اعتقاد آقای هاشمی، به سبک زندگی با حفظ رفاه، به معنای اشرافی گری نیست و اتفاقا من معتقدم این شعار اشرافی گری از سوی افرادی دامن زده می‌شود که می‌خواهند افکار عمومی را به سوی نقطه انحرافی سوق بدهند.
«چهل سال تخریب هاشمی از زبان فرزند ارشد» موضوع خوبی برای مصاحبه بود. فرزند ارشد آیت الله هاشمی‌رفسنجانی از حاشیه‌های سیاسی و دعواهای جناحی پرهیز دارد. همیشه یک مهندس و یک فرد اجرایی بوده است. مهندسی که از زیر سایه سیاسی پدر خارج شده و سال هاست فعالیت عمرانی می کند . با محسن هاشمی در این شهرک دانشگاهی علوم تحقیقت دانشگاه ازاد که با مبنای علمی و پژوهشی ساخته شده است، به گفت‌وگو نشستیم تا از موضوعات مختلف بگوییم به‌خصوص از تخریب آیت ا. . . هاشمی و خانواده‌اش و این که محسن هاشمی در قامت نمایندگی مجلس می‌خواهد چه چیزی را دنبال کند؟
*آیت ا. . . هاشمی‌رفسنجانی برای انتخابات خبرگان رهبری اعلام کاندیداتوری کردند. طبعا دوباره در آستانه انتخابات شاهد تخریب ایشان هستیم، از شما درباره علت و ریشه‌های تخریب علیه آیت ا. . هاشمی و خانواده هاشمی بپرسم، شاید ایشان رکورد‌دار تخریب شدن در دهه‌های اخیرباشد، واقعا علت این حملات دائمی چیست؟
برای پاسخ به شما، باید از قبل از انقلاب شروع کنم، آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی در دوران مبارزه از چهره‌هایی بود که نزدیکترین رابطه را با امام خمینی (ره) که آن ایام در نجف تبعید بودند، داشت. با وجودی که در ایران زندگی می‌کرد، از مبارزه با طاغوت، تمام قد حمایت می‌کرد. با شروع التقاط در سازمان مجاهدین خلق که هسته اولیه آن از بچه‌های مسلمان دهه چهل بود و بعد حذف نیروهای مسلمان، توسط افراد منحرف، آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی و چهره‌های نظیر شهید مطهری، اقدام به انتقاد از انحراف سازمان مجاهدین خلق کردند که این انتقاد موجب طرد این سازمان از صف نیروهای انقلابی خط امامی شد و این سازمان و سایر گروههای مبارزی که بسوی مارکسیسم گرایش داشتند، تهدید کردند که آقای هاشمی را ترور فیزیکی و ترور شخصیت کنند که هر دوی این تهدیدها عملی شد. یعنی از ابتدای پیروزی انقلاب حجم شایعات و دروغ‌هایی که در مورد آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی توسط منافقین در جامعه منتشر شد، به نحوی بود که ایشان به همراه شهید بهشتی ترور شخصیت شدند و بعد از شهید مطهری ایشان مورد ترور فیزیکی هم قرار گرفت که با فداکاری مادرم این ترور ناکام ماند و تنها توانستند یک گلوله به ایشان بزنند.
*در طول چند دوره گذشته پس از انقلاب و پس از سال‌های جنگ تخریب آیت ا. . شکل جدی تری به خود گرفت. چرا افرادی که در داخل جریان انقلاب قرار داشتند هاشمی را تخریب کردند؟
در طول 37 سال گذشته نیز این خط تخریب و ترور شخصیت همواره ادامه داشته است با این تفاوت که برخی از نیروهایی که ادعای تدین و انقلابی بودن و ارزش مداری را داشتند از روش منافقین برای ترور شخصیت آیت‌الله هاشمی استفاده می‌کنند، البته باید این را عنوان کنم که ایشان برخلاف برخی، به هر انتقاد و مخالفتی برچسب تخریب و ترور شخصیت نمی‌چسبانند و از انتقاداتی که به صورت سازنده و مبتنی بر واقعیات نه شایعات و دروغ باشد استقبال می‌کنند.
