مجلس شورای اسلامی در حالی ماه‌های پایانی دور دهم را سپری می‌کند که همچنان عده ای در تلاشند تا از تریبون های آن برای منافع جناحی بهره ببرند تا منافع ملی؛ منافعی که انتخابات آینده مجلس قرار است تامین کننده آن باشد.
مجلس شورای اسلامی در حالی ماه‌های پایانی دور دهم را سپری می‌کند که همچنان عده ای در تلاشند تا از تریبون های آن برای منافع جناحی بهره ببرند تا منافع ملی؛ منافعی که انتخابات آینده مجلس قرار است تامین کننده آن باشد.
کلید واژه "دیکتاتور" را دستاویزی برای رسیدن به اهدافشان کرده‌اند و هر بار که سدی در برابر خواسته‌های سیاسی شان می‌بینند فریاد "دیکتاتور دیکتاتور" در صحن علنی مجلس سر می دهند تا شاید از قبل آن حرف خود را به کرسی بنشانند.
حکایت دیروز و امروز هم نیست، چند سالی است که این رویه، شیوه رفتاری گروهی خاص در صحن علنی مجلس شده به طوریکه به جای طرح نظرات و دیدگاه‌های خود از مسیر منطقی و کارشناسی اقدام به جنجال سازی و بر هم زدن نظم و انتظام مجلس می‌کنند. گویی صحن علنی مجلس ملک مطلق شان است که هر بار بخواهند و به هر بهانه ای می توانند قوانین حاکم بر آن را نقض و ریاست جلسه را با ادبیاتی نامناسب و دون شان مجلس خطاب قرار دهند.
یک روز دست به آتش زدن برجام در صحن مجلس می زنند و روز دیگر طوماری در مخالفت با یکی از طرح‌های در دستور کار صحن، پهن می کنند، فریاد زدن بر سر رئیس جلسه و بدتر از آن دیکتاتور خطاب کردن او هم که رویه جدیدشان شده تا راهی برای عملیاتی کردن نیات و برنامه‌های خود باز کنند.
تریبون‌هایی که سیاسی شده‌اند
گفته می شود این روزها و در آستانه انتخابات مجلس یازدهم برخی نمایندگان مجلس درتلاشند تا از تریبون های صحن علنی بهره انتخاباتی ببرند بی توجه به آن که تریبون مجلس فضایی ملی بوده که نباید برای اهداف جناحی مورد بهره برداری سیاسی قرار گیرد. با این حال برخی نمایندگان از جمله اعضای جبهه پایداری در مجلس که گفته می شود به شدت نگران عدم کسب رای در انتخابات آینده مجلس هستند از هم اکنون تلاش هایی را برای حذف رقیب از بهارستان آغاز کرده اند. تلاش هایی که در نخستین گام علی لاریجانی را هدف گرفته است؛ شخصی که به دفعات دل به تندروها نداده و نه تنها در زمین آنها بازی نکرده بلکه بر هم زننده سیاسی بازی آنها هم بوده است.
این گروه در حالی رئیس مجلس را دیکتاتور می خوانند که از قضا علی لاریجانی طی ۱۲ دوره متوالی و با رای اکثریت مطلق نمایندگان و با دموکراتیک ترین روش کرسی ریاست را در اختیار گرفته است.
عباس سلیمی نمین فعال سیاسی اصولگرا با انتقاد از خطاب قرار دادن رئیس مجلس با ادبیات توهین آمیز و تاکید بر اینکه مجلس باید الگوی تعاملات سیاسی باشد می گوید: ما باید قدرشناس علی لاریجانی باشیم که مجلس را طی سال‌ها به گونه‌ای اداره کرده است تا فضای حاکم بر آن توام با احترام باشد و امیدوارم تا آخر این مجلس نیز برخی افراد بردباری لازم را داشته باشند تا شان مجلس تا آخر این دوره حفظ شود.
