اختصاصی/ تاملی در باب میزان آمادگی استان در برابر بلایای طبیعی
استان کرمان با واژه بحران بیگانه نیست. هر از چند گاهی این واژه را در کنار یک بلای غیر طبیعی و یا غیر طبیعی می‌شنویم و غافل گیر می‌شویم. اخیرا نیز شاهد وقوع سیل در جنوب استان، بودیم.
گفتارنو/ مرضیه قاضی زاده:استان کرمان با واژه بحران بیگانه نیست. هر از چند گاهی این واژه را در کنار یک بلای غیر طبیعی و یا غیر طبیعی می‌شنویم و غافل گیر می‌شویم. اخیرا نیز شاهد وقوع سیل در جنوب استان، بودیم.
اگر چه شروع بحث‌های مربوط به بحران سیل با انتشار خبر‌های آغاز ترسالی قوت گرفت، اما در همان سال‌های خشکسالی نیز این استان همواره درگیر تبعات این سیل‌های مقطعی بوده است. نمونه اش در سیلاب آبان ماه ۹۴ که تنها ۳۰ میلیارد ریال به راه‌های جنوب کرمان خسارات وارد شد یا سیلاب مرداد ماه ۹۵ که جان سه نفراز هم استانی‌ها را در منطقه سیرج گرفت؛ ۶ ماه بعد هم دوباره این مسئله تکرار شد، این بار در شهرستان‌های شرقی.
فروردین ماه امسال بود که سیل همه کشور را فرا گرفت و خسارت‌های هنگفتی به بار آورد، بالاترین خسارات مربوط به استان لرستان بود.
هرچند گزارشات هواشناسی و آب منطقه‌ای باهم در تعارض بود، اما هردو سازمان نسبت به وقوع سیل در کرمان هشدار داده بودند؛ استانی که میانگین بارندگی اش به ۱۵۰ میلی لیتر هم نمی‌رسد در اثر وقوع سیل میلیارد‌ها تومان خسارات دید و راه ارتباطی قریب به ۴۳ روستایش در جنوب کرمان مسدود شد. حال آنکه میزان خسارات وارده تنها در بخش کشاورزی سه هزار و ۵۷۷ میلیارد ریال برآورد شد که یکهزار و ۹۰۳ میلیارد ریال آن صرفاً مربوط به شهرستان سیرجان بود.
اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور دستور آماده باش دستگاه‌های امدادی را صادر کرد و با تماس تلفنی با استاندار کرمان خواستار مدیریت بحران شد. ۵ روستای جنوبی در قلعه گنج، رودبار و .. تخلیه شد و چند محور اصلی اعم از محور راور-مشهد بسته شد.
ستاد مدیریت بحران تشکیل شد. استاندارکرمان دستگاه‌های مختلف اجرایی اعم از شهرداری، آب منطقه ای، اداره راه و شهرسازی و هواشناسی و ... را پای کار آورد و بحران از بیخ گوشمان رد شد. رییس مرکز فوریت‌های پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان اعلام کرد که بارندگی‌های کرمان فوتی و مصدومی نداشته است.
تذکر به مسئولین برای مقابله با بحران سیل داده شد و قرار شد تا در بلند مدت نقاط حادثه‌خیز استان با کمک سازمان جنگل‌ها و مراتع شناسایی و مشکلات آن‌ها مرتفع شود.
شناسایی و تصمیم گیری در خصوص ساخت و ساز‌های غیر مجاز در مسیر سیلاب و رودخانه ها، احداث سیل بند، طرح‌های آبخیزداری و همینطور حل معضل آب گرفتگی معابر در سطح شهرو شهرستان‌ها از جمله کار‌هایی بود که باید صورت می‌گرفت. چندین ماه گذشت و اجرای این دستورالعمل‌ها روی کاغذ ماند.
دی ماه رسید و باز هم سیلی دیگر، این بار هم در همان شهرستان‌های جنوبی، خسارات احتمالی ۲۱۸ میلیارد تومان.
سیل اخیر قریب به ۸ هزار و ۲۲۱ نفر در قالب هزار و ۶۹۷ خانوار در ۹۰ روستای جنوبی اعم از منوجان، کهنوج، ریگان، قلعه‌گنج و... را در معرض آسیب قرارداد. بارندگی‌ها و خسارت‌هایی که همچنان اثرات آن بعد از گذشت چندین روز به قوت خود باقیست و کماکان عبور و مرور در بعضی از راه‌های استان با دشواری جدی روبه روست.
