توریست هایی که بهار گلپوش ایران را تجربه کرده اند، یک شوک و سورپرایز داشتند.
هفته نامه اکسپرس فرانسه در شماره اخیر می نویسد: توریست هایی که بهار گلپوش ایران را تجربه کرده اند، یک شوک و سورپرایز داشتند.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، هفته نامه اکسپرس فرانسه در شماره اخیر گزارشی تحت عنوان: یک بهار در ایران، به قلم خبرنگار اعزامی این هفته نامه به کشورمان (تهران، اصفهان، شیراز و یزد) منتشر کرده است. در این گزارش آمده است:
از اصفهان تا پارسه. سفر در ایران، در کشوری که همچنان در سنت خویش غوطه ور است، جایی که جوانانش سعی در ابداع و ساختن آینده ای بهتر در سایه و گوشه های تاریک کاخ سنگی لاجوردی دارند.
اولین توریست هایی که بهار گلپوش ایران را تجربه کرده اند، یک شوک و سورپرایز داشتند و آن اینکه: در فرودگاه اصفهان، مامور گمرک یک زن بود. این مسئله، اولین سند برای اثبات آنکه در ایران زنان کار می کنند و نقاب چرمی بر صورت ندارند. تنها یک روسری برای نجابت داشتن کافی است. در منطقه جلفای اصفهان که منطقه ارمنی نشین است، افرادی که در آنجا در تردد هستند، شیک و با مد و اغلب دانشجویانی هستند که در قهوه خانه های لوکس زیر لوسترهای کریستالی می خندند و شادی می کنند.
در انتظار به حصول نشستن یک رویا، این افراد، معمولا نگاه و مطالعات روانشناسی دارند. گفته می شد در این جا افسردگی یک بیماری عادی و همه گیر است. اما به نظر می رسد که دیگر جوانانی که در حال خندیدن و متمرکز در خوردن بستنی های قرمز خود هستند، این نظر را کاملا رد می کنند.
در ادامۀ این گزارش آمده است:
بنابراین، سنت های قشنگی که در این شهر پرغرور و پر افتخار گردآمده اند، از بین نمی رود. دیدگاه منفی و مخرب (مثل نظریه ی همه افسرده هستند) در مقابل این میراث شاه عباس که لویی چهاردهم پارس است و تا هند (این مکان ها ی تاریخی) نسخه برداری و کپی از آن به عمل آمده، اصلا به حساب نمی آید.
اصفهان را نصف جهان می نامند البته که نصف زیبای جهان است. هیچ چیز قادر به وصف عظمت میدان نقش جهان نیست. میدان پیاده رویی بزرگ، که از میدان کونکورد پاریس بزرگتر است.
باغ هایی سر زنده و پر طراوت با جریان های آب. کاخ ها و مساجدی تشریفاتی، مزین شده به جواهرات و رنگ، که لامپ ها یا حباب های آن، گویی گل ها و شکوفه های بهشت را در آسمان به رقص در می آورد. گردن ها در مسجد شیخ لطف الله خشک می شود (از محو شدن در شکوه سقف و دیوارها و توجه به جزئیاتش، گردن خسته می شود)، مانند یک فرش پارسی، همه اش روشنایی و لعاب و درخشش. در مسجد امام (شاه عباس)، رنگ ها و لعاب ها متفاوت و پارسی است، باشکوه . آرک ها و قوس ها بزرگش کرده است.....
