وقتی فضای مجازی اینترنت را با فضای واقعی یکسان دیدیم، در آن صورت کاملاً متوجّه می شویم که زشتی دروغ و بی نزاکتی و بد اخلاقی تنها مخصوص دنیای واقعی نیست بلکه انجام چنین کارهایی حتی در فضای به ظاهر مجازی اینترنت هم قبیح و بلکه حرام است.
این روزها کوچه پس کوچه های فضای مجازی تبدیل به محلی برای وقت گذرانی بعضی از افراد که طرز برخورد در محیط عمومی را نمی دانند شده است.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان؛ مدتی است که شبکه های اجتماعی پر شده از بی اخلاقی های مجازی، هر چند که فضای اینترنت فضایی مجازی است، امّا باید بپذیریم که پشت هر مانیتوری یک انسان واقعی نشسته، نه یک موجود مجازی و غیر واقعی! مخاطب ما انسانی است که روح دارد، از احساسات انسانی برخوردار است و برای شخصیت خود ارزش قائل است.
وقتی فضای مجازی اینترنت را با فضای واقعی یکسان دیدیم، در آن صورت کاملاً متوجّه می شویم که زشتی دروغ و بی نزاکتی و بد اخلاقی تنها مخصوص دنیای واقعی نیست بلکه انجام چنین کارهایی حتی در فضای به ظاهر مجازی اینترنت هم قبیح و بلکه حرام است.
این آدم ها مدام انگشت اشاره شان را روی صفحۀ تلفن همراه ُسر می دهند و عکسهای دیگران را یکی یکی مرور می کنند. روی بعضی از عکسها مکث می کنند؛ ضربۀ آرامی به عکس زده و صبر می کنند تا عکس در سایز بزرگ بالا بیاید. گاهی با دیدن برخی عکسها هیجان زده می شوند و در ذهنشان می گویند می خواهم با او ارتباط برقرار کنم.
متین السادات نصری روانشناس و پژوهشگر در گفتگو با خبرنگار اخبار داغ فضای مجازی باشگاه خبرنگاران در خصوص بی اخلاقی های گاه بی گاه مردان و زنان در فضای های مجازی گفت: متأسفانه در خصوص فرایند اجتماعی شدن ما ضعف هایی داریم، یعنی آدم ها نه در کودکی بلکه در بزرگسالی باید یاد بگیرند که ارتباط محترمانه و مبتنی بر قواعد و اخلاق چگونه است، حفظ شأن آدم ها یعنی چه، حقوق طبیعی هر آدم چیست، آنها باید درک کنند که فضای مجازی مکان هر سخن و هر رفتاری نیست و چه هنجارهایی را باید در ارتباط با دیگران رعایت کنند، اینکه نوع پوشش یا آرایش یک دختر یا زن در یک عکس به معنای " دعوت نامه" نیست. کم نیستند کسانی که در شبکه های اجتماعی بیشتر از آنکه نشان دهند آدم اند، نشان می دهند انگار هویت انسانی ندارند.
وی در ادامه گفت: در این خصوص مسأله دیگر جامعه ما "بی اخلاقی" در فضای مجازی است. آدمهای حریص، بی تعهد، محروم، سرگشته و مبهوت! که در ارسال پیام های بی شرمانه مقیّد به هیچ حد و مرز اخلاقی و عرفی نیستند.
این آدم ها که بی اخلاقی های مجازی را زیر پا می گذارند، احساس می کنند که هیچ کس آنها را نمی بیند. از هر عکسی خوششان آمد بی درنگ برای صاحب عکس پیشنهاد بیشرمانه می فرستند که ابتدای شروع این ارتباط با پیام لطفا خودتان را معرفی کنید از سن بگیرید تا متأهل یا مجرد بودن یا موقعیت اجتماعی صاحب عکس هیچ تأثیری در تصمیم آنان ندارد.
این روانشناس در ادامه اظهار داشت: البته ناگفته نماند که بخشی از همین آدمهای محروم و مبهوت که پیشنهادهای بی شرمانه می فرستند خودشان متأهل اند و البته بسیار هم سخت گیر برای همسرشان! شاید این دوره، دوره ای موقت باشد. یعنی آدمها با آزمایش و خطا؛ به تدریج باید یادبگیرند که چه هنجارهایی را باید در ارتباطات اجتماعی رعایت کنند ولی در این بین قطعا مشکلات و آسیب هایی بروز خواهد یافت که باید نسبت به آنها آگاه بود. این آسیبها در جاهایی بیشتر است که در آنها فاصله بین زندگی واقعی و آنچه در شبکه های اجتماعی جریان دارد بسیار زیاد است.
نصری در پایان متذکر شد:حال بیاییم خودمان را جای همان خانمی بگذاریم که فقط با ظاهری آراسته عکس گرفته و در پروفایل شخصی خودش گذاشته و فقط و فقط برای خودش این کار را کرده است نه برای خود فروشی، این را درک کنیم که این خانم آشنای ما است و حتی او را به عنوان خواهر خود در نظر بگیریم.
