بنا بر بررسی‌های محققان دانشگاه میشیگان، فقر و خشونت در دوران کودکی می‌تواند موجب تغییر مغز کودکان شود به‌گونه‌ای که آنها در برابر تهدیدها، واکنش متفاوتی از خود نشان دهند.
بنا بر بررسی‌های محققان دانشگاه میشیگان، فقر و خشونت در دوران کودکی می‌تواند موجب تغییر مغز کودکان شود به‌گونه‌ای که آنها در برابر تهدیدها، واکنش متفاوتی از خود نشان دهند.
کودکانی که گرفتار فقر هستند، بیش از کودکان دیگر در معرض خشونت و عدم حمایت اجتماعی قرار می‌گیرند. این شرایط در درازمدت آنها را به دیابت، انواع سرطان و دیگر بیماری‌ها مبتلا می‌کند.
اخیرا محققان دانشگاه میشیگان در آمریکا دریافتند، فقر و خشونت در اوائل زندگی کودکان، علاوه بر بیماری‌های مختلف، می‌تواند تغییراتی در مغز آنها به وجود آورد. این تغییر باعث می‌شود آنها در نوجوانی در برابر تهدیدها، واکنش‌های متفاوتی از خود بروز دهند. محققان در بررسی‌های بیشتر دریافتند، حمایت‌های اجتماعی می‌تواند از اثرات منفی اضطراب ناشی از فقر و خشونت در دوران کودکی بکاهد.
محققان دانشگاه میشیگان، مغز ۱۷۷ کودک را از زمان تولد تا ۱۷ سالگی‌شان، با استفاده از دستگاه‌های MRI بررسی کردند. نیمی از این کودکان زیر خط فقر زندگی می‌کردند.
در این بررسی، محققان روی ارتباط بین ماده سفید مغزی این کودکان با نواحی مختلف دیگر مغزشان، مانند آمیگدالا و مناطق خاصی از قشر پیش‌پیشانی، متمرکز شدند. آمیگدالا، نقش مهمی در پردازش ترس و دیگر احساسات دارد.
در گذشته مشخص شده بود، وقتی ارتباط بین ماده سفید و این دو ناحیه از مغز کم می‌شود، فرد به تهدید بیش از حد معمول واکنش نشان می‌دهد.
این ارتباط مهم مغزی در کودکانی که خشونت بیشتری از افراد خانواده یا محیط اجتماعی خود دیده یا از حمایت اجتماعی و البته محبت مادر محروم مانده بودند، بسیار کم بود.
البته این مشکل در کودکانی که فقط دچار محرومیت اجتماعی و فقر بودند اما در معرض خشونت قرار نداشتند هم دیده شد.
