قالیباف از ابتدا خودش را نامزد نهایی اصولگرایان می دانست، تا اینکه رئیسی ناگهان از پس پرده بیرون آمد و آرامش عصبی شهردار تهران و آرایش انتخاباتی اصولگرایان را به هم ریخت. رئیسی هیچ تعهدی به تشکل"جمنا" که خودش را نماینده اصولگرایان می داند،نداد و از این تشکل صرفا برای حمایت استفاده کرد. میرسلیم هم به جمنا نپیوست و خود وحزبش را یک سروگردن بالاتر از جمنا معرفی کرد.
با اعلام اسامی نامزدهای نهایی انتخابات ریاست جمهوری، فضای سیاسی جامعه وارد فاز جدیدی شد.به گزارش انتخاب به نقل از خبرآنلاین، در لیست تایید شده از سوی شورای نگهبان، روحانی و جهانگیری و هاشمی طبا نامزدهای مورد حمایت اصلاح طلبانند و میرسلیم،رئیسی و قالیباف کاندیداهای جریان اصولگرا .
جهانگیری از ابتدا اعلام کرده به نفع روحانی کنار خواهد رفت و حضورش تنها برای گرم شدن مناظره هاست. هاشمی طبا نیز حتی اگر به نفع روحانی کنار نرود،سبد رای چندانی ندارد و تهدیدی به حساب نمی آید. به این ترتیب تکلیف جناح اصلاح طلب روشن است.
در سوی دیگر میدان،اما چنین نیست. قالیباف از ابتدا خودش را نامزد نهایی اصولگرایان می دانست، تا اینکه رئیسی ناگهان از پس پرده بیرون آمد و آرامش عصبی شهردار تهران و آرایش انتخاباتی اصولگرایان را به هم ریخت. رئیسی هیچ تعهدی به تشکل"جمنا" که خودش را نماینده اصولگرایان می داند،نداد و از این تشکل صرفا برای حمایت استفاده کرد. میرسلیم هم به جمنا نپیوست و خود وحزبش را یک سروگردن بالاتر از جمنا معرفی کرد.
حالا رقابت سه ضلعی سنگینی بین این سه کاندیدا شروع شده است. حتی اگر خوشبینانه فرض کنیم که میرسلیم هم کنار برود، جنگ دوقطبی قالیباف-رئیسی جنگی تمام عیار خواهد بود که نه تنها "جمنا" که بزرگترهای اصولگرا هم قادر به کنترل آن نخواهند بود.
ملبس بودن رئیسی به لباس روحانیت، جایگاه او را نزد جناح اصولگرا تقویت می کند و انتظار می رود علمای حوزه ها وی را بر قالیباف که کارنامه اش در شهرداری موفق نیست ترجیح دهند. اما قالیباف که از لااقل ۲سال قبل به این سو ، کت و شلوار ریاست جمهوری را بر تن خود پرو می کند، نمی خواهد آچمز شود. به همین دلیل جنگ پنهان میان او و رئیسی امری ناگزیر است. این جنگ البته در بین حامیان آن دو کاملا علنی خواهد شد. طرفداران قالیباف با این احساس که رودست خورده اند نمی توانند از کاندیداتوری شهردار صرفنظر کنند و موافقان رئیسی که دست بالایی در "جمنا" دارند، قالیباف را به انجام تعهدش(انصراف به نفع رئیسی) فرا می خوانند. قالیباف بعد از انتخابات ۸۴ و ۹۲ انتظار چنین روزهایی را می کشید و حالا به راحتی نمی تواند، از آرزوی بزرگش دست بکشد.
قالیباف از هم اکنون پست شهرداری را فنا شده می بیند و در پی آن است تا اگر هم قرار است در انتخابات ریاست جمهوری شکست بخورد به روحانی ببازد، نه رئیسی.
