این روز‌ها و بعد از اعلام رسمی «پرهیز از کاندیداتوری» توسط یادگار امام، برخی نشریات جناح اصولگرا، بنا به انگیزه‌های مختلف این مطلب را مطرح می‌کنند که «یادگار امام صلاحیت ریاست جمهوری را نداشته است».
پایگاه خبری جماران نوشت: این روز‌ها و بعد از اعلام رسمی «پرهیز از کاندیداتوری» توسط یادگار امام، برخی نشریات جناح اصولگرا، بنا به انگیزه‌های مختلف این مطلب را مطرح می‌کنند که «یادگار امام صلاحیت ریاست جمهوری را نداشته است».
البته اینکه چرا این رسانه‌ها در حالیکه باید از تصمیم یادگار امام در پذیرش نظر رهبر معظم انقلاب خوشحال باشند، باز هم از لحنی معاندانه استفاده می‌کنند و مرتبا می‌نویسند که ایشان شرط کاندیداتوری را ندارد، جای تأمل بسیار دارد. اما من در این نوشتار بدون توجه به این عملکرد غلط این دسته از رسانه‌ها و افراد - که البته نمی‌توان آن را نادیده گرفت- می‌خواهم به بررسی این سؤال جدی بپردازم که «آیا سید حسن خمینی رجل سیاسی هست؟»
مطابق با قانون مجلس رجل سیاسی تعریف روشنی یافته است. این قانون می‌گوید «مقام سیاسی موضوع بند‌های «الف»، «ب» و «ج» ماده (۷۱) قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب ۸/۷/۱۳۸۶، معاونین رؤسای قوای سه‌گانه، اعضای شورای عالی امنیت ملی و اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام، رئیس کل بانک مرکزی، رئیس دیوان محاسبات کشور، استاندار، شهردار شهر‌های بالای دو میلیون نفر جمعیت، رئیس سازمان‌ها و نهاد‌های دولتی و مؤسسات و نهاد‌های عمومی غیر‌دولتی در سطح ملی، فرماندهان عالی نیرو‌های مسلح با جایگاه سرلشکری و بالاتر، رئیس دانشگاه آزاد اسلامی در سطح کشور و مدیر مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه کشور رجل سیاسی محسوب می‌شوند.»
روشن است که بر اساس همین قانون سید حسن خمینی به سبب ریاست بر «مؤسسات و نهاد‌های عمومی غیر‌دولتی در سطح ملی» رجل سیاسی است. چراکه روشن است که موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی و حرم مطهر امام از مهم‌ترین «مؤسسات و نهاد‌های عمومی غیر‌دولتی در سطح ملی» هستند که اتفاقا حکم مقام معظم رهبری را هم با خود دارند.
حال با توجه به این مسئله باید از نشریات کیهان و جام جم و رسانه‌های همانند فارس و توییت زنندگانی از این دست پرسید که چرا در تشریح یک عملکرد زیبا از سوی رهبر انقلاب و پذیرش آن از طرف فرزند معنوی ایشان، این مقدار نعل وارونه می‌زنند و آسمان را به ریسمان می‌بافند.
اگر شما فهمیدید به ما هم بگویید.
البته اینکه چرا این رسانه‌ها در حالیکه باید از تصمیم یادگار امام در پذیرش نظر رهبر معظم انقلاب خوشحال باشند، باز هم از لحنی معاندانه استفاده می‌کنند و مرتبا می‌نویسند که ایشان شرط کاندیداتوری را ندارد، جای تأمل بسیار دارد. اما من در این نوشتار بدون توجه به این عملکرد غلط این دسته از رسانه‌ها و افراد - که البته نمی‌توان آن را نادیده گرفت- می‌خواهم به بررسی این سؤال جدی بپردازم که «آیا سید حسن خمینی رجل سیاسی هست؟»
مطابق با قانون مجلس رجل سیاسی تعریف روشنی یافته است. این قانون می‌گوید «مقام سیاسی موضوع بند‌های «الف»، «ب» و «ج» ماده (۷۱) قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب ۸/۷/۱۳۸۶، معاونین رؤسای قوای سه‌گانه، اعضای شورای عالی امنیت ملی و اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام، رئیس کل بانک مرکزی، رئیس دیوان محاسبات کشور، استاندار، شهردار شهر‌های بالای دو میلیون نفر جمعیت، رئیس سازمان‌ها و نهاد‌های دولتی و مؤسسات و نهاد‌های عمومی غیر‌دولتی در سطح ملی، فرماندهان عالی نیرو‌های مسلح با جایگاه سرلشکری و بالاتر، رئیس دانشگاه آزاد اسلامی در سطح کشور و مدیر مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه کشور رجل سیاسی محسوب می‌شوند.»
روشن است که بر اساس همین قانون سید حسن خمینی به سبب ریاست بر «مؤسسات و نهاد‌های عمومی غیر‌دولتی در سطح ملی» رجل سیاسی است. چراکه روشن است که موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی و حرم مطهر امام از مهم‌ترین «مؤسسات و نهاد‌های عمومی غیر‌دولتی در سطح ملی» هستند که اتفاقا حکم مقام معظم رهبری را هم با خود دارند.
حال با توجه به این مسئله باید از نشریات کیهان و جام جم و رسانه‌های همانند فارس و توییت زنندگانی از این دست پرسید که چرا در تشریح یک عملکرد زیبا از سوی رهبر انقلاب و پذیرش آن از طرف فرزند معنوی ایشان، این مقدار نعل وارونه می‌زنند و آسمان را به ریسمان می‌بافند.
اگر شما فهمیدید به ما هم بگویید.