*خوب همین جا، یکی از اختلاف‌ها آشکار می‌شود، مخالفان آقای هاشمی به‌خصوص در طیف اصولگرایان معتقدند که ایشان خط اشرافیت را در جمهوری اسلامی وارد کرده و حمایت می‌کند، به نظر شما این انتقاد سازنده است یا تخریب؟
اتفاقا به مورد خوبی اشاره کردید، برای این که بینیم واقعا آقای هاشمی از اشرافیت حمایت می‌کند یا نه باید ببنیم معنای اشرافیت چیست؟ ، ایشان ازابتدای انقلاب وحتی قبل از آن معتقد بود فقر و تظاهر به فقر، نه تنها مورد تأیید و حمایت دین نیست بلکه مورد نکوهش دین است و این گروههای سوسیال دموکرات‌ها بودند که براساس آموزه‌های مارکسیستی ثروت و رفاه را به معنای مخالفت با عدالت جلوه می‌دادند. آیت‌الله هاشمی، حدود 25 سال قبل در نماز جمعه از این که افرادی به اسم انقلابی بودن و حزب الهی بودن لباس‌های کثیف بپوشند و ظاهری نامناسب داشته باشند، انتقاد کرد. چرا که این مسائل را مظاهر ریا و تحمیق مردم می‌دانست. ایشان زهد واقعی را در عدم تعلق به دنیا معنا می‌کند، نه تظاهر به ساده زیستی و زهدفروشی در دهه گذشته مشاهد کردیم اتفاقا کسانی که بیشترین تظاهر را به ساده زیستی وانقلابی گری داشتند چه فجایعی به بار آوردند، چه اختلاس‌هایی کردند و چه زندگی‌های پنهانی داشتند، در مقابل آیت‌الله هاشمی، همان‌گونه که هست می‌نمایاند. بد نیست خاطره‌ای را از شهید مطهری نقل کنم ایشان در آستانه انقلاب وقتی برای سخنرانی به دانشگاه شریف می‌روند بچه‌های انجمن اسلامی به ایشان توصیه می‌کنند که با خودروی بنز خود به دانشگاه وارد نشوند، چون دانشگاه در اختیار گروهای چپ بود و شهید مطهری در مقابل می‌گوید حتما با همین ماشین تا محل سخنرانی باید برود، چون اولا اهل ریا و دورویی نیست و ثانیا با این که ماشین خوب سوار شدن، اسلامی نیست، مخالف است. بنابراین اعتقاد آقای هاشمی، به سبک زندگی با حفظ رفاه، به معنای اشرافی گری نیست و اتفاقا من معتقدم این شعار اشرافی گری از سوی افرادی دامن زده می‌شود که می‌خواهند افکار عمومی را به سوی نقطه انحرافی سوق بدهند و از موضوع مهم مبارزه با رانت و فساد اقتصادی منحرف کنند و مردم را بجای این که بپرسند مسئولان و نهادها از کجا آورده‌اند و چرا رانت خواری می‌کنند به مسائل ظاهری منحرف کنند، در حالی‌که در همه دنیا مسئولان باید درباره عدم برخوداری از رانت و فساد پاسخگو باشند، نه در مورد کفش و لباس و ظاهرشان.
