گفتارنو سرمقاله‌های امروز روزنامه‌ها را بررسی می‌کند:
سرمقاله‌های روزنامه‌های صبح تهران معمولا دارای نکاتی است که کمتر در رسانه‌های به چشم می‌آید. گفتارنو به صورت روزانه سرمقاله‌های روزنامه‌های صبح را به صورت خلاصه منتشر خواهد کرد.
سرمقاله‌های روزنامه‌های صبح تهران معمولا دارای نکاتی است که کمتر در رسانه‌های به چشم می‌آید. گفتارنو به صورت روزانه سرمقاله‌های روزنامه‌های صبح را به صورت خلاصه منتشر خواهد کرد.
طرح کمک معیشتی مجلس بدون همراهی دولت به نتیجه نمی رسد
حیدر مستخدمین حسینی در سرمقاله روزنامه آرمان نوشت: «چرا دولت با تامين کالاي اساسي براي 22ميليون نفر مخالف است؟»، سوال عضو هيات‌رئيسه مجلسي است که بيش از پنج‌ماه از عمر فعاليتش مي‌گذرد و با شعار کمک به معيشت مردم، راه‌اندازي اقتصاد کشور، جلوگيري از افزايش تورم و نقدينگي افسارگسيخته و با نويد افزايش درآمد مردم راهي بهارستان شد و در پانزدهم آذرماه با تحويل گرفتن بودجه از دولت، عملا به کار بودجه خواهد رسيد، بنابراين ديگر فرصتي براي طرح موضوعاتي از اين دست نخواهد داشت و مي‌رود که کارنامه‌اش بدون هيچ مصوبه‌اي به نفع اقتصاد و معيشت مردم بسته شود.
از اين رو، محور را روي طرح کمک معيشتي از طريق ارائه کوپن‌هاي محدود کالاهاي اساسي گذاشت و رقم تعيين کرد و البته بايد تعريفي از کالاهاي اساسي نيز بيان کند.
اما اينکه چرا دولت مخالف است، در وهله اول به چرايي ارائه چنين طرحي از سوي مجلس برمي‌گردد، به‌عبارت ديگر، پذيرش اين طرح از سوي دولت به معناي تاييد ضعفي است که با عدم رسيدگي دولت به معيشت مردم در جهت ارائه کالاهاي اساسي از خود نشان داده و در قدم بعدي خود را در شرايطي مي‌بيند که با کسري بودجه مواجه است و منبعي براي تامين وجه اجراي طرح ندارد.
اين درحالي است که اگر نمايندگان محترم طرحي ارائه دهند که براي دولت بار مالي داشته باشد و دولت آن را پذيرا نباشد، توسط شوراي نگهبان رد خواهد شد. هرچند نمايندگان بندي اضافه کردند که از محل فروش دارايي‌هاي دولت تحقق پيدا کند اما در شرايطي که به زعم دولت وضعيت اقتصادي يا سرمايه‌گذاران داخلي به‌گونه‌اي نيست که در اين حوزه خريداري وجود داشته باشد، درآمد 30هزار ميليارد تومان تحقق نمي‌پذيرد.
هفت‌تپه و دشت‌مغان و دو مورد از پتروشيمي از نمونه‌هاي بارزي است که نشانگر عدم ثبات و تزلزل در تصميمات اقتصادي است که در جاي خود توسط ارکان رسمي و قانوني صورت گرفته و البته اگر تخلفي هم انجام شده، قانونگزار جايگاه ويژه‌اي براي بررسي در نظر گرفته است.
