ستاره‌شناسان آمریکایی توانسته‌اند اجرامی را در کرانه‌های بیرونی منظومه شمسی کشف کنند که تا پیش از این ناشناخته بودند.
ستاره‌شناسان آمریکایی توانسته‌اند اجرامی را در کرانه‌های بیرونی منظومه شمسی کشف کنند که تا پیش از این ناشناخته بودند.
به گزارش ایسنا به نقل از بی.بی.سی، این اجرام یخی در مدار بسیار دوری از خورشید گردش می‌کنند که ممکن است تحت نفوذ گرانش سایر ستارگان قرار بگیرند.
این اجسام سماوی حین تلاش برای شناسایی موقعیت سیاره نهم منظومه شمسی که وجود آن به طور غیرمستقیم استنباط شده، با کمک چند رصدخانه در اطراف جهان از جمله تلسکوپ چهار متری بلانکو در شیلی و تلسکوپ هشت متری سوبارو در هاواییکشف شدند.
یکی از این اجرام تازه به نام 2014 FE72 اولین جرم ابر اوورت است که در مدار ورای نپتون کشف شده است. این جسم یخی در مدار خود گاهی به فاصله 3000 برابری زمین نسبت به خورشید می‌رسد.
شواهد وجود سیاره نهم عمدتا از رفتار اجرام دوردست منظومه شمسی استنباط می‌شود.
یکی دیگر از این اجسام سماوی موسوم به 2013 FT28 حاوی برخی ویژگی‌های مداری اجرامی است که موقعیت و حرکات آنها نشانگر وجود سیاره نهم است، اما همچنین تفاوت‌هایی را با آنها نشان می‌دهد.
ستاره‌شناسان با تحلیل سایر اجرام کوچک در کرانه‌های منظومه شمسی نشان داده‌اند که اگر سیاره نهم وجود داشته باشد، جرم آن چندین برابر زمین خواهد بود و حداقل ۲۰۰ برابر از خورشید دورتر است.
این تحقیق شاید بتواند موقعیت سیاره نهم را در مکان دقیق‌تری نشان دهد.
پیش از این پلوتو که در سال ۱۹۳۰ کشف شده بود، به عنوان سیاره نهم شناخته می‌شد. اما موقعیت آن در سال ۲۰۰۶ پس از کشف جرم تازه ای در ابعاد مشابه پلوتو در کمربند کویپر - حلقه ای از اجسام یخی ورای نپتون- تنزل یافت.
نتایج این تحقیق در مجله Astronomical منتشر شده است.
