خطر در تفكر احمدي‌نژاديسم است كه بايد با ابزار آگاهي، روشنگري‌هاي فكري و قطع آبشخورهاي مالي و معنوي آن، اين خطر بزرگ را براي هميشه از فراز كشور دور كنيم. احمدي‌نژاد رفت و تمام شد، اما احمدي‌نژاديسم داراي ريشه‌ها و شاخه‌هايي است كه قطع آن زمان مي‌برد، نيازمند كار فكري و فرهنگي و تلاش جمعي است.
صادق خرازی در گفت و گوی مفصلی با اعتماد گفت:
اظهارات شما در همايش تشكيلاتي حزب نداي ايرانيان درباره اينكه حاضريد براي زدودن خط انحراف از كشور خون بدهيد، با واكنش‌هاي زيادي از سوي هواداران رييس دولت قبل و نيز برخي رسانه‌ها مواجه شده و برخي از آن تعبير به «اصلاحات خونين خرازي» كرده‌اند. آيا اين گفته شما ناظر به اتفاقي در آينده است يا اشاره به ريخته شدن خون صرفا يك استعاره بود؟
ريختن خون براي احياي امر به معروف و نهي از منكر در فرهنگ ديني ما يك استعاره و نشانه اوج ايثار است. با نظر به فرهنگ ديني و ملي و رجوع به ادبيات منظوم و منثور، منظور از خون دادن براي يك هدف، گذشتن از جان و زندگي براي رسيدن به مرحله‌اي والاتر و آرماني بزرگ‌تر است.
مراد از اين گفته، اوج از خودگذشتگي است، نه تسويه حساب. منظور خونريزي و دعوت به ريختن خون مخالف نيست؛ چون برخورد خونين نه با فرهنگ و اعتقادات ديني ما سنخيت دارد، نه مطابق شرع و قانون است و نه با مرام و مسلك فكري و سياسي ما تناسب دارد. هرگز با حركت‌هاي منتهي به خشونت و درگيري‌هاي غيرقانوني موافق نبودم و نخواهم بود.
اين هدف والا كه حاضر به چنين ازخود گذشتگي براي دستيابي به آن هستيد، چيست؟
من در همايش تشكيلاتي حزب نداي ايرانيان گفتم كه تلاش ما معطوف به اين است كه انحراف از كشور رخت بربندد. مساله ما شخص احمدي‌نژاد نيست، چرا كه معتقدم احمدي‌نژاد يك بازنشسته سياسي است و نظام به او فرصت بازگشت دوباره به قدرت را نخواهد داد.
انحراف در احمدي‌نژاديسم به عنوان يك فرهنگ است. خطر در تفكر احمدي‌نژاديسم است كه بايد با ابزار آگاهي، روشنگري‌هاي فكري و قطع آبشخورهاي مالي و معنوي آن، اين خطر بزرگ را براي هميشه از فراز كشور دور كنيم. احمدي‌نژاد رفت و تمام شد، اما احمدي‌نژاديسم داراي ريشه‌ها و شاخه‌هايي است كه قطع آن زمان مي‌برد، نيازمند كار فكري و فرهنگي و تلاش جمعي است.
شما در جمع اصلاح‌طلبان مشهد گفتيد كه «آقايان دولتمردان سابق متوجه نيستند كه در خلوت چه صحبت‌هايي عليه انقلاب و محكمات آن كرده و مي‌كنند. » برخي در شبكه‌هاي اجتماعي از اين گفته تعبير به آغاز دور جديدي از افشاگري كرده‌اند و پرسيده‌اند آيا اسناد اين گفته‌ها در اختيار شماست؟
نه‌تنها دستگاه‌هاي اطلاعاتي و امنيتي در جريان اين گونه گفته‌ها هستند، بلكه بسياري افراد مي‌دانند كه اينها در خلوت و جلوت چه مي‌گويند، اين گفته‌ها جايي براي انكار و حاشا نگذاشته است. نمي‌توانند فرار به جلو كنند يا بگويند سندش كجاست؟ سندش نزد همان مراكزي است كه بايد باشد. آنها در نهان يك گونه سخن مي‌گفتند و در عيان گونه ديگر. اسناد مذاكرات ديپلماتيك آنها موجود است.