حال باید منتظر ماند و دید برنامه زمانی برای مقاومت استان در برابر بلایای طبیعی کی ارائه می‌شود و وارد فاز اجرایی می شود. دیگر غافلگیر شدن برای مردم پاسخ قانع کننده ای نیست!
اگر چه شروع بحث‌های مربوط به بحران سیل با انتشار خبر‌های آغاز ترسالی قوت گرفت، اما در همان سال‌های خشکسالی نیز این استان همواره درگیر تبعات این سیل‌های مقطعی بوده است. نمونه اش در سیلاب آبان ماه ۹۴ که تنها ۳۰ میلیارد ریال به راه‌های جنوب کرمان خسارات وارد شد یا سیلاب مرداد ماه ۹۵ که جان سه نفراز هم استانی‌ها را در منطقه سیرج گرفت؛ ۶ ماه بعد هم دوباره این مسئله تکرار شد، این بار در شهرستان‌های شرقی.
فروردین ماه امسال بود که سیل همه کشور را فرا گرفت و خسارت‌های هنگفتی به بار آورد، بالاترین خسارات مربوط به استان لرستان بود.
هرچند گزارشات هواشناسی و آب منطقه‌ای باهم در تعارض بود، اما هردو سازمان نسبت به وقوع سیل در کرمان هشدار داده بودند؛ استانی که میانگین بارندگی اش به ۱۵۰ میلی لیتر هم نمی‌رسد در اثر وقوع سیل میلیارد‌ها تومان خسارات دید و راه ارتباطی قریب به ۴۳ روستایش در جنوب کرمان مسدود شد. حال آنکه میزان خسارات وارده تنها در بخش کشاورزی سه هزار و ۵۷۷ میلیارد ریال برآورد شد که یکهزار و ۹۰۳ میلیارد ریال آن صرفاً مربوط به شهرستان سیرجان بود.
اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور دستور آماده باش دستگاه‌های امدادی را صادر کرد و با تماس تلفنی با استاندار کرمان خواستار مدیریت بحران شد. ۵ روستای جنوبی در قلعه گنج، رودبار و .. تخلیه شد و چند محور اصلی اعم از محور راور-مشهد بسته شد.
ستاد مدیریت بحران تشکیل شد. استاندارکرمان دستگاه‌های مختلف اجرایی اعم از شهرداری، آب منطقه ای، اداره راه و شهرسازی و هواشناسی و ... را پای کار آورد و بحران از بیخ گوشمان رد شد. رییس مرکز فوریت‌های پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان اعلام کرد که بارندگی‌های کرمان فوتی و مصدومی نداشته است.
تذکر به مسئولین برای مقابله با بحران سیل داده شد و قرار شد تا در بلند مدت نقاط حادثه‌خیز استان با کمک سازمان جنگل‌ها و مراتع شناسایی و مشکلات آن‌ها مرتفع شود.
شناسایی و تصمیم گیری در خصوص ساخت و ساز‌های غیر مجاز در مسیر سیلاب و رودخانه ها، احداث سیل بند، طرح‌های آبخیزداری و همینطور حل معضل آب گرفتگی معابر در سطح شهرو شهرستان‌ها از جمله کار‌هایی بود که باید صورت می‌گرفت. چندین ماه گذشت و اجرای این دستورالعمل‌ها روی کاغذ ماند.
دی ماه رسید و باز هم سیلی دیگر، این بار هم در همان شهرستان‌های جنوبی، خسارات احتمالی ۲۱۸ میلیارد تومان.
سیل اخیر قریب به ۸ هزار و ۲۲۱ نفر در قالب هزار و ۶۹۷ خانوار در ۹۰ روستای جنوبی اعم از منوجان، کهنوج، ریگان، قلعه‌گنج و... را در معرض آسیب قرارداد. بارندگی‌ها و خسارت‌هایی که همچنان اثرات آن بعد از گذشت چندین روز به قوت خود باقیست و کماکان عبور و مرور در بعضی از راه‌های استان با دشواری جدی روبه روست.
حال باید منتظر ماند و دید برنامه زمانی برای مقاومت استان در برابر بلایای طبیعی کی ارائه می‌شود و وارد فاز اجرایی می شود. دیگر غافلگیر شدن برای مردم پاسخ قانع کننده ای نیست!
