گفتارنو/مرضیه قاضی زاده: «تابو ضعیف بودن و شکننده بودن دخترها باید بشکند» این جمله را فاطمه میرزا اسماعیلی، یکی از دختران مدال آوردر مسابقات کیک بوکسینگ کشوری میگوید، او معتقد است که اعتماد به نفس در جامعه زنان خیلی پایین است چرا که فضایی که درجامعه حاکم است موجب شده تا خانمها احساس کنند که دارند تخریب میشوند.به ظم او ورزشهای رزمی تاثیر شگفتی در افزایش اعتماد به نفس داشته و جامعه زنان را از بحران بی نقص جلوه دادن خود و آرایشهای افراطی خارج میکند.
اولین سری مسابقات کیک بوکسینگ به طور رسمی در مرداد ماه امسال با حضورر ۳۰۰ شرکت کننده از سراسر کشور به میزبانی استان کرمان برگزار شد. تیم کرمان توانست با کسب ۱۳ طلا، ۵ نقره و ۶ برنز مقام قهرمانی را به خود اختصاص دهد. فاطمه میرزا اسماعیلی یکی از شرکت کنندگان در این مسابقات بود که توانست مقام دوم در رشته موزیکال فرم را به خود اختصاص دهد.در ادامه این گپ و گفت را که در دفتر پایگاه خبری گفتارنو صورت گرفته است را خوهید خواند.
*ازچه سالی کیک بوکسینگ را شروع کردی؟
اولین رشته رزمی من کاراته بود و تا دان ۳ هم پیش رفتم. استارت کیک بوکسینگ را از سال ۹۶ زدم و در سال ۹۷ هم برای مسابقات آماده شدم.
**چه شد که کیک بوکسینگ را انتخاب کردی؟
رشتههای رزمی یک شور خاصی دارد وازلحاظ روانی و فیزیکی باعث میشود که آدم حس شاد بودن و مثبت بودن داشته باشد.
همچنین کیک بوکس نسبت به بقیه رشتههای ورزشی حاشیه کمتری دارد ومحیط سالم تری برای پیشرفت فرد وجود دارد.
*کدوم رشتههای ورزشی پر حاشیهتر است؟
به طور کلی در تمام رشتههای ورزشی خصوصاً در کرمان حرف زیاد است و حاشیه زیاد است، ولی در این رشته حاشیه کمتر بود و بیشتر به ورزش توجه میشد.
** منظورت چه جور حاشیهای است. حاشیههای اخلاقی، ورود به حریم شخصی یا نوع ارتباطات هنگام انتخاب افراد؟
در آن ورزشها بیشتر از راه باند بازی و اینکه چه کسی با چه کسی آشنا است افراد جلو میروند. میشود گفت که ضد و بند کار بیشتر است تا اینکه به آن حرفه و ورزش بخواهند نگاه کننند.
** در کیک بوکس این مسائل وجود نداشت؟
نه خیلی کمتر بود.
** چه شد که از رشته کاراته به سمت کیک بوکسینگ آمدی! زمینه پیشرفت در این ورزش وجود نداشت یا خودت دل زده شدی؟
در کاراته پیشرفت وجود دارد، ولی حمایتی که در رشته کیک بوکس از ما شد خیلی بیشتر بود. همچنین انسجام رشته کیک بوکس بیشتر بود؛ حتی در همان تمریناتی هم که ما برای مسابقات میکردیم ارزش گذاری بیشتری میدیدیم.
کاراته هم خوب است، ولی خیلی جنبه رقابتی آن زیاد است و، چون فیزیک من فیزیک خاصی بود در زمینه کاری من چندان مبارز وجود نداشت و خیلی کم میتوانستم مبارزه کنم.
**برای کاراته استایل خاصی لازم است؟
در کاراته ما کاتا داریم و معمولاً کاتاها را کسانی انجام میدهند که قد و هیکل ریزتری داشته باشند. من در استایل خودم خیلی کم در کرمان حریف داشتم و نمیتواستم چندان تمرین کنم و سطح خودم را ارتقا دهم. اما در کیک بوکس این شرایط وجود نداشت و من به خاطر شرایط خاص فیزیکی و انعطافی که داشتم بهتر میتوانستم در بحث موزیکال فرم فعالیت کنم.
