سیدمحمود دعایی، از پیشگامان انقلاب اسلامی درباره حیات سیاسی محتشمیپور به «شرق» گفت: «مرحوم آقای محتشمیپور که یکی از یاران امام بود که در مدرسه آقای مجتهدی ابتدا در تهران و سپس در قم تحصیل میکرد که با عزیمت امام به عراق به دلیل عشق وافری که به ایشان داشت، به نجف رفت و تبدیل به یکی از حواریون و سربازان فداکار ایشان شد. او همواره در مواقع حساس فعالیتهای چشمگیری داشت و به دلیل اعتمادی که به آقای محتشمیپور وجود داشت، همواره کارهای حساس به او سپرده میشد. مثلا وقتی بنا بود امام از عراق هجرت کند، مشخص نبود که به کجا بروند. سوریه یکی از گزینهها بود که به محض مطرحشدن این کشور آقای محتشمیپور به سوریه رفت تا با آقای حافظ اسد گفتوگو کند تا فضایی برای اقامت حضرت امام فراهم شود. پس از آنکه تصمیم بر آن شد که امام به فرانسه برود، هم جزء نخستین نفراتی بود که به ایشان ملحق شد و دوستانی که خاطرات نوفللوشاتو را در ذهن دارند، حتما زنگ صدای گرم مرحوم آقای محتشمیپور در ذهنشان هست».
او ادامه داد: «بعد از پیروزی انقلاب به دلیل حساسیت فلسطین و لبنان آقای محتشمیپور بهعنوان سفیر ایران در سوریه تعیین شد. او در آن دوره توانست گروه حزبالله لبنان را ایجاد کند و محور مقاومت علیه رژیم صهیونیستی را شکل بدهد که به همین دلایل صهیونیستها در یک اقدام تروریستی بمبی در دفتر او منفجر کردند که منجر به آسیبدیدن چشم او و قطعشدن یکی از دستهایش از مچ شد. او با کمک فعالان حاضر در سوریه برای مداوا به اروپا فرستاده شد. در همان زمان امام بهشدت نگران حال آقای محتشمیپور بود؛ بههمیندلیل او خطاب به امام پیامی بسیار زیبا فرستاد و گفت که تا زنده هستم در کنار شما هستم و راه شما را ادامه میدهم که این نشانگر اوج وفاداریاش بود. وقتی مأموریت او در سوریه تمام شد، به ایران بازگشت و نماینده سومین دوره مجلس شورای اسلامی شد. حضور او در مجلس هم تعیینکننده بود. بعد هم وزیر کشور دولت آقای مهندس موسوی شد. آقای محتشمیپور همیشه آنچه را ایمان داشت، میگفت و جزء اولین کسانی بود که برابر برخی رویکردهای شورای نگهبان انتقاد میکرد. بعد از امام مقام معظم رهبری هم به او بسیار لطف داشتند و حتی گاهی مقام معظم رهبری که به دیدار خانواده شهدا میرفتند، آقای محتشمیپور را با خود میبردند؛ زیرا او امین رهبر انقلاب هم بود».
دعایی همچنین بیان کرد: «بعدها شرایطی پیش آمد که آقای محتشمیپور احساس میکرد دیگر توان حضور در عرصه سیاسی را ندارد و البته اقامتگاه امام در نجف هم تجدید بنا شده بود و ضرورت داشت که آقای محتشمیپور بهعنوان متصدی به نجف برود و در کنار یادگار امام، سیدعلی آقای خمینی قرار گرفت. حضور آقای محتشمیپور در محل سکونت امام در نجف بسیار پرمعنا بود. البته در تهران هم حسینیهای برپا کرده بود و شبهای احیا و مناسبتهای دیگر مذهبی در حسینیهاش جاری بود. فقدان آقای محتشمیپور جبران نمیشود و فقط امیدوارم راه او راه ادامه دهیم».