زندگی‌ام را بدون هیچگونه روتوشی با مخاطبان درمیان گذاشته‌ام

در شرایطی که صنعت نشرمان حال چندان خوبی ندارد انتشار چاپ سی‌ام کتاب «شما که غریبه نیستید» هوشنگ مرادی کرمانی از سوی نشر معین اتفاق خوبی است و نشان می‌دهد مردم هنوز کتاب می‌خوانند. معرفی کوتاه این کتاب را به روایت خود نویسنده بخوانید.

هوشنگ مرادی کرمانی:
برای اهل کتاب آثاری که می‌نویسند فرقی با فرزندان آنان ندارد، برای من هم همین طور است و صحبت درباره اینکه کدام نوشته‌ام را به باقی آنها ترجیح می‌دهم کار ساده‌ای نیست. با این حال حتی والدین هم گاهی با نگاه خاص تری به یکی از بچه‌های خود نگاه می‌کنند، دلیلش هم اغلب شرایط متفاوتی است که آن بچه داشته یا تجربه خاصی که خودشان در نگه‌داری او کسب کرده‌اند.
«شما که غریبه نیستید» هم برای من اینگونه است. این کتاب را بیش از همه آثارم دوست دارم چراکه بیش از 99 درصد از خود واقعی من در لابه لای صفحاتش قابل مشاهده است. «شما که غریبه نیستید» را می‌توان نوعی خودزندگینامه نوشت هم دانست؛ منتهی با یک تفاوت مهم با دیگر خودزندگینامه نوشت‌هایی که در کشورمان منتشر می‌شود. ما ایرانیان عادت چندانی به بی‌پرده گویی درباره خودمان نداریم و اغلب ترجیح می‌دهیم تصویر شسته و رُفته‌ای از زندگی و گذشته‌مان ارائه بدهیم، کاری که من در تألیف این کتاب از آن صرفنظر کرده‌ام و ترجیح داده‌ام تمام اتفاقاتی که بر من گذشته را با مخاطبان درمیان بگذارم.

در این کتاب در کالبد پسر بچه‌ای که متولد یکی از روستاهای حاشیه کویر است با سال‌های کودکی‌ام مواجه می‌شوید. پسر بچه‌ای که در سه-چهار ماهگی مادرش می‌میرد و پدرش دیگر هرگز ازدواج نمی‌کند و حتی مبتلا به شرایط روحی نابسامانی می‌شود. حتی آنقدر خوش شانس نیست که از حضور پدربزرگ و مادربزرگش هم زمان زیادی برخوردار شود، کمی که می‌گذرد مادربزرگ هم دیده برجهان می‌گذرد و او که پسربچه‌ای یتیم و تنهاست روزگاری را تجربه می‌کند که برای آن سن و سال غیرقابل تصور است.

شاید دلیل ترجمه این کتاب به چندین زبان و از سویی توجه مخاطبان به‌همان صداقتی بازگردد که فراتر از شهرتی که کتاب‌هایم برای من به ارمغان آورده‌اند زندگی‌ام را بدون هیچگونه روتوشی با مخاطبان درمیان گذاشته‌ام. از سوی دیگر در قالب این کتاب می‌توانید با بخش قابل توجهی از آداب و رسوم و فرهنگی روستاهای حاشیه کویر هم آشنا شوید.