یک جامعه شناس در گفت و گو با گفتارنو مطرح کرد:
یک جامعه شناس در خصوص تبعات احتمالی کلاس های چرتکه، می گوید: اغلب بچه هایی که در سنین پایین برایشان تکلیف می شود که کار صرف ریاضی انجام دهند بعداً دچار اخلال یادگیری می شوند و اتفاقا در اینده مشکل اصلی شان در زمینه ریاضی خواهد بود.
گفتارنو/ مرضیه قاضی زاده:
«آموزش ریاضی، زبان و سواد در مهدکودک‌ها ممنوع است» اگر چه چند سالی است که از زمان این دستورالعمل سازمان بهزیستی می‌گذرد، اما کماکان به طرق مختلف و با عناوین مختلف این آموزش‌ها به کودکان ارائه می‌شود.
با این حال چرتکه، چند وقت است که به شدت باب شده و مورد توجه والدین قرار گرفته است. در حال حاضر بسیاری از مهدکودک‌ها و مدارس دوره ابتدایی خصوصاً غیر انتفاعی اقدام به برگزاری این کلاس‌ها در ساعات فوق برنامه خود برای نشان دادن وجه تمایز خودبا مهد‌های دیگر و تبلیغات بیشتر کرده اند.
آن طور که درمتن تبلیغات این مراکز آموزشی آمده است، دوره‌های چرتکه در کنار توانایی محاسبه اعداد موجب تقویت خلاقیت و حافظه دانش آموزان شده و توانایی ان‌ها را در تمرکز و مهارت حل مسئله افزایش می‌دهد، ادعایی که با توجه به سن پایین کودکان ۲-۶ زیر سوال می‌رود و این گمان را می‌برد که شاید کمی در آن غلو شده باشد.
یک جامعه شناس در خصوص تبعات کلاس‌های چرتکه برای کودکان به گفتار نو می‌گوید: آن چه که کلاس‌های چرتکه ادعا می‌کنند چند ایراد دارد و ادعای آن‌ها به چند دلیل محقق نمی‌شود.
علی سوند رومی در ادامه تشریح می‌کند: در خصوص اغلب بچه‌هایی که در سن ادراکی و حرکتی هستند که حدود سنی ۲ تا ۶ سال را شامل می‌شود؛ ان چه که باعث رشد توانمندی و یا هوش ریاضی شان می‌شود بازی‌های حرکتی است (دویدن، بالا رفتن از سطح شیب دارو ..) نه کار ریاضی صرف و یادگیری اعداد.
سوند رومی در خصوص تبعات احتمالی این نحوه از آموزش‌ها برای کودکان، می‌گوید: اغلب بچه‌هایی که در سنین پایین برایشان تکلیف می‌شود که کار صرف ریاضی انجام دهند بعداً دچار اخلال یادگیری می‌شوند و اتفاقا در اینده مشکل اصلی شان در زمینه ریاضی خواهد بود.
او با بیان اینکه این تبعات تنها محدود به کلاس‌های چرتکه نیست، خاطر نشان می‌کند: در قدیم فردی بسایر توانمند بود که می‌توانست چند رقم را با چند رقم دیگر را ضرب و جمع کند، اما الان اینکار‌ها را یک ماشین حساب ساده هم می‌تواند انجام دهد. ما باید در اینده افرادی را تربیت کنیم که توان تجزیه و تحلیل داشته باشند نه حافطه قوی و یا مهارت خیلی ساده و پیش و پا افتاده‌ای که ارزش ان چنانی در زندگی ندارد و در نهایت کمکی به ان‌ها نمی‌کند.
با توجه به اینکه به غیر از کودکستان این آموزش‌ها در مقطع ابتدایی نیز رواج یافته اند که البته تا حدی متمایز با اصل عدم رقابتی هستند که منجر به سیستم آموزشی بدون نمره شد. از سوند رودی در خصوص تبعات احتمالی رقابت بین بچه‌ها پرسش شد.
این جامعه شناس با بیان اینکه کلاس‌های چرتکه، اغلب کودکان را به سمت رقابت می‌برند، اظهار می‌کند: یکی از مواردی که موجب می‌شود تا پنداره بچه ها دچار اسیب شود و دچار اختلال بنیادی شود رقابت و مقایسه بنیادی کودکان با هم است.
او در ادمه می‌افزاید: حتی اگر فرض کنیم که بخش مهارتی این کلاس‌ها درست باشد، برگزاری مسابقات عجیب و غریب و ... موجب مشکل در پنداره کودکان می‌شود و اعتماد به نفس ان‌ها را تا مدت زیادی دچار آسیب می‌کند.
سوند رومی در خصوص تبعات احتمالی این کلاس‌ها برای بچه‌های بیش فعال می‌گوید: این بچه‌ها نیاز به آرامش دارند و خود بی قراری مداوم دارند لذا در صورت شرکت در این نوع کلاس‌ها وضعیتشان بدتر خواهد شد.
او در ادامه می‌افزاید: اگر بچه‌ای زمینه اختلالات رفتار‌ی و یا روان پریشی داشته باشد؛ این کلاس‌ها این موضوع را تشدید می‌کند؛ مثلا اگر کودکی زمینه اختلال اسکیزوفرنی را در خانواده داشته باشد ممنوع است که به این کلاس‌ها برود.
این دانش آموخته جامعه شناسی خاطر نشان می‌کند:در هر حال به این کار توصیه نمی‌شود و تنها یک اقتصادی حول این‌ها شکل گرفته است و دارد کار خودش ار انجام می‌دهد؛ مثل اقتصاد کنکور و اقتصاد تست زنی که هزار و یک توجیه برایش می‌اورند، ولی واقعیت این است که شما در کشور‌های پیشرفته دنیا هیچ کدام از این روش‌ها انجام نمی‌شود و این روش‌ها از جایی امده که عملاً رشد علمی در ان‌ها وجود ندارد.