چنانچه دولت و مجلس مشترکا در يک وفاق به منظور کمک به اقشار دهک‌هاي پايين جامعه حرکتي انجام مي‌دادند، نتيجه بهتري حاصل مي‌شد. با اينکه دولت در پرداخت يارانه 45هزار و 500 توماني بعد از گذشت 9 سال که معادل يک آب معدني کوچک در عرصه جهاني ارزش دارد تجديدنظري به‌عمل نياورده و صاحبان مشاغل آزاد مثل دستفروشان را که حقوق‌هاي پاييني دارند ناديده گرفت و افزايش حقوق‌ها مربوط به طيفي بوده که به صورت رسمي بازنشسته يا کارمند دولت بوده‌اند و تعداد کثيري با شغل‌هاي آزاد از درآمدهاي پاييني برخوردارند ولي طرح تصويب شده در مجلس هم اشکالاتي دارد و تامين منابع از محل فروش دارايي‌ها از آن جهت که در شرايط رکود تورمي هستيم، با وضعيت تزلزل مواجه است و دارايي‌هاي دولت در شرايط رکود تورمي نمي‌تواند با قيمت واقعي عرضه شود و بحث خريدار هم مطرح است.
در شرايطي که بحث واگذاري‌هاي قبلي زير سوال رفته و تعدادي از نمايندگان بحث‌هاي تحقيق و تفحص را دنبال مي‌کنند يا حتي رئيس سازمان خصوصي‌سازي دولت در حبس به سر مي‌برد، نشان‌دهنده جهت‌گيري واگذاري‌هاست که به صورت صحيح صورت نگرفته و حالا از همين دولت مي‌خواهد بدون تعريف خاصي از واگذاري‌ها در قالب همان قانون که واگذاري‌ها صورت گرفته، از محل فروش، منبع مالي را تهيه کند! درحقيقت طرح داراي اشکالاتي است و بعيد است اين طرح در اين مرحله به تاييد شوراي نگهبان برسد، مگر اينکه مجلس با دولت بر سر اين موضوع به توافق برسد.
به نظر مي‌رسد مجلس بيشتر به‌دليل قول‌ها و وعده‌هايش تحت فشار کارشناسان اقتصادي و جامعه است و چون به مجلس انقلابي معروف شد، بايد در اين مدت يک حرکت انقلابي در چارچوب قانون انجام مي‌داد و آنچه اکنون با علم به اينکه بايد منبع باثبات فراهم باشد، تصويب کرده تنها در جهت کاهش فشاري است که مي‌خواهد از روي دوش خود بردارد و پاسخگوي حوزه‌هاي انتخابيه باشد. اما چون منبع تامين طرح با عدم ثبات مواجه است، احتمالا به‌خاطر تزلزل در منبع درآمدي به تصويب نهايي شوراي نگهبان نمي‌رسد.
دو روی سکه مسئولیت دولت در قبال سرمایه بورسی مردم
ژوبین صفاری در سرمقاله روزنامه ابتکار نوشت: زمانی که شاخص بورس به سرعت بالا میرفت عدهای در داخل و همچنین افرادی در خارج نسبت به حبابی بودن شاخص بورس هشدار میدادند. این هشدارها هرچند در پارهای از موارد با غرض ورزی و از سوی عده ای همراه با دلسوزی بود اما درنهایت منجر به سقوط شاخص بورس طی یک ماه گذشته شد.
با این همه اما سهامداران بسیاری مدعی هستند که به واسطه حمایت ها و تبلیغات دولت سرمایه خود را به دست بازار سرمایه سپرده اند چنانکه شخص رئیس جمهوری گفته بود که جای امن سرمایه گذاری در بورس است. حالا اما روند شاخص تبدیل به بحرانی برای میلیون ها سهامدار شده است.
هرچند که در کنار این تبلیغات، کارشناسان در خصوص لزوم احتیاط سرمایه گذاری در بازار بورس همواره سخن گفته اند اما سوال اینجاست در شرایط فعلی دولت در قبال سرمایه های مردم مسئول است یا خیر؟ پاسخ این سوال به نوع و شیوه مدیریت اقتصادی کشور بازمیگردد.
