پوریا عالمی در شرق نوشت:
ما امروز در سفرنامه‌مان به شما یاد می‌دهیم چطورى ایرانی‌ها را در خارج بشناسیم: خداراشكر خارج عینهو داخل است و شما هرگز احساس غربت نخواهید كرد. چطور؟ ببینید توى خارج به‌قدرى وفور ایرانى هست كه توى خود میدان نارمك، این‌قدر ایرانى نمی‌بینید، طورى كه وسط خیابان عطسه كنید، حداقل دوتا «عافیت باشه» می‌شنوید، اما راه شناخت ایرانی‌ها در خارج:
١- از همان تاكسى به سمت فرودگاه، شلواركشان را روى شلوار پوشیده‌اند كه تا رسیدند به مقصد بكنند.
٢- در فرودگاه امام طورى به سمت گیت بازرسى اول هجوم برده‌اند كه انگار قیمه می‌دهند.
٣- علاوه بر چانه‌زدن براى ٣٠ كیلو بار اضافه، دوتا كوله‌پشتى و یك سامسونت و یك چمدانك را داخل هواپیما برده‌اند و تا آخر پرواز دارند زور می‌زنند بارشان را بچپانند در دولابچه بالاسرشان.
٤- در رستوران‌هاى خارج هر كسى كه گارسون را سر كار گذاشت و طورى حرف زد كه انگار طرف نوكر باباش است و دست‌آخر زورش آمد انعام بدهد، حتما یك ایرانى نیست.
٥- یك ایرانى هنگام خوردن غذا همیشه دارد قیمت كاهو و گوجه و گوشت را حساب می‌كند تا ثابت كند رستوران‌دارها صددرصد سود می‌كنند و سالاد براشان مى‌افتد نیم یورو (معادل دوهزار تومان).
٦- انتهاى صحبت ایرانی‌ها در رستوران خارج (و داخل) حتما این است كه بیایند خارج و رستوران كبابى بزنند.
٧- جلو در سرویس بهداشتى در حال محاسبه هستند كه ٥٠ سنت (حدود دو هزار تومان)، پایمال‌كردن و تضییع حقوق شهروندى مردم غرب است. چون در ایران خدمات رفاهى (حداقل در این مورد) یا رایگان است یا نهایت صد تومان.
٨- همه كسانى كه در ایران موقع خرید، نیم‌ساعت چانه می‌زنند، در خارج قبل از گرفتن باقى پولشان از محل چندكیلومتر دور شده‌اند.
٩- از هر ١٠ نفرى كه با هر چیزى سلفى می‌گیرند، شش نفر چینى هستند و چهار نفر ژاپنى. ایرانی‌ها چى؟ ایرانی‌ها حتما دو قدم آن‌طرف‌تر دارند اینها را مسخره می‌كنند.
