سینمای ایران قواعد ساختاری ویژه خاص خودش را دارد که در این راستا می‌توان مفصل صحبت کرد.
محمود کلاری فیلمبردار سینما که در طول برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر برای برگزاری کلاس‌های ورک‌شاپ حضور پیدا کرده بود، در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص جدایی بخش داخلی جشنواره از جهانی آن گفت: طبیعتا این جدا شدن امری اجتناب‌ناپذیر بود و از طرفی این اتفاق می‌تواند فرصت بیشتری را برای فیلم‌های بخش بین‌الملل در جهت بیشتر دیده شدن ایجاد کند؛ چرا که جشنواره فیلم فجر برای فیلم‌های ایرانی فرصت بیشتری قائل می‌شد. از طرفی مخاطبان نیز نمی‌توانستند آنچنان که باید و شاید از فیلم‌های بخش بین‌الملل استقبال کنند. در کل این اقدام باعث شد که بالندگی و گستردگی بخش جهانی سال به سال بیشتر شود.
وی افزود: این جداسازی حضور بیشتر فیلمسازان بین‌المللی را فراهم میکند و موقعیتی است، برای ارتباط بین سینماگران داخلی و خارجی و همچنین علاقه‌مندان سینما و دانشجویان این رشته. البته تمام این کارها نیاز به زمان دارد و قضاوت در ابتدای راه صحیح نیست و باید منتظر نتیجه ماند. در کل اقدامی است قابل توجه و لازم به نظر می‌رسید.
کلاری در مورد تفاوت و ساختار سینمای ایران با دیگر کشورهای دنیا اظهار داشت: سینمای ایران قواعد ساختاری ویژه خاص خودش را دارد که در این راستا می‌توان مفصل صحبت کرد. یعنی گرامر سینمای ایران با دنیا متفاوت است. البته باید به این نکته توجه داشت که ذات سینمای ایران هنوز حرفه‌ای نشده است.
وی افزود: بخش قابل توجهی از سینمای ایران روحیه و ماهیت سینمای تجربی دارد که این ویژگی خوب آن است. بنابراین از همین نکته تفاوتش با دیگر کشورها آغاز می‌شود که به نظرم از این مسیر عبور میکند و در حقیقت شاید از این رهگذر است که به نتیجه می‌رسد.
این فیلمبردار ادامه داد: ویژگی دیگر سینمای ما این است که بیشتر برآمده از حس است تا آنکه برآمده از قواعد ساختاری، فن و تکنیک باشد. اگرچه روز به روز در بخش فنی و تکنیکی همپای سینمای دنیا حرکت میکند و یا حداقل به آن نزدیک می‌شود. در کل سینمای ایران سینمای حسی عاطفی است و این از آن مواردی است که ما در فیلم‌ها می‌بینیم. یک نوع پیرایگی، سادگی و شاعرانگی دارد که مختص به خودش است و برآمده از فرهنگ، زمینه‌های اجتماعی و مختصات آدم ایرانی است.
کلاری در بخش پایانی صحبت‌های خود در خصوص آخرین فعالیت‌های هنری‌اش خاطرنشان کرد: آخرین کار سینمایی که انجام دادم، همکاری در فیلم «فراری» داودنژاد با همیاری کوهیار کلاری بود. هم اکنون مشغول نوعی عکاسی هستم که کاری ویژه است و جذابیت‌‌های خودش را دارد. در این نوع عکاسی، بازسازی وقایع تاریخی را انجام می‌دهیم که اتفاقات مهم به صورت تابلو بازسازی و عکاسی می‌شود و نهایتا آثار ما در نمایشگاهی در معرض دید عموم قرار می‌گیرد.
