رئیس شبکه دامپزشکی شهرستان رابر گفت: دامداران بیماری مشترک سیاه زخم را جدی بگیرند.
فاطمه موحدی امروز در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در رابر با اشاره به خطرات بیماری سیاه‌زخم اظهار داشت: بیماری سیاه زخم به نام‌های دیگری از جمله «آدم بدخیم»، بیماری «پشم‌ریسان» و «تب طحالی» نیز شناخته می‌شود.
وی افزود: دوره کمون بیماری در حیوانات بین 2 روز بوده و در انسان بین سه تا 10 روز از طریق جلدی و یک تا پنج روز از طریق تنفس و دو تا پنج روز از طریق گوارشی است.
علائم بیماری در انسان
موحدی در مورد علائم این بیماری در انسان گفت: این بیماری به سه فرم دیده می‌شود که عبارتند از فرم جلدی یا پوستی، فرم تنفسی و فرم گوارشی که فرم جلدی بیش از 90 درصد شاربن انسانی را شامل می‌شود.
رئیس دامپزشکی رابر افزود: در فرم جلدی بیماری از طریق تماس با حیوانات آلوده، پشم، پوست و چرم به انسان انتقال یافته و در محل ورود میکروب در پوست ابتدا به صورت تاول و سپس به زخم گود و سیاه رنگ پیشرفت می‌کند.
موحدی بیان کرد: عموماً این جراحت‌های پوستی بدون درد و یا با درد کم همراه بوده که ممکن است، فرد بیمار به موقع به پزشک مراجعه نکرده و چنانچه به موقع تحت درمان قرار نگیرد ممکن است عفونت پیشرفت کرده و به سپتی‌سمی و نهایتاً مرگ منجر شود.
وی تصریح کرد: در فرم تنفسی مراحل اولیه علائم خفیف و مشابه عفونت‌های بخش فوقانی دستگاه تنفس بوده و پس از سپری شدن سه تا پنج روز علائم شدیدتر شده با تب و شوک و نهایتا مرگ نمایان می‌شود.
موحدی بیان داشت: در فرم گوارشی، بیماری بر اثر مصرف گوشت آلوده ایجاد شده و توأم با استفراغ و خون در مدفوع ظاهر شده و نهایتاً به مرگ بیمار منجر می‌شود.
علائم بیماری در حیوانات
موحدی در مورد علائم بیماری در حیوانات تصریح کرد: این بیماری در حیوانات به شکل فوق حاد، حاد و تحت حاد، مزمن تظاهر می‌کند در فرم فوق حاد، بیماری به طور ناگهانی در گاو، گوسفند و بز آغاز شده و به سرعت به مرگ حیوان منجر می‌شود.
وی افزود: در فرم مزمن، بیماری در خوک و ندرتاً در گاو، اسب و سگ دیده می‌شود، علائم این فرم از بیماری عبارت است از آدم‌‌گلو، حنجره و ترشحات کف‌دار و خونابه از دهان جاری شده که نهایتا به خفگی دام و ایجاد مرگ منجر می‌شود.
برای جلوگیری از انتقال این بیماری چه کنیم
موحدی خاطرنشان کرد: جلوگیری از تماس انسان با حیوانات آلوده و فرآورده‌های آن، رعایت اصول بهداشت در مکان‌هایی که با محصولات دامی سرو کار دارند، درمان و مراقبت‌های لازم در مورد زخم‌های پوستی، ضدعفونی مو و پشم و چرم با مواد مناسب، واکسیناسیون دام، دفن بهداشتی لاشه‌های مظنون و آلوده به شاربن از راه‌های کنترل و پیشگیری از این بیماری است.
