حالا و در آستانه دومین مناظره انتخاباتی، حسن روحانی در مقابل رقبا و به ویژه رقیب مشخصی قرار گرفته، که نشان داده واهمه ای از خلاف گویی و از همه مهم تر، تغییر موضع دادن های راهبردی و لحظه ای ندارد. رقیایی که البته با پیگیری ایده های بازتعریف و همچنین به روز شده پوپولیستی، مسابقه وعده های نجومی با یکدیگر گذاشته اند.
سرویس سیاسی «انتخاب» نوشت:«آقای قالیباف، شما موضوعاتی را مطرح می کنید که من مایل نبودم در موردش صحبت کنم. اما شما من را مجبور کردید شما در آن جلسه می گفتید به دانشجویان مجوز دهید، من و نیروهایم گازانبری میریزیم.»از اینجا به بعد این دیالوگ را حتما به خاطر دارید. جایی که روحانی، سرانجام به حملات یکی از رقبایش پاسخ می دهد و در واپسین روزهای منتهی به انتخابات خرداد ۹۲ با جهشی اساسی، خود را از دیگر کاندیداها جدا می کند. روحانی از همان زمان به مردم نشان داد، خطیبی توانمند و سخنوری قهار است که با بهره گیری از حافظه تاریخی قوی و البته ذهنی طبقه بندی شده، به خوبی می تواند در مناظرات از پس حریف برآید.
با آگاهی از همین پیشینه، وقتی از پخش غیر زنده مناظره های تلوزیونی سخن گفته شد، عموم تحلیلگران بی طرف، بر این نظر بودند، که روحانی حتما از این ایده پشتیبانی نمی کند و هرگز خود را از این نقطه قوت محروم نخواهد کرد.
حالا و در آستانه دومین مناظره انتخاباتی، حسن روحانی در مقابل رقبا و به ویژه رقیب مشخصی قرار گرفته، که نشان داده واهمه ای از خلاف گویی و از همه مهم تر، تغییر موضع دادن های راهبردی و لحظه ای ندارد. رقیایی که البته با پیگیری ایده های بازتعریف و همچنین به روز شده پوپولیستی، مسابقه وعده های نجومی با یکدیگر گذاشته اند.
این یکی از یارانه سه برابر می گوید، آن یکی عدد را بالاتر می برد و حتی به ۲۵۰ هزار تومان می رساند. این یکی می گوید ۴ میلیون شغل ایجاد می کنم، آن یکی از ۶ میلیون می گوید.
در چنین روزگاری، آیا استمرار سکوت روحانی رواست؟ آیا منطقی است که «شیخ» همچنان به روند پیشین خود ادامه دهد؟ رصد نظرسنجی ها، از جمله نظرسنجی «انتخاب» نشان می دهد، افکار عمومی خواهان شکسته شدن سکوت رئيس جمهور در مقابل رقبایی هستند که در وعده دادن بی رقیب و در ارائه برنامه ناتوان نشان داده اند.
در شرایطی که دسترسی رئيس جمهوری به رسانه های همسو، محدود است، طرف مقابل آتش توپخانه را با قدرت گرم می کند، انواع و اقسام رسانه های رسمی و عمومی که باوجود قوانین اعلام شده، خلاف قانون گام نهاده و از نامزد مد نظر خود حمایت می نمایند. در چنین شرایطی، این خود حسن روحانی است که باید خط شکنی کند. او باید سکوت را بکشند و به وعده های بی پشتوانه رقبا پاسخ دهد و تا مردم بتوانند درک صحیحی از وضعیت موجود پیدا کنند. او باید بگوید اگر رقبا چیزی در چنته داشتند، در همان هشت سال اشتغالی4 تا 6 ایجاد می کردند و اگر توان داشتند همان ۷۰۰ میلیارد دلار را به زخمی می زدند و رونقی ایجاد و اشتغالی پدید می آوردند.
آری، همانطور که روحانی در گفتگوی ویژه خبری گفت، دو نوع برخورد و رویکرد امروز در مقابل هم قرار گرفته است. رویکردی که با خشونت و بداخلاقی می خواهد در مقابل اعتدال و آرامش بایستد. در این راه، آقای رئیس جمهور تنها شخص شما هستید که باید خط شکنی کرده و این سکوت سنگین را بشکنید و در این گلوگاه تاریخی، برای مردم نسبت به وعده هایی خطرناک و البته حملات تند و تیز رقبا پاسخ بگویید.
آقای رئیس جمهور! بیش از ۱۸ میلیون نفری که در خرداد ۹۲ به شما اعتماد کردند، امروز انتظار پایان سکوت، واگویی ناگفته ها و عیان ساختن وعده های غیرعملی رقبا را دارند. وعده هایی که می تواند، دوباره ایران را به پرتگاه خطرناکی که با مدیریت دولت شما از آن فاصله گرفتیم باز گرداند.