دلواپسان هم مدعي‌اند كه نگران قول و قرارهاي تيم مذاكره‌كننده هسته‌اي با ١+٥ هستند. شما چنين نگراني را بجا مي‌دانيد؟
من اين دلواپسان را ارجاع داده‌ام به مذاكرات انجام شده در دولت قبل. بروند و متن قول و قرارهاي مذاكره‌كنندگان سابق را بررسي كنند. متن مذاكرات هسته‌اي فعلي هم موجود است و شايد روزي منتشر شود، آن زمان همين دلواپسان شرمنده چنين تهمت‌ها و بهتان‌هايي خواهند شد كه به ناحق به شريف‌ترين فرزندان اين ملت زده‌اند.
من متاسفم كه برادرم آقاي دكتر ظريف، با اين همه سوابق درخشان براي كشور و ايستادگي بحق براي منافع ملي كه مورد اذعان طرفين خارجي است را خائن خطاب مي‌كنند.
مگر مي‌شود در شرايطي كه مقام معظم رهبري و تمام اركان نظام از تيم مذاكره‌كننده حمايت مي‌كنند، عده‌اي با ادعاي ولايتمداري، همين تيم را خائن بدانند.
دلواپسان به راستي دلسوز چه هستند؟ چرا اين دلواپسي در اين دو سال اوج گرفته و فقط درباره يك حوزه دلواپس هستند؟ چرا اين دلواپسان درباره مشكلات به جاي مانده از دولت سابق سكوت كرده‌اند؟ چرا اين دلواپسان، نگران رقم‌هاي ميلياردي اختلاس‌ها و سوءاستفاده‌ها كه هر روز در رسانه‌ها منتشر و از سوي مراجع قضايي تاييد مي‌شود نيستند؟ چرا اينها دلواپس تحريم‌هاي ظالمانه، تورم كمرشكن و تهديدات روزانه دشمنان در دولت قبل نبودند؟ دلواپسي خوب است، به شرطي كه ملي باشد، با نيات جناحي و با ابزار تهمت و تخريب نباشد، دلواپس معيشت و سلامت و رفاه مردم هم باشند.
حرف دلواپسان اين است كه بايد خطوط قرمز بيشتري در مذاكرات هسته‌اي تعيين شود و به ويژه نگران بازرسي‌هاي نظامي هستند.
بازرسي از مراكز نظامي مورد تاييد هيچ‌كس نيست. هم مقام معظم رهبري با آن مخالفت كرده‌اند و هم فرماندهان گفته‌اند اجازه آن را نخواهند داد. تيم مذاكره‌كننده هم گفته كه با آن موافقت نكرده و مذاكره نخواهد كرد. البته گفته‌هاي وزير خارجه امريكا در هفته گذشته كه آنها ديگر درصدد تحقيق پيرامون گذشته برنامه هسته‌اي ايران نيستند، پيام روشني دارد. امريكا ديگر نمي‌خواهد خود را به ادعاهاي ثابت نشده گذشته مشغول كند، بلكه آينده را در نظر مي‌گيرد.
به نظر مي‌رسد در مذاكرات هسته‌اي بيش از آنكه رفع تحريم‌ها دغدغه باشد، اثرگذاري تحريم‌ها در زندگي ايراني‌هاست كه در داخل محل جدل شده است. شما چه نقشي براي تحريم‌ها قايل هستيد؟
هم تخفيف نقش تحريم‌ها در معضلات موجود اشتباه است و هم تقويت آن. نه مي‌توان نقش تحريم‌ها را تنزل داد و نه بايد چنان نقشي به تحريم‌ها داد كه گويي همه مشكلات ما و سوءمديريت‌ها و سوءتدبيرهاي مسوولان همه با آب تحريم شسته شود. از نظر استراتژيك ناديده گرفتن نقش تحريم‌ها يا پررنگ كردن اين عامل، هر دو به يك ميزان به سياستگذاري‌ها لطمه مي‌زند. نمي‌توان همه مشكلات را به گردن تحريم‌ها انداخت و از پاسخگويي درباره ضعف‌ها و سوءمديريت‌ها فرار كرد يا نقش تحريم‌ها را چنان ناديده گرفت كه گويي هر آنچه هست، به خاطر سوءتدبير مسوولان فعلي است.
شما تمام قد از دولت روحاني حمايت مي‌كنيد؟
حمايت ما از دولت مشروط است؛ تا مادامي كه بر وعده‌هاي خود با مردمي كه حماسه ٢٤ خرداد را خلق كردند، پايبند باشد. چنان كه رييس‌جمهور محترم گفته، دولت وعده‌هايش را فراموش نكرده است؛ پس ما هم قاطعانه از اين دولت كه ميراث‌دار معضلات اساسي است، حمايت مي‌كنيم.
