنوز پاسخ این سوال را نمی دانیم که آیا با تصمیمات آگاهانه تر و منابع بیشتر دست یابی به این اهداف امکان پذیر می‌شد یا خیر. البته سیستم سیاسی آمریکا در سال 2003 حاضر نبود که منابع بیشتری در این زمینه فراهم کند. ما نمی توانیم به طور قاطع ادعا کنیم که کدام تصمیمات می توانستند به نتایج بهتر در عراق منجر شوند.

ما در دولت بوش تصور می کردیم که آمادگی فراهم کردن آینده ای بهتر برای عراق را داریم. اما ایده های ما احمقانه و متکبرانه بودند. جنگ عراق نتایجی را به همراه داشت که برای آمریکا، عراق و منطقه خوب نبودند. دو دهه بعد هنوز شاهد عواقب این تصمیم اشتباه در منطقه هستیم و ضربه بزرگی به اعتبار آمریکا وارد شده است. علاوه بر این، باید به هزینه های انسانی و اقتصادی این جنگ برای آمریکا و خاورمیانه اشاره کرد.

بنابراین، در شرایط کنونی قابل تصور نیست که آمریکا دوباره اشتباه قبلی خود را در مقیاسی بسیار بزرگتر تکرار کند. آمریکا در مقایسه با گذشته متحدان محدودی در مقابل ایران دارد و هیچ کس در مورد عواقب احتمالی اقدام نظامی علیه ایران فکر نکرده است.

به نظر می رسد که تهدیدات روزهای اخیر دولت ترامپ علیه ایران اغراق آمیز هستند. ترامپ علاقه ای به مداخلات نظامی ندارد. او تلاش کرده است که سربازان آمریکایی را از سوریه و افغانستان خارج کند. بعید به نظر می رسد که ترامپ جنگ تمام عیاری را در مقابل یک کشور 80 میلیونی آغاز کند. اما جنگ کلامی می تواند به سرعت به جنگ های واقعی منجر شود.

ممکن است برخی مشاوران نزدیک ترامپ به دنبال تحریک ایران برای حمله به سربازان آمریکایی در منطقه باشند. در این صورت احتمال شروع جنگی بزرگتر از جنگ عراق وجود دارد که نتیجه آن به هیچ وجه قابل پیش بینی نیست.

دیک چنی، معاون رئیس جمهور آمریکا در سال 2003 پیش بینی کرد که مردم عراق از ما استقبال خواهند کرد. شیعیان عراقی بعد از جنگ اول خلیج فارس در سال 1990 چندین بار علیه رژیم صدام حسین قیام مسلحانه کرده بودند. کردستان عراق نیز تقریبا منطقه مستقلی بود و رابطه خصمانه ای با رژیم صدام داشت. دولت عراق در منطقه منزوی شده بود. نیروهای نظامی و امنیتی عراق بی روحیه و غیر قابل اطمینان بودند.

اما جرج دبلیو بوش برای حمله به عراق از کنگره آمریکا مجوز دریافت کرد. آمریکا سپس ائتلاف نظامی را تشکیل داد که در آن بریتانیا و متحدان دیگر از جمله استرالیا، لهستان و اسپانیا حضور داشتند. دیگر متحدان آمریکا از جمله آلمان و کانادا نیز قول دادند که به بازسازی عراق کمک کنند. بوش حتی حمایت مردم آمریکا را نیز جلب کرد. در ماه های منتهی به جنگ بالغ بر نیمی از مردم از تصمیم دولت حمایت کرده بودند. حتی رهبران دموکرات ها از جمله جان کری و هیلاری کلینتون نیز رای مثبت به این پروژه دادند.

اما حمایت مردم و متحدان آمریکا از این جنگ به موفقیت منجر نشد. ترامپ در حال حاضر هیچ اختیار قانونی برای اقدام نظامی علیه تهران در اختیار ندارد. از سوی دیگر، دولت ترامپ هیچ متحدی در مقابل ایران ندارد. در واقع، بسیاری از متحدان آمریکا شامل اتحادیه اروپا، کانادا، مکزیک، کره جنوبی و کشورهای دیگر تحت مجازات های تجاری دولت ترامپ قرار گرفته اند. مهم ترین متحد نظامی آمریکا یعنی بریتانیا نیز درگیر فرایند خروج از اتحادیه اروپا است.

منابع دولت این هفته گزارش هایی در مورد آمادگی نیروهای تحت حمایت ایران در منطقه برای حمله به سربازان آمریکایی منتشر کردند. اما نمی توان واکنش نظامی آمریکا را حتی در صورت صحت داشتن این اطلاعات توجیه کرد.

مقامات تهران نشان داده اند، در صورتی که دولت ترامپ دست به حملات هوایی علیه مراکز نظامی حساس ایران بزند، می توانند به راحتی متحدان آمریکا در منطقه را هدف بگیرند.

دولت ترامپ هیچ توجیهی برای شروع جنگ با ایران ندارد. رژیم صدام حسین به مدت ده سال شرایط ذکر شده در تواقق نامه آتش بس 1991 را نقض کرده بود. این توافق نامه جنگ اول خلیج فارس را پایان داد. عراق دوباره در سال 1994 کشور همسایه خود یعنی کویت را تهدید کرد. آن ها تعدادی عملیات نظامی غیر قانونی علیه کردها انجام دادند. علاوه بر این، در سال 1996 یک برنامه مخفی تسلیحات شیمیایی و بیولوژیکی در عراق کشف شد. بغداد همچنین تحریم های بین المللی را از طریق رشوه دور زده بود.

اما آمریکا امروزه با شرایط متفاوتی روبرو است. دولت ترامپ توافق هسته ای چند جانبه با ایران را ترک کرد. اگرچه این توافق نقاط ضعفی داشت، اما تا کنون ایران به تمام بندهای آن پایبند بوده است. ایران هنوز از خطوط قرمزی عبور که توجیه کننده اقدام نظامی باشند، عبور نکرده است.

در جنگ احتمالی با ایران فقط اسرائیل و کشورهای خلیج فارس از آمریکا حمایت خواهند کرد. احتمالا محبوبیت دولت ترامپ در داخل آمریکا کاهش پیدا خواهد کرد. واقعیت این است که بیشتر مردم آمریکا به رهبری ترامپ اعتماد ندارند. همچنین در دولت ترامپ شخصیتی وجود ندارد که مورد احترام همه مردم باشد. بی کفایتی دولت ترامپ در انجام وظایف حتی کوچک نشان می دهد که چه نگرانی هایی در مورد یک حمله زمینی علیه ایران وجود خواهد داشت.