با حضور جمع کثیری از شاعران برجسته و مطرح کرمانی و با همت انجمن ادبی دل عالم و انجمن ترانه کرمان سومین همایش شعر عاشورایی نیستان سرخ در کرمان و در مزار جیحون یزدی برگزار شد.
به گزارش گفتارنو در این آئین احمد اسد الهی از شعرای پیشکسوت به بیان زندگینامه جیحون از تولد تا هجرت به کرمان و وفات وی پرداخت و با اشاره به این مطلب که کرمانیها حق جیحون را ادا نکردهاند گفت: بیش از ۱۴۰ سال از وفات جیحون میگذرد اما هیچگاه برنامهای در خور و شان این شاعر بزرگ اجرا نشده است و این اولین برنامه ایست که در بزرگداشت این شاعر برپا شده است.
اسداللهی با انتقاد از وضعیت نابسامان مزار جیحون اظهار داشت: قبر جیحون بدون هیچ آدرس و علامت و نشانهای در گوشه این مدرسه در کوچه پس کوچههای کرمان قرارگرفته و هیچ نماد و تابلو و ... برای این مزار ساخته نشده، و این باعث سرشکستگی ما کرمانیهاست.
وی با بیان اینکه سالهای سال است که بر منابر حسینیهها و تکایا اشعار جیحون دلها را به یاد علی اصغر(ع) و حضرت عباس(ع) انداخته و واقعه کربلا را با زبانی روان و شیوا به مردم بیان مینماید افزود: از مسئولین استان و خصوصا مسئولین آموزش و پرورش و سازمان تبلیغات اسلامی و نیز از شورای شهر و شهردار کرمان میخواهم تا با ساخت نمادی زیبا و در شأن این شاعر بزرگ و نصب تابلوهای راهنما و... این مکان را به میعادگاه عاشقان اهل بیت تبدیل کنند.
شایان ذکر است میرزا محمّد جیحون، ملقّب به «تاج الشعراء»، در سال 1350هـ . ق در محله ی «گازرگاه» یزد تولّد یافت، نسبت او از سوی پدر به شاه شجاع، از امرای آل مظفر میرسد. در نوجوانی صرف و نحو عربی و علم عروض را آموخت و همچنین به حرفه حکاکی نیز اشتغال داشت. او در دوره جوانی چند سالی را در هند و پس از آن در بنادر جنوب سپری کرد و پس از آن به عراق مهاجرت نمود. جیحون سه سال نیز در اسارت ترکمنها بود. زمانی که جیحون در شیراز بود به نزد فرهاد میرزا معتمدالدوله رسید و مورد توجه او قرار گرفت و با واسطه فرهاد میرزا به تهران رفت و به حضور ناصرالدین شاه رسید. در اصفهان نیز ظلالسلطان را ستود و لقب تاجالشعرا را از او گرفت. برادر او سیحون پیشه طبابت داشت و به تاج الاطبا ملقب بود.
جیحون بنا به مسائلی از یزد نفی بلد شد و پس از چند سال سرگردانی به کرمان آمد در کرمان به واسطه اقبال بلندش با افسرالشعرا (افسر کرمانی) آشنا شد میرزامهدی قلی خان کرمانی شاعر و خوشنویس قرن سیزدهم ملقب به افسر الشعرا آنروزها اسم و رسمی برای خود داشت وی به جیحون پناه داد و جیحون در کرمان ماندگار شد و در همین شهر ازدواج کرد و ...
میرزا محمد جیحون سرانجام در سال ۱۲۶۱ خورشیدی ( ۱۳۰۱ ه ق ) در کرمان و در سن ۵۱ سالگی از دنیا رفت و در محله خواجه خضر و در گورستان این محله به خاک سپردهشد.