بر اساس تحقیقات جدید، بازماندگان کووید ۱۹ شدید یا طولانی مدت در مقایسه با بیمارانی که بیماری آنها کوتاه تر و خفیف تر بوده است، دارای آنتی بادی های بیشتری در برابر عفونت های آینده هستند.
به گزارش مهر از مدیسن نت، برای انجام این مطالعه، تیمی از دانشگاه روتگرز ۵۴۸ نفر از کارکنان مراقبت‌های بهداشتی و ۲۸۳ افراد شاغل دیگر را از ابتدای پاندمی تحت نظر گرفتند. طی ۶ ماه، ۹۳ نفر (۱۱ درصد) از آنها آزمایش کرونای شان مثبت شد.
از این تعداد، ۲۴ مورد علائم شدید و ۱۴ مورد هیچ علائمی نداشتند. در یک سوم افراد، علائمی مانند خستگی، تنگی نفس و از دست دادن حس چشایی و بویایی حداقل یک ماه طول کشید. از هر ۱۰ نفر یک نفر حداقل چهار ماه این علائم را داشت.
دکتر «دانیل هورتون»، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «تغییرات عصبی، از جمله مه مغزی و مشکلات مربوط به حافظه یا بینایی، در بین شرکت کنندگان آلوده نادر بود، اما وقتی رخ داد تا ماه‌ها بطول انجامید.»
به گفته وی، «ما پی بردیم داشتن علائم مداوم با داشتن سطح آنتی بادی بالاتر در طول زمان مرتبط است.»
شش ماه پس از عفونت، اکثر افراد آنتی بادی ایمونوگلوبولین G علیه ویروس کرونا داشتند. اما تولید آنتی بادی بر اساس شدت علائم متغیر است: ۹۶ درصد افراد دارای علائم شدید، آنتی بادی داشتند، همچنین ۸۹ درصد دارای علائم خفیف تا متوسط و ۷۹ درصد بیماران بدون علامت دارای این آنتی بادی بودند.
