نگاهی به ورزشِ گران سوارکاری
البته این مبالغ حداقل ترین مبالغی هستند که در حال حاضر در بازار وجود دارند ضمن اینکه قیمت ها به دلیل وارداتی بودن برخی از اجناس نرخ ثابتی نداشته و به صورت مداوم در حال تغییر هستند.
اینجا دیگر خبری از مشکلات مالی نیست، دیگر فلان قهرمان و پیشکسوت از مشکلات مالی اش دم نمی زند و رییس نمی گوید وسایل هیات در صندوق عقب ماشینم است. اینجا بلیط ورودی برای تماشای مسابقات به بالای پنجاه هزارتومان هم می رسد و نداشتن زمین مسابقه و تمرین و حتی نداشتن لباس خنده دار است. تازه لباسشان برای سواری کردن میلیونی است و در اینجا به جز عده ای محدود ردی از قشر متوسط و پایین جامعه (از نظر اقتصادی) پیدا نمی کنیم. اینجا خیلی چیزها با بقیه هیات ها و ورزش ها فرق دارد، حتی گزارشگرهایشان، یکدیگر را خان و خان زاده معرفی می کنند و بی پولی که این روزها به بزرگترین معضل خیلی از ورزشها تبدیل شده در اینجا معنا ندارد.
نشریه «کرمان فردا» در شماره نخست خود نوشت: معتقدند هرچقدر هم سوارکاری ورزش گرانی باشد پولش را خودشان می دهند نه دولت! طعنه شان بی ربط با ورزش فوتبال نیست که هی می گویند فوتبالیست ها پول مفت می گیرند و آخرش جز آبرو ریزی چیز دیگری در بر ندارند.
آنها حتی خودشان را با فوتبال هم مقایسه نمی کنند و قبول هم دارند که سوارکاری ورزش عوام نیست.
ورزشی که پیامبر اکرم اسلام در آن حدیث معروف که به فرزندانتان شنا، تیراندازی و سوارکاری بیاموزید، به جدیت توصیه کرده تا هر مسلمانی این سه ورزش را آموزش ببیند و این در حالی است که به غیر از قشر طبقه بالا از نظر اقتصادی جامعه کسی نمی تواند سوارکاری را یاد بگیرد.
در این گزارش که در شماره های بعدی ادامه خواهد داشت سعی کردیم ریز هزینه هایی که یک فرد باید برای سوارکار شدن بپردازد را آورده ایم. در شماره بعد بیشتر از هیات و چون و چرایش با خبر خواهید شد.
سوارکاری در کرمان
ورزش سوارکاری حدودا سال 1354 بود که رسما با افتتاح اولین باشگاه دولتی در کرمان(واقع در بلوار جمهوری) کارش را شروع کرد. در آن زمان یک مربی پاکستانی به نام "آسم "مامور شد تا این ورزش را به علاقه مندان آموزش دهد.
بعد از آن تیمور فتح الله نژاد اولین مربی ای بود که از کرمان دوره دید و خودش را به عنوان اولین مربی تاریخ سوارکاری کرمان معرفی کرد.
پس از آن سال 72 بود که محسن امیرماهانی و رضا زنگی آبادی حکم داوری درجه 3خود را از فدراسیون سوارکاری کشور دریافت کردند تا اولین داوران رسمی سوارکاری در کرمان لقب بگیرند.
محسن ایرانمنش تنها سوارکار کرمانی است که با حضورش در مسابقات برون مرزی در کره جنوبی نامش را به عنوان اولین سوارکار کرمانی که در خارج از کشور با حریفانش مسابقه داده ثبت کرده است.
اما سوارکاری استان پس از تخریب باشگاه دولتی چندین سال شور و نشاط و فعالیت چندانی نداشت تا اینکه پس از سالها سیاسون به این ورزش ورود پیدا کردند و هفت باغ کرمان چندین باشگاه شیک و مجهز سوارکاری را با هزینه بخش خصوصی به خود دید که به یمن همین سرمایه گذاری چراغ مسابقات سوارکاری یکی پس از دیگری روشن و روز به روز پر نورتر شده است.
در حال حاضر نیز ریاست این هیات را علی ارجمندی ای برعهده دارد که هم مدیرعامل شرکت سرمایه گذاری مس سرچشمه است و هم از پیشکسوتان ورزش استان می باشد.
قیمت عشقی اسب ها
قیمت اسب ها را جدای از نژاد و زیبایی ،عشق خریدار و فروشنده تعیین می کند، یعنی اسب ها قیمت ثابتی ندارند و معمولا کمترین اسب بین دو و 3میلیون تومان قیمت دارد و اسب های مسابقه ای بین 300تا 500میلیون تومان خرید و فروش می شوند و در موارد خاص اسب های زیبایی عرب قیمتشان حتی به یک میلیارد و دویست میلیون تومان هم می رسد.
البته اسب ها نژاد های گوناگونی دارند که در کرمان بیشتر اسب ها نژادهایی چون، اصیل انگلیسی(تروبرد)، هانوورین، وست فالیان، آلمانین، KWPN، اصیل ایرانی، اصیل ترکمن و اسب های دو خون وجود دارند.
قابل ذکر است در کرمان اسب ها فقط در 3رشته پرش، زیبایی و کورس به رقابت می پردازند که این روزها هم حسابی بازار مسابقاتشان گرم است.
