نه تنها سيستم آبياري تحت فشار پاسخ مناسبي براي مشكل عدم مصرف بهينه آب نبود بلكه طرح تعيين تكليف چاه‌هاي غيرمجاز نيز در اين شرايط با قانوني كردن برداشت آب‌هاي زيرزميني، بحران بي‌آبي را جدي تر از پيش كرد.
نه تنها سيستم آبياري تحت فشار پاسخ مناسبي براي مشكل عدم مصرف بهينه آب نبود بلكه طرح تعيين تكليف چاه‌هاي غيرمجاز نيز در اين شرايط با قانوني كردن برداشت آب‌هاي زيرزميني، بحران بي‌آبي را جدي تر از پيش كرد.
نه تنها سيستم آبياري تحت فشار پاسخ مناسبي براي مشكل عدم مصرف بهينه آب نبود بلكه طرح تعيين تكليف چاه‌هاي غيرمجاز نيز در اين شرايط با قانوني كردن برداشت آب‌هاي زيرزميني، بحران بي‌آبي را جدي تر از پيش كرد.
به گزارش تابناک، موضوع تعيين تكليف چاه‌هاي غيرمجاز كشاورزي از سال 1384 بر عهده وزارت نيرو گذاشته شد. رفت و آمد اين طرح و معلق نگه داشتن شدن آن سرانجام مجلس را به ارايه طرحي واداشت كه طي آن امكان اعطاي مجوز به چاه‌هاي غيرمجاز را با شرايط خاص فراهم مي كرد.
اين طرح كه در سال 1389 به تصويب مجلس رسيد، برداشت از منابع آبي زيرزميني را در مناطقي از كشور مجاز اعلام كرد.
امروز كارشناسان معتقدند اين قانون خود به عنوان يكي از عوامل دامن زننده به بحران بي‌آبي و كاهش منابع آب هاي زيرزميني شناخته مي‌شود.
هرچند يكي از شروط اين قانون اجراي آبياري تحت فشار بود اما گذر زمان نشان داد، طرح آبياري تحت فشار نيز كه سال‌ها براي آن هزينه‌هاي فراوان صرف شده، طرحي شكست خورده به شمار مي رود.
دولت در طرح آبياري تحت فشار بنا داشت با پياده سازي سيستم آبياري قطره‌اي و باراني از اتلاف بيش از اندازه منابع جلوگيري كرده و استفاده از آب در اين بخش را به عنوان مصرف كننده بزرگ آب بهينه كند.
اما امروز با به دست آمدن نتايج اين طرح مشخص شد كه سال‌ها هزينه و تلاش در واقع هيچ عايدي نداشته است. دلايل كارشناسان براي اين ادعاي خود، جمع شدن سيستم آبياري تحت فشار در بسياري از مزارع است.
كشاورزان به دليل آموزش نديدن استفاده صحيح از اين سيستم را براي بلند مدت نداشتند، ضمن آنكه با برخوردن به اولين نقص فني و مشكل در سيستم به دليل نبود خدمات پس از نصب، كشاورزان ترجيح دادند اين روش را كنار بگذارند.
در همايشي كه سالانه كشاورزان نمونه انتخاب شده و هدايايي از دولت دريافت مي‌كنند، حتي كشاورزان نمونه هم از اجراي ناقص اين سيستم گلايه‌مند بودند. آنها مي گفتند در سيستم آبياري قطره‌اي بايد لوله‌هاي پلاستيكي در زمستان جمع‌آوري شده و مجدد در فصول گرم كار گذاشته شود اما هيچ وسيله‌اي براي پيچاندن و جمع‌كردن لوله‌ها تعريف نشده است و در صورت جمع كردن قطعه‌هاي بريده بريده اين لوله‌ها كارگزاري مجدد همان لوله ها بر سر جاي قبلي كار قابل اجرايي نبود لذا كشاورزان ترجيح دادند به روش‌هاي قبل روي آورند.
به اين ترتيب نه تنها سيستم آبياري تحت فشار پاسخ مناسبي براي مشكل عدم مصرف بهينه آب نبود بلكه طرح تعيين تكليف چاه‌هاي غيرمجاز نيز در اين شرايط با قانوني كردن برداشت آب‌هاي زيرزميني، بحران بي‌آبي را جدي تر از پيش كرد.
