رئیس مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) گفت: در فضای مجازی ملاحظه کردید فردی با عصا به یک زنی میزند که حجابت را رعایت کن، این وجه شرعی ندارد، با زبان خشن حق حرف زدن نداری، اگر او یک معصیتی میکند گناه عصا زدن یا تندگویی تو بدتر از معصیت او میباشد.
جماران نوشت: رئیس مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) گفت: در فضای مجازی ملاحظه کردید فردی با عصا به یک زنی میزند که حجابت را رعایت کن، این وجه شرعی ندارد، با زبان خشن حق حرف زدن نداری، اگر او یک معصیتی میکند گناه عصا زدن یا تندگویی تو بدتر از معصیت او میباشد.
محورهای درس اخلاق آیت الله محمدجواد فاضل لنکرانی در جمع اساتید و طلاب حوزه علمیه قم را بخوانید:
روحانیت باید نظارهگر امور و افعال مردم، مسئولین دولت و نظام باشد. گاهی در برابر موضعگیری روحانیت در قبال مفاسد اجتماعی و رواج بیحجابی در جامعه، شنیده میشود عدهای میگویند شما چه کاره هستید؟ سؤال ما این است که اگر پیامبر بود آیا دخالت نمیکرد؟ گاهی میگویند ما در تاریخ سراغ نداریم در زمان رسول اکرم یا امیرالمؤمنین به کسی که حجاب نداشته یا بدحجاب بوده تذکری داده باشند؟!
اولاً مگر همه تاریخ برای ما نقل شده؟ خیلی از قضایا هست که نقل نشده، ثانیاً ما که نمیتوانیم محکمات قرآن را رها کرده و سراغ تاریخ برویم! قرآن در آیه ۱۳سوره مبارکه شوری میفرماید ما انبیاء را فرستادیم برای اقامه دین، «شَرَعَ لَکُمْ مِنَ الدِّینِ مَا وَصَّی بِهِ نُوحًا وَالَّذِی أَوْحَینَا إِلَیکَ وَمَا وَصَّینَا بِهِ إِبْرَاهِیمَ وَمُوسَی وَعِیسَی أَنْ أَقِیمُوا الدِّینَ» دین باید در جامعه و بین مردم اقامه شود، بعد از نزول آیه حجاب «یا أَیهَا النَّبِی قُلْ لِأَزْوَاجِکَ وَبَنَاتِکَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِینَ یدْنِینَ عَلَیهِنَّ مِنْ جَلَابِیبِهِنَّ» روایت دارد که «خرجن النساء من البیوت»، زنها از خانههایشان به این شکل خارج میشدند که مقداری از صورتشان پیدا بود و با یک پارچه مشکی کاملاً خود را میپوشاندند.
مگر میشود از چنین حکم صریحی تخلف شود و پیامبر یا امیرالمؤمنین که با امور خیلی کمتر از این برخورد میکردند واکنشی به آن نشان ندهند؟ مگر همه تاریخ برای ما نقل شده؟ مگر وضع زنان آن زمان مثل حالا بوده که اینقدر وسیع بیرون از خانه در کوچه و خیابان بیایند؟ زمان ما هنوز اذان صبح نشده زنها بیرون از خانه هستند تا اواخر شب، اما آن زمان اصلاً مرسوم نبوده که زنها اینچنین از خانه بیرون آیند، به ندرت بیرون میآمدند.
طلبه باید شاهد باشد ولو اینکه شاهد بودن او مرتبهی نازلهای از نظارت پیامبر است، روحانیت باید مراقبت کند که کجا دین در معرض خطر قرار میگیرد؟ کجا میخواهند با دین مقابله کنند؟ کجا وچه شبههای القاء میشود؟ ... گاهی به بعضی دوستان میگویم ما تا به حال چند جا از اسلام دفاع کردهایم؟ چندجا حرف زدیم و شبهاتی را حل کرده و در مقابل انحرافات ایستادهایم؟ اینها باید باشد. باید هم شاهد و ناظر باشیم هم مبشّر و منذر، همانطور که باید مردم را امیدوار به رحمت خدا، به بهشت خدا، به ثواب و عطاء خدا نمود در کنارش منذر نیز باید باشیم، اینکه بالای منبر فقط آیات رحمت خوانده شود و بعد هم بگویند جهنم امری تخیلی است و اگر حرفی از آن زده شده برای آن است که یک مقداری در هدایت بشر تأثیرگذار باشد، به هیچوجه درست نیست. جهنم و بهشت صددر صد واقعیت دارد و واقع خواهد شد «أن الجنه والنار حقٌّ».
در تبلیغ دین از احکام و غیر احکام باید این عبارت «یسّرا و لا تعسّرا و بشرا و لا تنفرا …،» سرلوحه کار ما باشد خصوصاً آنکه در زمانه ما مشکلات فراوان است و یک مشکل همین مسئله بیحجابی است، اگر در برخورد با یک بیحجاب تعبیر لامذهب یا بیدین یا تعبیرات زشت به کار رود مسلماً تنفر پیدا میکند، باید با آنها به نحو صحیح برخورد شود. این روزها بحمدالله در صداوسیما میبینم خانمهایی که تذکراتشان خیلی محترمانه است.
البته در اینکه این مسئله ریشه سیاسی پیدا کرده جای خودش را دارد و برخورد مناسب خود را میخواهد ولی در فضای مجازی ملاحظه کردید فردی با عصا به یک زنی میزند که حجابت را رعایت کن، این وجه شرعی ندارد، امر به معروف و نهی از منکر حتّی در زبان هم باید با قول و کلام نرم و لیّن باشد و این تصریح دستور قرآن است، با زبان خشن حق حرف زدن نداری، اگر او یک معصیتی میکند تو هم معصیت میکنی که با عصا میزنی، بلکه گناه عصا زدن یا تندگویی تو بدتر از معصیت او میباشد. این دستورات باید بهخوبی مورد توجه قرار گیرد.
