حزب مجمع ایثارگران در آستانه انتخابات ریاستجمهوری با انتشار بیانیهای با تاکید بر آگاهی به مشکلات اقتصادی و معیشتی و سیاسی و دلزدگی شهروندان از حضور پای صندوق رای، تاکید شده که اعضای این تشکل سیاسی بنا دارند آنچه این سالها کشور از سرگذراند با ملت درمیان بگذارند.
به گزارش اعتماد، در متن این بیانیه محورهای ۸ گانه مورد اشاره قرار گرفته و در بند نخست آمده است: «وضعیت امروز ناشی از درد مشترک مردم و تهدید و تحریم و نوسان زندگی بر حباب است. مسوولیت با کسانی است که قدرتی ندارند؛ دولت موازی اینبار تصمیم گرفته عریان و بیپرده وارد سیستم دموکراتیک شود و به نام تکیه بر رای مردم به هر قیمتی حکومت را یک سویه کند»
این بیانیه «بازی کردن با روح و روان مردم و بیاعتنایی به ارزش پول ملی، استقبال از تحریم و قهر با روابط بینالمللی، تبدیل گفتگو و دیپلماسی به چماق علیه ارزشها، میدان دادن به پرخاشگری و تهدید و تخریب توسط عدهای دلواپس» و نیز «پروبال دادن به هتاکان و خودسران با تحلیلهای مداح گونه به نام «انقلابی» در مقابل افرادی که خادم ملت بودهاند» صرفا «نشانگان پابرجا شدن خودمحوری» خوانده. در بند دیگر این بیانیه از کنار گذاشتن منتقدین و تمامی کسانی که با یک نظر خاص همسو نیستند به نام مخالف و معاند هیچ توجیهی جز مطلقانگاری ندارد؛ ما ایثارگران یک روز به خاطر ایران به فرمان رهبری کاریزماتیک و مردمی که با رفراندوم همین مردم و به پشتوانه رای جمهور مردم بر مردم حاکم بود، دست خالی به جنگ تمام دنیا رفتیم و دست پر بازگشتیم؛ امروز ما چه دادهایم و چه گرفتهایم در تعامل جنگ تمدنها! و به جای گفتگو بر چه آرمانی پایبندیم؟!» آنها پرسیدهاند: «دایره اختیارات نهادهای نظارتی تا کجاست؟! مردم کجای تصمیمات این نهادها هستند؟! ... زنان، دانشجویان، نخبگان، دگراندیشان و... کی و کجا میتوانند حرف بزنند؟!» در بیانیه همچنین آمده است مجمع ایثارگران معتقد است: «در این دشواری و خلأ سرمایه انسانی و تنگ نظری نهادهای نظارتی بر «سیدحسن خمینی» اجماع کرد که جز بیطرفی و نماد فراجناحی، استوانهای بود برای تجمیع آرا و گرم شدن دلهای سرد مردم در این روزها عملا جبهه اصلاحات بیسرو صدا از گردونه انتخابات حذف شد. اصلاحطلبان پیوسته با مردم صادق بودند و با افتخار صادقانه روبهروی مردم عذرخواهی میکنند و انتخاب را به مردم میسپارند... چرا اجازه نمیدهیم صندوق این را گواهی دهد؟! چرا فرار میکنیم از تکرار تاریخ؟! تا کی و کجا به جای مردم فکر میکنیم و ولینعمتشان هستیم؟!» آنان همچنین آوردهاند: «ادعای همه آنانی که خود را قیم مردم میدانند، اقتصاد است؛ وقتی تصمیمگیری کلان با دولت نیست پس چگونه انتظار پاسخگویی از دولتی را داریم که ولو مجری خوبی نبوده. نویسندگان در پایان آوردهاند: «پشت به پشت همین مردم کف خیابان که ٨ سال هستی خود را فدای ایران کردند تا یک وجب از خاک دست دشمن نیفتد، امروز هم ایستاده تا با گفتگو و آشتی ملی برگردیم به همه باهم و اجازه ندهیم مشروعیت نظام با مشارکت حداقلی به خطر افتد؛ این نظام ملک شخصی کسی نیست و مردم حق دارند که خودشان برای سرنوشتشان با سرانگشتانشان تصمیم بگیرند. پس هشدار میدهیم که ردصلاحیتهای حداکثری نتیجهای جز مشارکت حداقلی ندارد؛ رای پاک دست خط هر ایرانی است که انتخاب میکند؛ انتخابات تنها سرمایه یک جمهوری است: «ما همه با هم هستیم!»».