رئیس دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان:
رئیس دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان گفت: فقط ما مانده ایم و تعداد زیادی از بیماران که کسی از ما حمایت نمی‌کند، چرا باید در دنیا بیشترین تلفات کادر درمان را داشته باشیم؟ ما و همکارانمان شبانه روز بیشتر از ۳ تا ۴ ساعت استراحت نداریم، اما متوجه این بی تفاوتی‌ها نمی‌شویم.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان گفت: فقط ما مانده ایم و تعداد زیادی از بیماران که کسی از ما حمایت نمی‌کند، چرا باید در دنیا بیشترین تلفات کادر درمان را داشته باشیم؟ ما و همکارانمان شبانه روز بیشتر از ۳ تا ۴ ساعت استراحت نداریم، اما متوجه این بی تفاوتی‌ها نمی‌شویم.
دکتر علی اسماعیلی ندیمی در حاشیه تجلیل خیرین رفسنجان از مدافعان سلامت در بیمارستان علی بن ابیطالب (ع) اظهار کرد: آمار مبتلایان تاکنون بیشتر مربوط به شهر بود و روستا‌ها هم با توجه به تمام شدن فصل برداشت پسته به آمار ما اضافه خواهند شد.
وی افزود: ما از مردم به جز زدن ماسک در خواست دیگری نداریم و جای تاسف دارد که با تمام این مشکلات و سختی‌هایی که همکاران من تحمل می‌کنند اهمیتی داده نمی‌شود و مسئولین هیچ توجهی ندارند در صورتی که اگر مسئولین ۱۰ درصد حرف ما را قبول می‌کردند شاید اقدامات جدی تری انجام می‌شد.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان تاکید کرد: پروتکل نوشتن و ابلاغ کردن که اهمیت ندارد بلکه باید اجرا شود، چرا درک نمی‌شود روزانه بیش از ۳۰۰ نفر به دلیل این بیماری جان خود را از دست می‌دهند، اما کسی کاری نمی‌کند حال اگر چند سال یک بار یک هواپیما با این تعداد جمعیت سقوط کند تا مدت‌ها همه درگیر آن می‌شوند و الان در هر روزانگار یک هواپیما سقوط می‌کند.
اسماعیلی ندیمی برگزاری مراسم ترحیم برای فوت شدگان مبتلا به کرونا را در آرامستان یادآور شد و گفت: در شهر به جز آرامستان، تعدادی از جوانان در دورهمی‌ها و باشگاه‌های ورزشی بدون رعایت پروتکل‌های بهداشتی و حتی زدن ماسک تجمع می‌کنند وگویا از زحمت‌های ما بی خبر هستند.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان تصریح کرد: فقط ما مانده ایم و تعداد زیادی از بیماران که کسی از ما حمایت نمی‌کند، چرا باید در دنیا بیشترین تلفات کادر درمان را داشته باشیم؟ ما و همکارانمان شبانه روز بیشتر از ۳ تا ۴ ساعت استراحت نداریم، اما متوجه این بی تفاوتی‌ها نمی‌شویم.
اسماعیلی ندیمی تاکید کرد: هر چه جلوتر می‌رویم تعداد بیماران رو به افزایش است و آمار تاکنون بیشتر مربوط به شهر بود و روستا‌ها هم با توجه به تمام شدن فصل برداشت پسته به آمار ما اضافه خواهند شد؛ وقتی پرستار و پزشک ما نفس کشیدنش راحت نیست و خسته و بیمار می‌شود و اگر آن‌ها بیمار شوند بیماران چه باید بکنند و چه کسی به داد آن‌ها خواهد رسید؟
وی اضافه کرد: ما و همکاران هم ظرفیتی داریم، اما وقتی که ببینیم همه با ما هستند مسلما دلگرم‌تر و مقاومت می‌شویم، بالاخره داروی این بیماری کشف می‌شود و هر چه بتوانیم از تلفات جلوگیری کنیم برنده خواهیم بود.
دکتر علی اسماعیلی ندیمی در حاشیه تجلیل خیرین رفسنجان از مدافعان سلامت در بیمارستان علی بن ابیطالب (ع) اظهار کرد: آمار مبتلایان تاکنون بیشتر مربوط به شهر بود و روستا‌ها هم با توجه به تمام شدن فصل برداشت پسته به آمار ما اضافه خواهند شد.
وی افزود: ما از مردم به جز زدن ماسک در خواست دیگری نداریم و جای تاسف دارد که با تمام این مشکلات و سختی‌هایی که همکاران من تحمل می‌کنند اهمیتی داده نمی‌شود و مسئولین هیچ توجهی ندارند در صورتی که اگر مسئولین ۱۰ درصد حرف ما را قبول می‌کردند شاید اقدامات جدی تری انجام می‌شد.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان تاکید کرد: پروتکل نوشتن و ابلاغ کردن که اهمیت ندارد بلکه باید اجرا شود، چرا درک نمی‌شود روزانه بیش از ۳۰۰ نفر به دلیل این بیماری جان خود را از دست می‌دهند، اما کسی کاری نمی‌کند حال اگر چند سال یک بار یک هواپیما با این تعداد جمعیت سقوط کند تا مدت‌ها همه درگیر آن می‌شوند و الان در هر روزانگار یک هواپیما سقوط می‌کند.
اسماعیلی ندیمی برگزاری مراسم ترحیم برای فوت شدگان مبتلا به کرونا را در آرامستان یادآور شد و گفت: در شهر به جز آرامستان، تعدادی از جوانان در دورهمی‌ها و باشگاه‌های ورزشی بدون رعایت پروتکل‌های بهداشتی و حتی زدن ماسک تجمع می‌کنند وگویا از زحمت‌های ما بی خبر هستند.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان تصریح کرد: فقط ما مانده ایم و تعداد زیادی از بیماران که کسی از ما حمایت نمی‌کند، چرا باید در دنیا بیشترین تلفات کادر درمان را داشته باشیم؟ ما و همکارانمان شبانه روز بیشتر از ۳ تا ۴ ساعت استراحت نداریم، اما متوجه این بی تفاوتی‌ها نمی‌شویم.
اسماعیلی ندیمی تاکید کرد: هر چه جلوتر می‌رویم تعداد بیماران رو به افزایش است و آمار تاکنون بیشتر مربوط به شهر بود و روستا‌ها هم با توجه به تمام شدن فصل برداشت پسته به آمار ما اضافه خواهند شد؛ وقتی پرستار و پزشک ما نفس کشیدنش راحت نیست و خسته و بیمار می‌شود و اگر آن‌ها بیمار شوند بیماران چه باید بکنند و چه کسی به داد آن‌ها خواهد رسید؟
وی اضافه کرد: ما و همکاران هم ظرفیتی داریم، اما وقتی که ببینیم همه با ما هستند مسلما دلگرم‌تر و مقاومت می‌شویم، بالاخره داروی این بیماری کشف می‌شود و هر چه بتوانیم از تلفات جلوگیری کنیم برنده خواهیم بود.
