عبدالرضا داوری:
بخش مهمی از آنهایی که انگیزه حضورشان از انتخابات رأی به احمدی نژاد بود، احتمالا تصمیم به رأی ندادن بگیرند که باید یکی از احتمالات را این مسأله دانست که با غیبت احمدی نژاد در انتخابات مشارکت را پایین خواهد آورد.
این روزها در فضای سیاسی درباره اینکه محمود احمدی نژاد که به گواه موافق و مخالف، شخصیتی فعال دارد و طبیعتش با حاشیه نشینی سازگار نیست، بعد از منع شدن از کاندیداتوری در انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری چه نوع فعالیت هایی را برای خود در نظر خواهد گرفت و همچنین اینکه تکلیف سبد رأی این چهره چه می شود و رأی هایی که قرار بود به نام او به صندوق ها ریخته شود، به سمت کدام کاندیدا یا جریان هدایت خواهد شد، مورد بحث و تبادل نظر قرار می گیرد.
عبدالرضا داوری در گفت و گو با «تابناک» با بیان اینکه " سال 92 احمدی نژاد نمی توانست کاندیدا باشد، اظهار کرد: به همین دلیل آنهایی که هوادار او بودند، هر کدام با شعور سیاسی خود، یکی از کاندیداها را شبیه تر به احمدی نژاد دانسته و در انتخابات شرکت کردند، اما در سال های 84 و 88 کسانی به او رأی دادند که پیشتر از آن رای آنها، آرای خاکستری محسوب می شد و در انتخابات شرکت نمی کردند."
آنچه در ادامه می خوانید پاسخ مشاور وزیر کشور در دولت دوم احمدی نژاد به پرسش های خبرنگار «تابناک» است.
*اینکه احمدی نژاد بعد از منع شدن از حضور در انتخابات چه خواهد کرد، پرسشی است که در فضای سیاسی به وجود آمده است.
احمدی نژاد قاعدتا با توجه به منع شدنش با شرایط جدیدی روبه رو شده است. وقتی آقای احمدی نژاد از کاندیداتوری منع شده اند، معلوم است که از همه کارهای پیش از انتخاباتی هم منع هستند و به همین دلیل، باید با وسواس زیادی در ماه های منتهی به انتخابات رفتار کند تا شائبه تخطی به وجود نیاید؛ بنابراین در مقطع فعلی خودِ آقای احمدی نژاد و حامیانشان در حوزه سیاست ورود نمی کنند و سیاست ورزی در حال حاضر برای او امری ممتنع است.
شرایط واقعا دگرگون شده و در میان سیاسیون این نگرانی وجود دارد که هر گونه تحرک از جانب حامیان احمدی نژاد باعث شود تا شائبه تلاش برای دو قطبی کردن جامعه طرح شود. برای احمدی نژاد و احمدی نژادی ها بهترین کار این است که در حوزه اجتماعی و فرهنگی فعالیت کنند و بداند سیاست فعلا برای احمدی نژاد خط قرمز است.
* یعنی امکان هم ندارد، کاندیدایی معرفی کند یا به حمایت آشکار از گزینه ای اقدام کند؟
ببینید! آقای احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری فقط پای صندوق حاضر شده و رأی خواهد داد. وقتی ایشان از حضور در انتخابات منع و گفته شده که حضورش در صحنه انتخاباتی مصلحت نیست، معنی اش این است که هیچ نوع حضوری نمی تواند داشته باشد. چه کاندیداتوری خودش، چه معرفی کاندیدای خودش و چه حتی حمایت از یکی از کاندیداها، احمدی نژاد از همه این کارها منع شده است.
*سؤال این است که سبد رأی احمدی نژاد به سمت کدام کاندیدا یا کدام جریان سیاسی سوق پیدا می کند؟
باید به این مسأله توجه نشان داد که سبد رأی احمدی نژاد، ماهیت سیاسی ندارد و ریشه در خاستگاه های اجتماعی و دغدغه های توده مردم دارد؛ بنابراین پیش بینی اینکه رأی هایی که قرار بود به نام ایشان به صندوق انداخته شود، بستگی به فضاسازی اجتماعی و اینکه کدام یکی از کاندیداها به مطالبات عمومی کشور نزدیکتر باشند، دارد. همچنین بخش مهمی از آنهایی که انگیزه حضورشان از انتخابات رأی به احمدی نژاد بود، احتمالا تصمیم به رأی ندادن بگیرند که باید یکی از احتمالات را این مسأله دانست که با غیبت احمدی نژاد در انتخابات مشارکت را پایین خواهد آورد.
* اما در سال 92 مشارکت بالایی شاهد بودیم.
مشارکت در سال 92 نسبت به سالهای 84 و 88 که احمدی نژاد مستقیما حضور داشت کاهش یافت چون کسانی که هیچ وقت در انتخابات شرکت نمی کردند و احمدی نژاد توانست مطالبات آنان را بعنوان بخش خاموش جامعه نمایندگی کند به صحنه آمدند. در سال 92 نماینده احمدی نژاد حذف شد و به همین دلیل اولا بخش خاموش از مشارکت امتناع کرد و هواداران فعال احمدی نژاد هم، هرکدام با شناخت سیاسی خود یکی از کاندیداها را شبیه تر به احمدی نژاد دانسته و در انتخابات شرکت کردند.
* به طور پراکنده خبرهایی از این مسأله شنیده می شود که احمدی نژاد نگاهی جدی به انتخابات شوراها و البته شهرداری دارد.
این کذب محض است و من واقعا نمی دانم چرا حتی وقتی ایشان رسما اعلام عدم حضور کرده است، رسانه ها همچنان تحلیل هایی را منتشر می کنند. البته همه می دانند که احمدی نژاد کاریزمای بالایی دارد و به همین دلیل، رسانه ها دوست دارند تا از این چهره مطلب بنویسند، چون می دانند با طرح اسم آقای احمدی نژاد مردم رسانه هایشان بیشتر به چشم می آید.