*حضور شما در انتخابات یادآور حضور شما در انتخابات شورای شهر تهران و کاندیداتوری شهرداری است. دلیل حضور شما در انتخابات شورای شهر گذشته و کاندیداتوری برای مسئولیت شهرداری تهران چه بود؟
خوب من حدود بیست سال است که در بحث مدیریت شهری، به‌خصوص حمل‌و‌نقل عمومی و مترو درگیر بوده‌ام و بیشترین مدت عمرم را در این موضوع مطالعه و فعالیت اجرایی کرده ام. از سوی دیگر تهران بعنوان پایتخت کشور و کلانشهری با بیش از 10 میلیون نفر جمعیت، از مشکلات بنیادین در مدیریت شهری رنج می‌برد، مشکلاتی که نه یک شبه ایجاد شده و نه یک شبه نیز برطرف خواهند شد، نظیر ترافیک، آلودگی هوا و آلودگی صوتی، ازدحام و مسائل محیط زیستی، محور این مشکلات را در کم توجهی به سیستم حمل‌و‌نقل عمومی انبوه بر یا مترو می‌دانستم. بنابراین وقتی که در ابتدای سال 1390، از مدیرعاملی مترو کنار رفتم و بعد از یکسال از هیئت مدیره این شرکت نیز جدا شدم، احساس کردم تجربیات و دیدگاه‌های که راجع به مدیریت شهری و حل معضلات اساسی تهران داشتم، می‌تواند مفید واقع شود و در انتخابات شورای شهر در سال 1392 نامزد شدم که صلاحیتم تأیید نشد، پس از انتخابات و ورود تعدادی از اصلاح‌طلبان به شورای شهر، این گروه و برخی از ورزشکاران عضو شورا، از من دعوت کردند که کاندیداتوری برای تصدی شهرداری تهران را بپذیرم و من هم بعد از مطالعه و تهیه برنامه‌ای مفصل و مدون پذیرفتم اما در رقابت با آقای قالیباف پس از مساوی شدن آرا در دور اول با اختلاف یک رای در دور دوم ایشان شهردار شد، بنابراین دلیل خاصی برای ورود به این صحنه وجود نداشت. به صورت طبیعی وقتی شما در حوزه‌ای فعالیت اجرایی و مدیریتی آنجام می‌دهی به نوعی با هزینه مردم تجربه کسب می‌کنی، مسئولیت اخلاقی به وجود می‌آید که نسبت به مشکلات مردم بی‌تفاوت نباشی و از زیر بار مسئولیت و وظیفه شانه خالی نکنی.
* انگیزه شما از کاندیداتوری برای انتخابات مجلس چیست؟ چرا فکر می‌کنید این تجربیات به درد مجلس می‌خورد؟
با وجود حدود سی سال سابقه فعالیت‌های اجرایی و حضور در مسئولیت‌های مختلف طبیعی است که در مورد مشکلات کشور و ریشه‌های آن صاحب نظراتی باشم و فکر می‌کنم یکی از نقاطی که در ایران به پاشنه آشیل حکمرانی خوب تبدیل شده است، پارلمان است. اگر نمایندگان مجلس افراد با تجربه و صاحب تخصصی باشند که صرفا برای صندلی نمایندگی و مزایای آن یا ماشین رای احزاب و گروه‌ها به مجلس نیامده باشند، می‌توانند مسائل کشور را به‌طور بنیادی حل کنند. شان مجلس در جمهوری اسلامی شان بالایی است که متاسفانه در دوره‌های اخیر، این شان در راس امور بودن نه از سوی دولت گذشته و نه مجالس اخیر رعایت نشده است و جایگاه مجلس را در افکار عمومی نیز تنزل داده است. به همین خاطر فکر می‌کنم حضور موثر و با برنامه در مجلس و آنجام کار کارشناسی در قوه مقننه می‌تواند برای کشور بسیار مفید باشد. البته همان‌طور که قبلا گفتم هنوز تصمیم قطعی برای کاندیداتوری نگرفته ام، از سوی حزب کارگزاران این پیشنهاد مطرح شده است و تاکنون با مشورتهای که با بزرگان وگروه‌های سیاسی داشته‌ام به من توصیه شده است که در انتخابات حضور پیدا کنم اما برای تصمیم‌گیری قطعی باید تا زمان ثبت‌نام وآرایش سیاسی کشور و شرایط افکارعمومی صبر کنیم.
*این احتمال را نمی‌دهید که بعد از کاندیداتوری تخریب‌ها علیه شما وخانواده تان به این بهانه اوج بگیرد؟ یا این که تجربه شورای شهر تکرار شود؟!