**از لحاظ مربی و امکانات کیک بوکسینگ کرمان در چه وضعیتی قرار دارد؟
سطح مربیان سطح بالا و خوبی است و هموراه حمای روحی، روانی و ورزشی وجود دارد. ما مربی مربی بدنسازی داشتیم و تمرینات رزمی و ورزشی ما به طور جداگانه برگزار میشد. همین برنامه ریزی دقیق بود که باعث شد که کرمان با اختلاف نسبت به سایر استانها اول شود.
**دلیل اینکه دیگر نمیخواهی در مسابقات شرکت کنی چیست؟
دلیل اش شخصی است. به خاطر دغدغه کاری که دارم زمان خیلی کمی دارم که بخواهم به صورت حرفهای ورزش را دنبال کنم. تمرین حرکات ژیمناستیکی که یکی از پایههای رشته موزیکال فرم اس بسیار زمان بر است و من آن قدر وقت ندارم.
*درگیر انجام پروژه خاصی هستی؟
من به غیر از کیک بوکس، پیلاتس هم کار میکنم ومربی گری کیک بوکس و پیلاتس را دارم.
سعی میکنم مربی گری را ادامه دهم و اگر بخواهم در این ورزش کار کنم بیشتر ترجیح میدهم تا در قسمت داروی آن کار کنم. در ایران سطح حمایت و پشتیبانی در سه رشته تاتامی بیشتر است وبه آنها اهمیت بیشتری داده میشود برای همین هم ترجیح میدهم که شاگردانی در این رشته آموزش دهم.
** چند سالی است که دختران خیلی علاقهمند به ورزشهای رزمی شده اند، به عنوان یک مربی فکر میکنی، علت این علاقه مندی چیست؟
تفاوت ورزشهای رزمی با ورزشهای دیگر این است که به آدم حس قدرت میدهد. قرار نیست در کوچه و خیابان درگیری ایجاد شود، ولی اینکه تو بدانی، میتوانی در مقابل هر چیزی که در جامعه برایت اتفاق میافتد، از خودت دفاع کنی به آدم حس اعتماد به نفس میدهد.
خیلی از افرادی که متقاضی اند و به سمت این رشته میآیند، بیشتر همین بحثشان است که اگر یک اتفاقی ناگهان در خیابان برای ما بیفتد و مردی همراه ما نباشد ما چه طور میتوانیم از خودمان دفاع کنیم.
** به نظرت دختران ایرانی کمبود اعتماد به نفس دارند؟ این سوال این روزها خصوصاً با شدت گرفتن عملهای زیبایی و استفاده از لوازم آرایشی شدت گرفته است.
ببینید حس اعتماد به نفس در جامعه زنان خیلی پایین است، چون فضایی که درجامعه حاکم است موجب شده تا خانمها احساس کنند که دارند تخریب میشوند. شما پشت ماشین هم که میشینی، بهت سرکوفت میزنند که چرا اینجا نشستی و خانمها نمیتوانند رانندگی کنند.
اگر سایر کارهایی را هم که همزمان خانمها و آقایان انجام میدهند را نگاه کنید خواهید دید که هموراه این حس سرکوب وجود دارد.
من فکر میکنم اینکه خانمها خیلی به سمت زیبایی ظاهری رفته اند و به آن بها داده اند به این دلیل است که میخواهند خودشان را بی نقص نشان دهند و البته این زیبایی به آنها احساس شاد بودن میدهد.
** به عنوان یک دختر رزمی کار چه فرقی بین خودت و دیگر دخترها احساس میکنی؟
من خیلی دیدم که دخترانی که ورزش میکنند و خصوصا آنهایی که سمت ورزشهای رزمی میروند از قالب آرایشهای ظاهری در میآیند و ناخن درست کردنها و عملها را کنار میگذارند و هدفشان چیز دیگری میشود.
نگاه دختری که ورزش میکند خصوصا ورزش حرفهای با نگاه یک دختر معمولی خیلی فرق میکند و من احساس میکنم که این تنها به خاطر آن اعتماد به نفسی است که ورزشهای رزمی به آن دختران میدهد.
