روش‌های پیشگیری از ابتلا به آبله میمونی/ افراد مشکوک به آبله میمون به کجا مراجعه کنند؟

روز گذشته یک بیمار مبتلا به آبله میمونی در کشور شناسایی شده است؛ افراد با رعایت اصول بهداشتی ساده می‌توانند از ابتلای خود به این بیماری جلوگیری کنند.

به گزارش تسنیم؛ روز گذشته وزارت بهداشت از شناسایی اولین مورد ابتلا به آبله میمونی در کشور خبر داد. این بیمار یک زن 34 ساله و ساکن اهواز است که از طریق مشاهده ضایعات پوستی بیمار صورت گرفته است.

آبله میمونی چیست؟

عامل ابتلا به این بیماری، ویروس آبله میمونی است و دلیل نام‌گذاری این بوده که نخستین بار در سال 1958 این بیماری در میان میمون‌هایی که برای تحقیقات و پژوهش نگهداری می‌شدند، شناسایی شده است. این بیماری در سال 1970 میلادی در انسان نیز مشاهده شد.

علائم بیماری آبله میمونی چیست؟

مشخصه معمول این بیماری، بثورات و دانه‌های پوستی همراه با تاول در صورت، دست، پا، دهان و اندام تناسلی است. علاوه بر این علائم ممکن است تب، سردرد، خستگی، تورم غدد لنفاوی و احساس ناخوشی نیز بروز پیدا کند.

دوره ابتلا به آبله میمونی چقدر است؟

تا زمانی که فرد نشانه‌های بیماری را داشته باشد می‌تواند ویروس را به افراد دیگر منتقل کند. دوره نهفتگی بیماری 5 تا 10 روز است. علائم بیماری که می‌تواند خفیف یا شدید باشد معمولاً طی دو تا سه هفته از بین می‌رود.

روش‌های انتقال بیماری

روش‌های انتقال بیماری شامل تماس با ضایعات پوستی یا مخاطی فرد مبتلا، تماس پوستی بین افراد از جمله رابطه جنسی و مواجهه نزدیک با قطرات و ترشحات تنفسی در طولانی‌مدت است.

اگر علائم مشکوک به آبله میمون داشته باشیم باید چه کنیم؟

اگر فکر می‌کنید علائمی دارید یا با فرد مبتلا به آبله میمونی در تماس بوده‌اید باید برای مشاوره، آزمایش و مراقبت‌های پزشکی به پزشک یا نزدیک‌ترین مرکز خدمات جامع سلامت مراجعه کنید. در صورت امکان خود را قرنطینه و از تماس نزدیک با دیگران خودداری کنید. دست‌های خود را به طور مداوم با آب و صابون بشویید و یا با محلول حاوی الکل ضدعفونی کنید.

درمان بیماری چگونه است؟

آبله میمونی یک بیماری خودمحدودشونده است یعنی علائم آن خود به خود ظرف چند هفته از بین می‌رود، اما تمام افراد دارای علائم باید برای درمان علائم خود به مراکز بهداشتی و درمانی مراجعه کنند.

چگونه از ابتلا به بیماری پیشگیری کنیم؟

با محدود کردن تماس با افراد مشکوک به بیماری، خطر ابتلای خود را کاهش دهید.

اگر با شخص بیماری زندگی می‌کنید او را تشویق به قرنطینه کنید.

فرد مبتلا به بیماری باید ضایعات پوستی را با پوشش مناسب مانند گاز استریل بپوشاند.

در هنگام تماس با بیماران باید از ماسک طبی استفاده کنید. به‌ویژه اگر بیمار، سرفه یا ضایعاتی در دهان خود دارد.

پایبندی به حریم خانواده و آمیزش جنسی ایمن، می‌تواند باعث جلوگیری از ابتلا به بیماری شود.