علی کاظمیتبار- گفتارنو:
توئیت چند روز قبل جناب آقای دکتر زاهدی نماینده مردم کرمان درباره خانم پروانه سلحشور نماینده تهران و متهم کردن برادرزاده ایشان به حضور در یک باند «ماساژ جنسی» که اخیراً بازداشت شده است با واکنشهای فراوانی روبهرو شد. خانم سلحشور نماینده تهران این موضوع را تکذیب کرد و خبر داد که تنها دو برادرزاده 4 و 2 ساله دارد که فرزندان یک جانباز دوره دفاع مقدس و ساکن اهواز هستند.
توئیت آقای زاهدی در فضای مجازی بازتاب گوناگون داشت و آش این اظهارنظر ناپخته چنان شور شد که مشاور رسانهای محمود احمدینژاد رییس جمهور سابق نیز به میدان آمد و انتخاب دکتر زاهدی به عنوان وزیر علوم دولت نهم را در زمره اشتباهات این دولت دانست.
واقعیت این است که در همه دنیا رقبای سیاسی پوشهای به منظور جمعآوری گافهای سیاسی رقبا اختصاص میدهند تا در مواقع لزوم آن را افشا کنند. نمونههای تاریخی فراوانی در این زمینه وجود دارد که از حوصله این یادداشت خارج است. اما نکتهای که در این دست افشاگریها وجود دارد این است که 1 – موارد تخلف توسط خود فرد به وقوع پیوسته است 2 – انجام تخلف غالباً محرز است. اما در رقابتهای سیاسی توسعه نیافته در کشور ما معمولاً تخلف و عدول از مرزهای قانون توسط بستگان سیاستمداران نیز به پای آنان نوشته میشود و از دیگر سو بررسی این اتهامات نشان میدهد که این مسائل یا از اساس وجود ندارد یا چنانچه وجود داشته باشد صورت تحریف شده آن در اختیار افکار عمومی قرار میگیرد.
توئیت جناب آقای زاهدی نیز در همین چارچوب قابل تحلیل و بررسی است. کسی که در ادواری به عنوان وزیر پس از آن سفیر و اکنون وکیل فعالیت میکند اظهارنظر و استخدام واژگانش با عوامالناس تفاوتی نداشته باشد؛ مایه تأسف جامعه است.
خوب است جناب آقای زاهدی خود را 5 دقیقه جای خانم سلحشور بگذارد. در این صورت واکنش ایشان چه خواهد بود. غیر از این است که ایشان مخالفان خود را به «بد اخلاقی» و سیاسیکاری متهم خواهند کرد؟
اگر چنین است و اگر منکوب کردن و لجنمال کردن رقیب با هر بهانه درست یا نادرستی روا نیست پس چرا با یک بام و دو هوا و کاربست استانداردهای دو گانه چوب آتش به سرمایه اجتماعی کشور میکشند.