ببینید دختران با آن آرایشها و عملهای زیباییها میخواهند تا ان اعتماد به نفس را به دست آوردند و این به فضای جامعه بر میگردد و و نمیتوان این موضوع را چندان به ورزش ربط داد.
**شما به هر حال مربی کیک بوکسینگ هم هستید. میخواهم بدانم چه روحیهای دارید که میتوانید بارانی از مشت و لگد را روی سر و صورت حریف خالی کنید؟
ضرباتی که در کیک بوکس وارد میشود صد درصد نیست و آن ضربات مخصوص رینگ است. ما رینگ کار نمیکنیم و مسابقاتی هم که برگزار شد مسابقات تاتامی بود که در آن ضربات حدود ۵۰ تا ۶۰ درصد است. همچنین به واسطه دستکشها و محافظها ضربات به ان شدت اذیت کننده نیست.
**بیشتر دخترهایی که به باشگاههای ورزشی میروند، تیپ خاصی دارند. حداقل اینکه اکثرشان تتو دارند و موهایشان کوتاه است. چرا؟
این صحبتها بیشتر برای قدیم بود، ولی الان خیلی به آن صورت نیست و ما حتی دخترانی را داریم که بینیشان ر ا عمل کردند و کار میکند.
اتفاقاً یک فرهنگ بدی که در خصوص ورزشهای رزمی وجود دارد این است که میگویند رزمی کار نکنید، چون تیپتان و استایلتان پسرانه میشود در صورتیکه اصلاً بدین شکل نیست.
اینکه کسی تتو میکند یا نمیکند بیشتر سلیقه شخصی است و اتفاقا خیلیها هم بدون اینکه رزمی کار باشند، تتو میکنند.
اینکه حالا موهایشان را خیلی کوتاه میکنند بیشتر به آن منظور است که ما از لحاظ پوششی در ایران باید یکسری قوانین را رعایت کنیم و کلاه بپوشیم. مو زیر کلاه کشیده میشود و ضربه میخورد برای همین هم موهایشان را کوتاه میکنند تا راحتتر باشند البته همین هم کمتر شده و اخیراً کسی حتی موهاش مردانه نیست.
** ورزش رزمی در تضاد با روحیه دخترانه نیست؟
قبلاً خیلی از ورزشها خشن بودند، اما الان سطح خشونت ورزشها پایین آمده و بیشتر ورزشها تکنیکی شده اند.
من خودم پیلاتس کار میکنم و د رکنارش کیک بوکس را هم انجام میدهم در صورتیکه پیلاتس یک ورزش کاملاً آرام است.
ورزشی همچون کیک بوکس به ما حس مثبت اعتماد به نفس میدهد و روحیه ما را قویتر میکند. این دوران تمام شده که دختران در خانه بنشینند و منتظر باشند تا ازدواج کنند و یا اینکه کار نکنند، ما در جامعهای هستیم که خانمها وارد عمل شده و شاغل هستند، به نظر من با این مهم این نیاز احساس میشود که خانمها یک روحیه قوی و مقاوم داشته باشند تا در مقابل هر تنش و فشاری شکننده نباشند. تابو ضعیف بودن و شکننده بودن دخترها باید بشکند و این ورزش خیلی میتواند از این بابت کمک کند.
** تا حالا شده در یک درگیری اجباراً از تکنیک هایت استفاده کنی؟
نه خداروشکر
** بیشترین آسیب دیدگی که دیدی چه بوده؟
در مرحله آمادگی همین مسابقات هنگام تمرین عضله همسترینگ هر دو پایم آسیب دید و علت اینکه در مسابقات دوم شدم هم همین آسیب دیدگی بود.
** شما هم شنیده اید که هر وقت صحبت از زنان رزمی کار میشود، خیلیها میگویند «بیچاره شوهرش»؟ واکنش ات به این جور جملات چیست؟
خندیده ام. اتفاقاً در عین اینکه خیلیها ورزش رزمی را خشن میبینند من خیلیها را دیدم که در این ورزش کار میکنند و روحیات لطیفی دارند. این به نوعی از بیرون گود دیدن و قضاوت کردن است، اصلاً به این شکل نیست و به این جملات تنها میتوان خندید.