به گزارش پایگاه اطلاع رسانی گفتارنو؛ سعید لیلاز، کارشناس اقتصادی گفت:« ما در تمام سالهای طلایی ۷۵۰ میلیارد دلار درآمد نفتی را به شکل کاملا درستی هزینه نکردیم، حالا اصولگرایان از اینکه واردات ایران ظرف شش سال یعنی از سال ۱۳۸۳ تا سال ۱۳۹۰ سه برابر شد، تراز بازرگانی مواد غذایی از صفر به منفی ۲/۸ میلیارد دلار رسید و میزان واردات گندم که تا سال ۸۳ به صفر رسیده بود از مرز ۷ میلیون تن تا سالهای ۹۰ و ۹۱ عبور کرد و کشور مجددا بهشدت وابسته به واردات شد، تعریف میکنند!
او افزود:« اگر سیاستهای اقتصادی سالهای بعد از جنگ تا پایان ۱۳۸۴ را ادامه میدادیم، به هیچوجه اقتصادکشور به این روز نمیافتاد که با وقوع تحریمها یا با سقوط قیمت جهانی نفت خام، نفس اقتصاد ایران به شماره بیفتد. گره اصلی را باید در ۲۰۰ میلیارد دلاری که از این بابت هزینه شد و عمدتا به جیب کمپانیهای غربی و اروپایی ایران رفت، مورد توجه قرار دهیم و من به یک محاکمه بسیار بزرگ فکر میکنم.»
لیلاز ادامه داد:« مساله این نبود که فقط این دو میلیارد دلار از دست رفت. ما در سال ۱۳۹۱، در حالی ۱۴میلیارد دلار مواد غذایی از دنیا وارد کردیم که عمده آن هم از کشورهای غربی بوده که تا سال ۱۳۸۴ تراز و موازنه ارزی ما در واردات و صادرات مواد غذایی صفر بود اما تا سال ۱۳۹۱ این عدد به منفی ۲/۸ میلیارد دلار رسید، یعنی به ازای هر ایرانی در سال ۱۳۹۱ نزدیک به ۱۵۰ هزار واردات خالص مواد غذایی داشتیم درحالی که با سیاست اصلی منافات داشت؛ مثلا نباید از شیلی انگور، از فرانسه سیب و از چین سنگ قبر وارد میکردیم! همچنین در اوج تحریمها ۵/۲ میلیارد دلار خودروی لوکس عمدتا بسیار گرانقیمت وارد کردیم. »
این کارشناس مسائل اقتصادی در بخش دیگری از توضیحات خود گفت:« گله و شکایت از دولت قبلی فقط در این حوزه نیست. در این است که اولا در همان سالها هشدار میدادیم که سیاست اقتصادیتان نمیتواند با دیپلماسیتان تناقض داشته باشد چرا که منجر به از دست رفتن تمام دستاوردهای میشود و حالا میبینیم در برجام مقدار زیادی امتیاز دادیم و این مستقیما ناشی از سیاستهای دولت قبلی است.»
منبع: خبرآنلاین