یافته های محققان دانشگاه تورنتو کانادا نشان می دهد همپوشانی گسترده فعالیت عصبی مغز در حالت اضطراب، ترس و استرس می تواند بیانگر ارتباط بین استرس حاد و بروز اختلالات عصبی-روانی نظیر افسردگی و آلزایمر باشد.
بررسی های اخیر نشان می دهد زندگی همراه با استرس و اضطراب خطر بروز افسردگی پیشرفته و حتی زوال عقل (دمانس) را افزایش می دهد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، بررسی های اخیر نشان می دهد زندگی همراه با استرس و اضطراب خطر بروز افسردگی پیشرفته و حتی زوال عقل (دمانس) را افزایش می دهد.
یافته های محققان دانشگاه تورنتو کانادا نشان می دهد همپوشانی گسترده فعالیت عصبی مغز در حالت اضطراب، ترس و استرس می تواند بیانگر ارتباط بین استرس حاد و بروز اختلالات عصبی-روانی نظیر افسردگی و آلزایمر باشد.
استرس حاد و مزمن یک حالت پاتولوژیکی است که علت آن، فعالیت طولانی مدت واکنش استرس فیزیولوژیکی حاد است که به سیستم ایمنی، متابولیک و قلبی-عروقی اسیب می رساند و منجر به تباهی هیپوکامپ مغز می شود. بخش هیپوکامپ، نقش حیاتی در حافظه بلندمدت و جهت یابی مکانی دارد.
تجربه اضطراب، ترس و استرس در صورتی که موقتی و تصادفی باشد به عنوان بخش عادی زندگی تلقی می شود، نظیر استرس قبل از امتحان یا مصاحبه شغلی.
اما زمانیکه این واکنش های هیجانی حاد، مزمن یا مداوم باشند، به شکل قابل توجهی با فعالیت های روزمره تداخل پیدا می کنند.
البته به گفته لیندا مه، سرپرست تیم تحقیق، آسیب ناشی از استرس به هیپوکامپ مغز کاملا برگشت ناپذیر نیست.