همان‌طور که در ابتدا گفتم تخریب علیه آقای هاشمی و خانواده ایشان تقریبا طی چهل سال گذشته به صورت ممتد وجود داشته است و این‌طور نیست که اگر من کاندیدا شوم تخریب شروع شود یا اگر نشوم تخریب تمام شود، منتها تفاوتی که تخریب‌ها از حدود بیست سال پیش و آغاز دور دوم ریاست‌جمهوری آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی پیدا کرد این بود که برخی تخریبگران از درون برخی افراد و گروههای به‌ظاهر انقلابی نیز حمایت و تغذیه می‌شدند، ابتدا بخش‌هایی از جناح راست تخریب علیه آقای هاشمی را در انتخابات دوره دوم دامن زد با این هدف که ایشان را در ریاست‌جمهوری تمام کند و اثرگذاری و تعادل بخشی آقای هاشمی را از بین ببرد. این روند در انتخابات مجلس پنجم به اوج رسید و ما شاهد بودیم از درون برخی افراد به اصطلاح نزدیک به برخی نهادهای خاص و مداحان مذهبی این جریان تغذیه می‌شود و به اسم زدن کارگزاران علیه دولت سازندگی و رئیس جمهوری برنامه‌ریزی می‌شد که البته نتیجه عکس داد و کارگزاران با همه اتفاقاتی که افتاد توانست در مجلس پنجم یک موفقیت نسبی را به دست آورد.
*پس چرا در جریان روی کار آمدن اصلاح‌طلبان، تخریب آیت ا. . . هاشمی با شدت بیشتری ادامه پیدا کرد در این جناح که مداحان و برخی جریان‌‌های خاص تأثیر‌گذار نبودند؟
بعد از دوم خرداد، این بار علم تخریب هاشمی را جناح چپ تندرو بلند کرد و چون اینها فکرمی کردند برای گرفتن همه حاکمیت آقای هاشمی بعنوان یک متعادل کننده سد راه آنهاست تصمیم گرفتند که ایشان را تخریب کنند و اقدام به درست کردن شایعات و دروغ‌هایی کردند که وجهه آقای هاشمی را در افکار عمومی مخدوش کند و تا حدی هم موفق شدند و در انتخابات مجلس ششم بیشترین تخریب علیه آقای هاشمی توسط چپ افراطی صورت گرفت و البته آسیبش را دیدند، یعنی وقتی نقش متعادل کننده و اعتدالی آقای هاشمی ضربه خورد، جناح اصلاح‌طلب که قوه مجریه و مقننه را در اختیار داشت، ظرف دوسال بکلی از حاکمیت حذف شد. در حالی‌که آیت‌الله هاشمی در طول انقلاب همواره بر این نظر بود که نباید در حاکمیت تک صدایی و تک جناحی ایجاد شود. ایشان در دوره جنگ که چپ در قدرت بود مانع حذف راست شد و در دهه بعد که راست در قدرت بود از چپ حمایت کرد اما زمانی که ایشان ابتدا توسط چپ افراطی و بعد توسط راست افراطی تخریب شد و جایگاه متعادل کننده‌اش تضعیف شد، دیدیم کشور به دام افراط و تفریط کشیده شد و در دوره اخیر با فهم موضوع توسط نخبگان و افکارعمومی، آیت‌الله هاشمی توانست اثرگذاری مناسب را در حفظ کشور از خطرها آنجام دهد. بنابراین عمده تخریب‌ها، با هدف کاهش اثرگذاری است و ما نباید از ترس تخریب از آنجام وظیفه و مسئولیت خود کوتاهی کنیم. البته در چندسال اخیر به‌خصوص بعد از سال 1388، این تخریب‌ها اثر عکس داشته است و محبوبیت ایشان و بالطبع خانواده با تخریب‌ها و توهین‌ها و حرمت شکنی‌ها نه تنها کاهش نیافته بلکه افزایش محسوس پیدا کرده است، چرا که مردم ایران به صورت سنتی از مظلوم حمایت می‌کنند و وقتی که ظلم و ناجوانمردی را در حق ایشان و خانواده ایشان دیدند، حمایت و همراهی خود را افزایش دادند. البته تخریبگران نیز نشان دادند برخلاف شعار و ظاهرشان حتی به نظرات مقام معظم رهبری نیز کمترین اعتنایی نمی‌کنند و وقتی رهبری در خطبه‌های نماز جمعه سال 1388 شهادت داد که آقای هاشمی در طول دوران انقلاب، نه تنها ثروتی نیاندوخته است بلکه از اموال خود برای مبارزه نیز صرف کرده است، یا آنکه رئیس قوه قضاییه رسما اعلام کرد؛ ثروت آقای هاشمی و خانواده‌اش پس از دوره ریاست‌جمهوری افزایش نیافته است، تخریبگران که از بودجه بیت‌المال هم تغذیه می‌کنند، کمترین توجهی به مواضع روشن و شفاف نکردند.
