یک چهره سیاسی اصلاح طلب اظهار کرد: پس از سال ۷۶ برای فرصت طلبان و صندلی طلبان اینطور تلقی شد که اگر میخواهید به پست و مقام برسید وارد ستادهای انتخاباتی بشوید و فعال باشید شاید به نان و نوایی برسید و همینطور شد؛ بعدها همین مساله به هدف تبدیل شد و هر چقدر که پیش آمدیم با پدیدهای به نام دوگانگی اصلاح طلب و اصلاح طلبی مواجه شدیم.
به گزارش برنا، «علی صوفی»، چهره سیاسی اصلاح طلب، در رابطه با علت افول احزاب اصلاح طلب و کم رنگ شدن نقش آنها در افکار عمومی پس از انتخابات اخیر اظهار کرد:، چون در کشور ما حزب به معنای واقعی پا نگرفته و جایگاه خود را پیدا نکرده است در نتیجه فعالیتهای سیاسی سامان پیدا نکرده و نظم ندارد و به معنای واقعی کار سیاسی جا نیفتاده است. با این وضعیتی که وجود دارد «هر کسی از ظن خود شد یار من از درون من نجست اسرار من»، یعنی هر کسی از ظن خود به سیاست و فعالیتهای انتخاباتی نگاه میکند.
او افزود: قبل از انقلاب به دلیل خفقان موجود، فضای فعالیت سیاسی کم بود، اما همان زمان هم کسانی به دنبال فعالیت سیاسی میرفتند و خطرش را میپذیرفتند تا نام آنها مطرح شود عده زیادی هم به دنبال آرمانهای خود بودند. این افراد در زندان زیر شکنجه محک میخوردند. کسانی که به دنبال نام بودند زیر شکنجه همه چیز را از یاد میبردند، اما کسانی که آرمان داشتند همه فشارها را تحمل میکردند و تا پای جان میرفتند ما کسانی را که این کار را کردند دیده بودیم.
صوفی یاداور شد: بعد از انقلاب کار و فعالیت سیاسی به شکل احزاب درآمد و بسیاری فعالیتهای حزبی را شروع کردند، به عنوان مثال در سال ۷۶ عدهای دیدند که آقای خاتمی هیچ شانسی برای پیروزی ندارد و کسی فکر نمیکرد ایشان پیروز شود به دلیل اینکه به دنبال یک آرمان بودند، در همین شرایط برخی افراد تحت عنوان جناح چپ دور ایشان جمع شدند و فعالیت کردند و آقای خاتمی با حمایت مردم پیروز شد. هدف آنها پست و مقام نبود، ولی به آن موقعیت هم رسیدند.
صوفی تاکید کرد: پس از سال ۷۶ برای فرصت طلبان و صندلی طلبان اینطور تلقی شد که اگر میخواهید به پست و مقام برسید وارد ستادهای انتخاباتی بشوید و فعال باشید شاید به نان و نوایی برسید و همینطور شد. بعدها همین مساله به هدف تبدیل شد و هر چقدر که پیش آمدیم با پدیدهای به نام دوگانگی اصلاح طلب و اصلاح طلبی مواجه شدیم.
او ادامه داد: این پدیده دوگانگی اصلاح طلب و اصلاح طلبی به طور کامل خود را در دولت آقای روحانی نشان داد. یعنی اصلاح طلبانی به نام اصلاح طلب و با حمایت اصلاح طلبان در دولت ورود کردند و یا در جاها و موقعیتهای مختلف شغلی که اهمیت زیادی داشت قرار گرفتند، ولی هیچ اثری از اصلاح طلبی از آنها دیده نشد. مثلا نماینده مجلس و اعضای فراکسیون امید که برآمده از فعالیتهای انتخاباتی اصلاح طلبان بودند به محض ورود به مجلس به دو دسته مستقلین و فراکسیون امید تقسیم شدند. از همین جا بود که مردم رفته رفته از صندوقها ناامید شدند و نتایج مورد انتظار خود و توقعاتشان را از صندوق ندیدند.
صوفی انتخابات اخیر را نقطه عطفی برای اصلاحات دانست و تصربح کرد: خوشبختانه با کنار رفتن اصلاح طلبان از قدرت این جریان فرصت طلب خود به خود از جامعه اصلاح طلبی و از فعالیت سیاسی اصلاح طلبان کناره گیری خواهند کرد، چون آنها امروز میخواهند خود را از برچسبی که قبلا برایشان نام و نان داشت مبرا کنند. این تصفیهای طبیعی در اصلاح طلبان بوجود میآورد و عدهای میروند. اصلاح طلبی باید در بازبینی خود به این نکته توجه داشته باشد که محور، آرمان اصلاح طلبی باشد. در انتخابات ۹۸ راهبرد شورای عالی سیاست گذاری تکیه بر اصلاح طلبی بود و مثل گذشته بدون قید و شرط در انتخابات شرکت نکردند از این رو که اصلاح طلبی دید چقدر آسیب دیده است.