خبرگزاری اناتولی نوشت:
یک ماه مانده به انتخابات ریاست جمهوری ایران، اصولگرایان هنوز برای یافتن کاندیدای مناسب دچار مشکلند. گزارش ها حاکی از تشتت آرای شدید در این جریان سیاسی است.
سرویس بین الملل «انتخاب»؛ خبرگزاری اناتولی نوشت: یک ماه مانده به انتخابات ریاست جمهوری ایران، اصولگرایان هنوز برای یافتن کاندیدای مناسب دچار مشکلند. گزارش ها حاکی از تشتت آرای شدید در این جریان سیاسی است.به گزارش «انتخاب»؛ درست مانند سایر انتخابات های ریاست جمهوری به نظر می رسد اصولگرایان با چند کاندیدا وارد رقابت شوند.. از سویی دیگر علی رغم شایعات درباره اینکه شاید اصلاح طلبان از کاندیدای خودشان به جای حمایت از روحانی حمایت کنند به نظر می رسد همگی اصلاح طلبان و اعتدالگریان قرار است پشت سر رییس جمهور کنونی بیاستند.
با این وجود علی رغم اتحاد بین اعتدال گرایان و اصلاح طلبان از یک سو و تشتت آرا در جریات اصولگرا از سویی دیگر روحانی به دلیل چالش های جدی پیش رو انتخابات راحتی نخواهد داشت.
در سال 2013 اقتصاد ایران با مشکل جدی روبه رو بود. توافق هسته ای، تصویر ایران را در جهان ترمیم کرد. در این وضعیت روحانی با لبخند جذابش وارد صحنه شد. روحانی به شیخ دیپلمات معروف است. او کلید را به عنوان سنبل ستاد خود در سال 2013 انتخاب کرد و شعارش را کلید تدبیر گذاشت.
روحانی سعی کرده که آمارهای اقتصادی را بهبود ببخشد. اما مردم عادی از وضع اقتصاد چندان راضی نیستند.
فاکتور های متعددی بر محبوبیت تاثیر گذار است. اول در توافق هسته ای روحانی نیاز به حمایت عمومی داشت تا از پس فشارهای گروه های مخالف توافق هسته ای بر آید.
دوم روحانی بخش های مهمی از مشکلات اقتصادی را برای مردم توضیح نداد. او در مورد اینکه کدام بخش ها به تحریم ها مربوط می شد و کدام بخش در افتصاد کشور ریشه داشت حرفی نزده است. بنابراین راه حل های او برای بهبود اوضاع اقتصادی به توافق هسته ای ارتباط چندانی نداشت.
سوم او به طور علنی تفاوت تحریم های هسته ای و غیر هسته را برای مردم توضضیح نداد. در واقع بعد از لغو تحریم ها تنها تحریم های هسته ای برداشته شد و تحریم های غیر هسته ای باقی ماند.
روحانی باید امیدوار باشد که مشارکت مردم بالا باشد. مشارکت پایین قطعا به ضرر او خواهد بود. به عبارت دیگر پیروزی روحانی منوط به توانایی او برای آوردن مردم پای صندوق رای است.
رئیس دولت اصلاحات مثال خوبی برای این شرایط است. او در سال 1997 با رای 20 میلیونی رییس جمهور ایران شد. در انتخابات مجدد او در سال 2001 او 21 میلیون رای آورد در نتیجه او نه تنها رایش کم نشد بلکه اصافه هم شد. با این حال اصلاح طلبان در اوردن مردم پای صندوق های رای در سال 2005 موفق نشدند و همین مساله به روی کار امدن احمدی نژاد انجامید.
به همه مشکلات و چالش های روحانی فقدان آیت الله هاشمی رفسنجانی را نیز اضافه کنید. او سال 2013نقش کلیدی در رای آوردن روحانی بازی کرد.
به طور خاص اصولگرایان انتظار دارند که وضعیتی مشابه وضعیت سال 2005 اتفاق بیافتد. در آن زمان احمدی نژاد در رقابت با هاشمی پیروز شد.
باید در نظر داشته باشیم که روحانی می داند که در نظر سنجی ها اول است. در انتخابات های ریاست جمهوری ایران تعداد قابل توجهی از رای دهندگان رای سلبی می دهند و آنها نه به دلیل علاقه به یک کاندیدا بلکه برای جلوگیری از پیروزی دیگر کاندیدا به افراد رای می دهند.
روحانی بر این ویژگی شخصیتی ایرانی ها حساب کرده است. او امیدوار است که بخش بی انگیزه رای دهندگان به دلیل حضور اصولگرایان در این انتخابات انگیزه لازم برای راس دادن را پیدا کنند.