*نگران رد صلاحیت خود در انتخابات مجلس نیستید؟
علتی برای رد صلاحیت بنده وجود ندارد که بخاطر آن نگران باشم، مشی من، همیشه معتدل و متمایل به تعامل و گفت‌وگو بوده است و از تندروی پرهیز داشته ام. شورای نگهبان اگر بخواهد فردی مثل بنده را رد کند، پس چه کسی غیراز جریان تندرو در صحنه باقی می‌ماند! اتفاقا رد صلاحیت چهره‌های میانه رو به سوی تندروی‌های دوطرف است، از یکسو مشارکت در انتخابات کاهش پیدا کرده و از سوی دیگر با حذف چهره‌های شناخته شده میانه رو، احتمال ورود چهره‌های ناشناخته تندرو به مجلس فراهم می‌شود. شما ببنید در همان مجلس ششم، از حدود 140 نفری که به رهبری نامه سرگشاده نوشتند حدود 100 نفر قبل از ورود به مجلس فاقد سابقه سیاسی جدی بودند. بنابراین تندروی وقتی به وجود می‌آید که چهره‌های میانه رویی نظیر آیت‌الله هاشمی از مجلس حذف می‌شوند و چهره‌های تندرو جایگزین آن می‌شوند، در حالی‌که بنده اصولا با اقداماتی نظیر نوشتن نامه‌های سرگشاده از سوی مسئولان به یکدیگر مخالفم، بالاخره هر مسئولیتی اختیارات و وظایف خود را دارد و فرد باید بتواند درون حاکمیت مسئله را حل کند، نه این که با افکارعمومی بازی کند، هنر نمایندگان مجلس این نیست که نامه سرگشاده بنویسند یا تحصن کنند، بلکه هنرشان باید این باشد که قانون درست بنویسند و با تعامل آن قانون را به اجرا برسانند و درست نظارت کنند. بنابراین من فکر می‌کنم حضور نیروهای میانه رو به سود نظام است و نباید آنها را از دور خارج کرد. به‌خصوص با شرایطی که کشور دارد، تثبیت اعتدال در همه اجزای حاکمیت برای حفظ امنیت ملی و منافع ملی ضروری است.
*دلیل رد صلاحیت شما در انتخابات شورای شهر چه بود؟
انتخابات سال 1392 شرایط خاصی داشت، در واقع نیروهای افراطی که در بیرون نهادهای تصمیم گیرنده برای انتخابات قرار داشتند توانستند روی نهادهای تصمیم گیرنده اثرگذاری کنند و با دادن اطلاعات و تحلیل‌های غلط، موجب عدم تأیید صلاحیت آیت‌الله هاشمی برای انتخابات ریاست‌جمهوری و بنده برای شورای شهر بشوند. در مورد چگونگی رد صلاحیت اقای هاشمی خود ایشان توضیحات و جزئیات را بیان کرده‌اند اما در مورد من، شرایط به گونه‌ای رقم خورد که هیئت نظارت پنج نفره مجلس، بعد از این که دیدند هیچ مدرک و مستندی جهت رد صلاحیت وجود ندارد و همه بر اساس شایعات و گزارشاتی با منابع مجهول و شب نامه‌ای است به من گفتند که صلاحیتت را تأیید می‌کنیم، بعد بلافاصله گروهی از یکی از دستگاه‌ها به مجلس رفت و با اعمال فشار مانع این شد که موضوع آنجام شود. البته در آن انتخابات به دلیل این که صلاحیت آقای هاشمی برای ریاست‌جمهوری رد شده بود، تحلیل گروههای افراطی این بود در صورتی که صلاحیت من برای شورای شهر تهران تأیید شود، رفراندومی به وجود می‌آید که عدم تأیید صلاحیت آقای هاشمی به چالش کشیده می‌شود و رای من نشان دهنده محبوبیت آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی خواهد بود، از این رو عدم تأیید صلاحیتم را با شدیدترین انگیزه‌های سیاسی دنبال کردند.
منبع: وقایع‌اتفاقیه