درواقع آنچه در اقتصادهای توسعه یافته رخ می دهد مبتنی بر اقتصاد آزاد و غیر دولتی است. در واقع اگر شخصی سهام شرکتی را خریداری می کند با علم به اینکه دولت عملاً دخالتی در بازار ندارد و البته صورت های مالی شرکت قابل بررسی است اقدام به خریداری سهمی می کند. بنابراین تبعات احتمالی افت و یا سود آن با خریدار است.
اما در اقتصاد ایران که همواره دولت و بخشهای مختلف حاکمیتی با اقتصاد پیوندی پیچیده دارند معادلات متفاوت است. در این شرایط اگر دولت اقدام به تشویق مردم برای سرمایهگذاری در بازار سرمایه می کند خواه به نیت مهار نقدینگی و یا به‌کارگیری منابع در بخش تولید، در ازای آن لازم است تا با انواع سیاستگذاریها سعی در تعمیق سرمایه های مردم داشته باشد. این اتفاق اما در بازار بورس کشور طی ماههای اخیر رخ نداد.
تردیدی نیست که نقدینگی سرگردان در اقتصاد همواره به دنبال جا نماندن از تورم همیشگی در اقتصاد است. اگر دولت سیاست خود را بر سوزاندن سرمایههای سرگردان کرده است تا از بار تورمی در اقتصاد بکاهد درواقع نه تنها دست به یک اقدام غیراخلاقی زده که تبعات آن در سپهر اجتماعی و عمیقتر شدن اعتماد عمومی نسبت به دولت قابل چشم پوشی نیست.
این اعتماد سوزی می تواند در آینده اگر در خوشبینانه ترین حالت منجر به اعتراض عمومی نشود؛ منجر به یک عقب ماندگی بلندمدت در توسعه اقتصادی شود. به بیان دیگر برای پیشبرد اهداف اقتصادی دولت و حاکمیت ناگزیر از همراهی مردم هستند اما این اعتماد بارها از سوی مسئولان با عملکردشان زیر سوال رفته است.
این ماجرا در سوخت سرمایه های مردم در موسسات مالی و اعتباری به گونه ای دیگر رخ داد اما تفاوت آن با بورس در وسعت در برگیرندگی آن است که حالا میلیون ها سهامدار را با خود درگیر کرده است.
در دانشگاهی که امام باقر(ع) و امام صادق(ع) تأسیس کردند، تنها شیعیان حضور ندارند
غلامرضا ظریفیان در سرمقاله روزنامه ایران با اشاره به هفته وحدت نوشت: ... ما در سیره پیامبر اکرم(ص) میبینیم که چگونه تلاش می‌کردند که در مکه اعرابی را که قبیله قبیله در نزاع بودند، به صلح و وحدت و همزیستی و همگرایی برساند؛ ایشان در مدینه گام بزرگتری برداشتند و از بدو ورود قراردادی را تدوین کردند که در آن نه فقط مسلمانان «امت واحده» شدند، بلکه گفتند مسلمانان و یهودیان هم امت واحده هستند؛ مسیحیان در مدینه حضور نداشتند وگرنه پیامبر اسلام(ص) به آنان هم اشاره می‌کردند. و خداوند درباره پیغمبر(ص) در قرآن می‌فرمایند: «ما ارسلناک الا رحمه للعالمین»؛ ما تو را نفرستادیم مگر برای رحمت برای همه انسانها و جهانیان. ... در واقع پیام قرآن، پیامبر اسلام(ص) و ائمه بزرگوار شیعه(ع) این است که سنت وحدت را باید زنده نگه داشت و به همین سبب میبینیم که در دانشگاهی که امام باقر(ع) و امام صادق(ع) تأسیس کردند، تنها شیعیان حضور ندارند و بخشی از شاگردان این امامان(ع) از بزرگان اهل سنت هستند و حتی ابوالعلی معری، که فردی بی‌دین است، هم در جمع شاگران حضور داشت؛ به نظر می‌رسد این نکته پر اهمیت را بشود به جامعه کنونی نیز تعمیم داد و در سایه وحدت به همبستگی رسید.
