در مهندسی نورومورفیک تمام تلاش محققان بر روی ترکیب یا ادغام اطلاعات آنالوگ اندام‌های حسی به اطلاعات دیجیتال متمرکز شده است.
محققان دانشگاه زوریخ با شبیه‌سازی سیستم شنوایی انسان و استفاده از لاله‌گوش سیلیکونی توانستند صداهای محیط را مانند انسان و با حداقل مصرف انرژی تشخیص دهند.
به گزارشایسنا، فناوری یا مهندسی نورومورفیک اولین بار در سال 1980توسط پروفسور خاویر اندروس، دانشمند و محقق آمریکایی معرفی شد.
در مهندسی نورومورفیک تمام تلاش محققان بر روی ترکیب یا ادغام اطلاعات آنالوگ اندام‌های حسی به اطلاعات دیجیتال متمرکز شده است.
سیستم شنوایی بر اساس مهندسی نورومورفیک از دو لاله گوش تشکیل شده که هر کدام به صورت کاملا مستقل عمل می‌کنند.
در واقع با تفاوت زمان رسیدن صدا به هر یک از گوش‌ها می‌توان محل تقریبی تولید صدا را مانند سیستم شنوایی انسان تشخیص داد.
دکتر شی‌چی لیو، متخصص مهندسی نورومورفیک از دانشگاه زوریخ عنوان کرد: هر یک از گوش‌های مصنوعی مجهز به 64 گیرنده مختلف امواج صوتی هستند که از نظر عملکرد، دقیقا مشابه سیستم شنوایی انسان است.
وی در ادامه افزود: برای ارزیابی عملکرد گوش‌های سیلیکونی به کمک رایانه، فرکانس‌های مختلف صدا مورد بررسی قرار گرفت که در نهایت مشخص شد سیستم گوش مصنوعی از نظر تشخیص صداهای محیط و قدرت تفکیک امواج در محیط‌های پر ازدحام عملکردی مشابه سیستم شنوایی طبیعی انسان دارد.
تیم تحقیقاتی دکتر لیو پس از موفقیت در ساخت گوش سیلیکونی، اکنون فعالیت خود را برای ساخت شبکیه چشم انسان گسترش داده است. به‌طوری‌که هدف نهایی آنها ساخت ربات انسان‌نما با حداقل مصرف انرژی و افزایش دقت در تشخیص اطلاعات ورودی از محیط است.