برای سواری کردن چقدر پول می خوای؟
ابتدا به امر هر اسب برای سواری دادن به سوارکارش وسایلی را نیاز دارد، وسایلی مثل کله گی سرآخور(20هزاتومان)، کله گی و دستچلو(125هزارتومان)، آهنی دهنه(50هزارتومان)، عرق گیر(130هزارتومان)، زین(یک و نیم میلیون تومان)، رکاب (85هزارتومان)، جل زمستانی(90هزارتومان)، بندرکاب(80هزاتومان)، تنگ (125 هزارتومان)، تعلیمی(55هزارتومان)، عرق گیر(125هزاتومان)، ککه گیر و دستبندان(59هزارتومان)، نعل و نعل بندی(150هزارتومان)، سم و محصولات مراقبتی(49هزارتومان)، تاندون بند(395هزارتومان)، بانداژ استراحت(65هزارتومان)، دهنه و ابخوری(49هزارتومان)، مجموعه لوازم تیمار(100هزارتومان) که این ها برای سواری دادن اسب نیاز های اولیه به حساب می آیند.
اما وسایلی که یک سوارکار برای سوارکاری نیاز دارد شامل: کلاه سوارکار(150هزارتومان)، پیراهن سفید(100)، شلوار(98هزارتومان)، چکمه(96هزارتومان)، کت سوارکار(900هزارتومان)، دستکش(75هزارتومان)، مهمیز(49هزارتومان)، شلاق(39هزارتومان)، محافظ بدن (395هزارتومان) و ... می شود.
البته این مبالغ حداقل ترین مبالغی هستند که در حال حاضر در بازار وجود دارند ضمن اینکه قیمت ها به دلیل وارداتی بودن برخی از اجناس نرخ ثابتی نداشته و به صورت مداوم در حال تغییر هستند.
البته برای آموزش اسب سواری هزینه مشخصی وجود ندارد.
اجاره خونه اسب ها سنگین تر از انسان ها!!!
اما نکته ای که بعد از خرید و تجهیز اسب و تجهیز سوارکار جالب است بدانید اجاره اسطبل، تغذیه و نگهداری اسب است.
اسب ها به غیر از مواقعی که باید از مکمل ها و مراقبت های پزشکی برای مسابقات استفاده کنند به طور میانگین روزانه 20هزارتومان یعنی در ماه حدود 600 هزارتومان خرج هزینه اجاره اسطبل، غذا و کارگری که از آن ها نگهداری می کند را روی دست صاحبانشان می گذارند.
ضمن اینکه اسب ها مکمل هایی مانند اسپری ضد مگس و حشرات(75هزارتومان)، ضد التهاب و درد(75هزارتومان)، مکمل ترمیم شاخی سم(98هزارتومان)، و یا مکمل های انرژی زایی که قبل از مسابقات مصرف می شود هم نیاز دارند.
آنها البته هزینه هایی برای زیبا شدنشان هم دارند، که اسپری براق کننده یال و دم(90هزارتومان)، شامپو براق کننده(40هزارتومان) از جمله آنها می باشند.
سرماخوردگی 200هزارتومانی
اسب ها نیز مانند سایر حیوانات دچار بیماری می شوند، آنها فقط یک بیماری قابل اشتراک با انسان دارند که به محض مشاهده، اسب بایستی به دلیل اینکه بیماری اش در بین انسان ها شایع نشود اعدام شود.
اما اسب ها که جزیی ترین بیماریشان مانند انسان ها یعنی سرماخوردگی ساده است حدودا 200 هزارتومان دیگر خرج بر روی دست صاحبانشان می گذارند.
هزینه معاینه دکتر سرپایی 100هزارتومان است و هزینه دارو ها و رفت وآمد ها هم 100هزارتومان که در مجموع یک بیماری به حساب ساده هزینه سنگینی را برجای می گذارد
قابل ذکر است اسب ها معمولا بین 25 تا نهایتا 30 سال عمر می کنند، البته طول عمر اسبی در اروپا به 68سال هم رسیده بود، اما معمولا طول عمر زندگی آن ها بین 25الی 30 سال است هرچند طول عمر مسابقه آنها نیز بستگی به آموزش و کارکردن با اسب دارد.
بلیط 50 هزارتومانی برای تماشای مسابقه
این روزها بازار برگزاری مسابقات اسب سواری در باشگاههای خصوصی کرمان حسابی داغ است، بنرهای تبلیغاتی مسابقات در شهر نصب شده تا هواداران و علاقه مندان با حضورشان در باشگاه های جاده هفت باغ علوی مسابقات هیجان انگیز سوارکاری را از نزدیک مشاهده کنند. اما نکته جالب اینجاست که هزینه های تماشای زنده مسابقات سوارکاری هم بالاست. بلیط وی آی پی مسابقات به 50 هزارتومان هم رسیده است.
قابل ذکر است در کرمان حدود 8-9باشگاه غیر رسمی (فاقد مجوز) و 3باشگاه رسمی در حال فعالیت هستند.
بیمه اسب ها
شاید در ذهنتان بگویید آدم هرچقدر هم عشق داشته باشد تا این حد نباید در سوارکاری هزینه کند، یعنی اینکه فردی به طور میانگین 500میلیون تومان از سرمایه اش را خرج اسبی کند که احتمال مرگش هر لحظه وجود دارد؟ که در این میان کارگزاری های بیمه خیال سرمایه داران را برای سرمایه گذاری در سوارکاری حسابی راحت کرده است و با وجود آنها معلوم می شود پول دادن بابت اسب آنقدرها هم عشق نمی خواهد. چراکه بیمه ها اسب نر را هرمیلیون 50 هزارتومان و هر اسب ماده را 60 هزارتومان بیمه می کنند تا هر اتفاقی که برای اسب افتاد طبق قرارداد هزینه اش را به صاحب اسب پرداخت نمایند.
غیر قابل انتشار: ۱
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۲
حسام
| 
۱۹:۱۱ - ۱۳۹۸/۰۸/۱۰
پاسخ
عالی
آرش
| ۲۱:۵۹ - ۱۴۰۰/۰۹/۰۹
پاسخ
بیخیال