نباید از خیانت سران امارات و بحرین و برخی کشورهای دیگر غفلت کرد
روزنامه جوان در سرمقاله امروز خود با اشاره به اظهارات اخیر رئیس جمهور فرانسه نوشت: ...آنچه امروز در عرصه بین‌المللی بر بشریت می‌گذرد و زمینه‌ساز سقوط اخلاقی، فرهنگی و اجتماعی اروپا و امریکا شده است، نتیجه سیطره صهیونیسم بین‌الملل و نفوذ اختاپوسی نژادپرستان صهیونیستی بر عرصه قدرت در امریکا و اروپا است. واقعیت تلخ حاکم بر جوامع اروپایی و امریکا نشان می‌دهد نقشه‌های سردمداران صهیونیست در به‌کارگیری و استخدام عناصر علمی دیگر به بار نشسته و انسانیت، وجدان، اخلاق و شرف را از سردمداران کفر و شرک گرفته است.
همبستگی، هماهنگی و همسویی ناگسستنی برخی سران اروپا به‌ویژه انگلیس و فرانسه، نشان از وابستگی فکری، اعتقادی، سیاسی و راهبردی در نفوذ اندیشه صهیونیسم بین‌المللی است. رفتار سران امریکا در گذشته در تقابل با اسلام و اهانت به مقدسات مسلمانان و راه‌انداختن پروژه اسلام‌هراسی و قربانی کردن ملت و سرزمین فلسطین و عملکرد ترامپ در حمایت از رژیم صهیونیستی برای ادامه قدرت خود در کاخ سفید بزرگ‌ترین خیانت‌ها را به اسلام و مسلمانان داشته و در راستای تأثیرپذیری از لابی جریان صهیونیستی حاکم بر محافل اقتصادی و سیاسی امریکا قلمداد می‌شود. نکته تأسف‌انگیز مزدوری و عملگی برخی رژیم‌های عربی و قرار گرفتن در دام رژیم اشغالگر قدس در راستای کمک به رئیس‌جمهور درمانده امریکاست. خیانت حاکمان وابسته امارات و بحرین و اخیراً دولت حاکم بر سودان در عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی و زدن خنجر به قلب ملت فلسطین لکه ننگی بر چهره رژیم‌های مذکور بوده که تا ابد باقی‌خواهد ماند.
از سوی دیگر آنچه در فرانسه در بازنشر توهین به بزرگ‌رهبر جهان اسلام پیامبر اعظم (ص) انجام گرفت و آنچه رئیس‌جمهور فرانسه انجام داد، اعلام همبستگی با امریکای تحت نفوذ صهیونیسم بین‌الملل و با هدف انحراف و انصراف افکار عمومی از خیانت سران عرب است.
در ماجرای جنگ صلیبی بوش پسر و توهین به پیامبر اعظم و قرآن، حاکمان اروپا در کنار امریکا قرار گرفتند و امروز که قلب جهان اسلام از خیانت برخی سران عرب در عادی‌سازی روابط با رژیم اشغالگر در تب و تاب است، رئیس‌جمهور فرانسه جراحت بسیار دردآوری بر قلب ملت مسلمان وارد کرده که به‌نظر می‌رسد علاوه بر اهداف خاص در راستای کاهش فشار ملت‌های مسلمان بر خیانت برخی رژیم‌های عرب است.
نکته قابل توجه برای ملت‌های مسلمان و مردم هوشمند ایران و مسئولان و رسانه‌ها این است که ضمن محکوم کردن و برخورد جدی با رفتار خبیثانه مکرون تحت لوای آزادی بیان، نباید از خیانت سران امارات و بحرین و برخی کشورهای دیگر غفلت کرد و نباید اجازه داد خیانتکاران به جهان اسلام و ملت مسلمان نقشه‌های شوم خود را عملی سازند.