حجت الاسلام محمدتقی رهبر خطیب نماز جمعه اصفهان هم تندوری را ژست انقلابی گری عده ای می داند و می‌افزاید: عده‌ای ژست می‌گیرند که هر کسی که تندروی کند، انقلابی است، اما این تندروی حتی از جانب چهره‌های انقلابی ما هم خوب نیست، تندروی هرکجایی که باشد بد است.
فریادهایی برای فرار
گفته می شود تمسک جریان های خاص سیاسی به روش های تخریبی و جوسازی علیه طرف مقابل به جای نقد منطقی و کارشناسی راهی است که آن ها برای فرار از پاسخگویی در پیش گرفته اند. موضوعی که حجت الاسلام سیدرضا اکرمی عضو جامعه روحانیت مبارز هم برآن تاکید کرده و می گوید: امروز کشور با مشکلات حل نشده ای از جمله مسائل اقتصادی، بیکاری، نقدینگی و اختلاس روبرو است، واقع امر این است که در چنین شرایطی که نمی توانیم مشکلات را رفع و رجوع و حل کنیم متاسفانه دست به فرافکنی زده و فریاد می‌کشیم تا تقصیر را به گردن دیگری بیندازیم در حالیکه به جای این رفتارها باید جلسات غیرعلنی بیشتری در مجلس تشکیل شده و مسائل کشور بیشتر مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد تا بتوانیم از ظرفیت های کشور برای حل مشکلات استفاده کنیم.
عباس سلیمی نمین هم چنین رفتارهایی را ناشی از مولد نبودن افراد در مجلس می داند و می افزاید: این افراد به دلیل اینکه تولید ندارند یعنی خود را از طریق تولید تفکر و اندیشه به جامعه عرضه نمی‌کنند عمدتا تلاش می‌کنند تا از طریق تخریب یکدیگر موقعیت خود را ارتقا دهند. مجلس باید این مهم را درک کند که این روش معیوب را اصلاح کند نه اینکه خود بدان دامن بزند.
مجلس عصاره فضایل ملت یا ...
در حالی از مجلس همواره به عنوان عصاره فضائیل ملت و مجموعه ای در راس امور و الگویی برای تعاملات سیاسی یاد شده اما نگرانی های جدی از رویه شدن رفتارهای جنجالی و پرحاشیه به جای طرح دیدگاه ها و نظرات از مسیر منطقی و کارشناسی به شدت احساس می شود، حجت الاسلام محمدرضا میرتاج الدینی نماینده ادوار مجلس با انتقاد از رویه شدن چنین رفتارهایی و با بیان اینکه ادبیات مجلسی‌ها از شئونی است که باید از سوی نمایندگان رعایت شود، می گوید: نمایندگان مجلس باید در گفت وگوها و طرح نظرات و دیدگاه‌های خود، شان یکدیگر و به ویژه حرمت مجلس را حفظ کنند. ممکن است در شرایط خاصی نماینده‌ای عصبانی شود اما عصبانیت دلیل بر این نیست کلماتی بر زبان افراد جاری شود که با ادبیات محترمانه فاصله دارد. کسی که منطق دارد، استدلال می‌کند نه اینکه داد و هوار کرده و به دیگری کم حرمتی و بی حرمتی کند.
منصور حقیقت پور نماینده مردم اردبیل در مجلس نهم نیز با یادآوری باز بودن تریبون های مجلس در زمان جلسات علنی، هر گونه اتهام و فریاد زدن از تریبون ها را کج سلیقگی می داند و می افزاید: به نظر می رسد بسیاری از افرادی که اقدام به درشت و بلند صحبت کردن و بی احترامی در مجلس می‌کنند باید قبل از ورود به مجلس یک دوره کلاس اخلاق اسلامی بروند. یادمان نرود در این مجلس شخصیت‌های برجسته و اصیلی همچون شهید بهشتی ها، آیت‌الله مشکینی‌ها و مدرس‌ها آمدند و رفتند. واقع امر آن است که آنچه در معرض قضاوت مردم قرار می‌گیرد رفتار حکیمانه و منطق بلند قانون است والا اتهام زدن، داد زدن، تهمت زدن آن هم از تریبون باز مجلس کج‌سلیقگی است.
منبع: خبرآنلاین
