متخصصان سلامت و تغذیه هشدار می‌دهند: با شروع تجمع چربی در ناحیه شکم و دور کمر حتی اگر سایر اندام‌های بدن در وضعیت مناسب و متعادلی باشند، بازهم خطر مرگ زودرس افزایش می‌یابد.
متخصصان سلامت و تغذیه هشدار می‌دهند: با شروع تجمع چربی در ناحیه شکم و دور کمر حتی اگر سایر اندام‌های بدن در وضعیت مناسب و متعادلی باشند، بازهم خطر مرگ زودرس افزایش می‌یابد.
به گزارش ایسنا، انباشت چربی در بخش‌هایی از بدن مانند دور کمر و شکم حتی در افرادی که اضافه وزن ندارند و چاق نیستند نیز می‌تواند نشانه‌ای هشداردهنده باشد.
به گفته متخصصان کانادایی، با در نظر گرفتن این فاکتور مردم بیش از آنکه فقط روی کاهش وزن کلی یا کاهش شاخص توده بدنی تمرکز کنند باید نگران انباشت چربی به ویژه در این نقاط از بدن باشند.
شاخص توده بدنی یا BMI مدت مدیدی است که استاندارد طلایی برای ارزیابی وضعیت وزن فرد محسوب می‌شود اما مشکل اینجاست که BMI دقیق نیست و دقیقا مشخص نمی‌کند که چربی اضافی در کدام قسمت بدن قرار دارد. همچنین این شاخص تمایزی بین عضله و چربی قائل نمی‌شود.
به گفته متخصصان سلامت، هر ۱۰ سانتی‌متر افزایش سایز دور کمر، خطر مرگ زودرس را ۱۱ درصد بالا می‌برد.
این درحالیست که بنابر مطالعات تخصصی، اندازه دور ران با کاهش خطر مرگ ارتباط دارد.
پزشکان در توضیح این ارتباط می‌گویند: به طور مشخص هر پنج سانتی‌متر افزایش سایز دور ران با کاهش ۱۸ درصدی خطر مرگ زودرس مرتبط است زیرا سایز ران، شاخصی برای میزان عضله‌ای است که فرد حمل می‌کند نه چربی.
در مقابل، چربی شکم که در اطراف اندام‌های شکم ذخیره می‌شود، ترکیبات التهابی تولید می‌کند که خطر مقاومت به انسولین، دیابت نوع ۲ و بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد.
