علی اسلامی‌پناه در گفت‌وگو با گفتارنو:
استاد حقوق دانشگاه تهران گفت: یک دانشجو باید در کنار تحصیل و کسب علم نسبت به مسائل سیاسی پیرامون خود هم آگاهی داشته باشد و هم برخورد معقولانه‌ای داشته باشد.
استاد حقوق دانشگاه تهران گفت: یک دانشجو باید در کنار تحصیل و کسب علم نسبت به مسائل سیاسی پیرامون خود هم آگاهی داشته باشد و هم برخورد معقولانه‌ای داشته باشد.
دکتر علی اسلامی‌پناه در گفت‌وگو با خبرنگار گفتارنو در پاسخ به این سوال که وظیفه سیاسی یک دانشجو چیست، اظهار داشت: دانشجو برای کسب دانش، علم، معرفت و اخلاق وارد مراکز آموزش عالی شده و در کنار این فعالیت‌های علمی باید نقشی سازنده در عرصه مسائل سیاسی ایفا کند به این ترتیب که شرایط جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کند را به خوبی درک کند و برای مشکلات موجود در اجتماع راه‌حل‌هایی بیابد و اگر جایی لازم بود اقدامی نقد شود، آن نقد را وارد کند.
نماینده مردم جیرفت در مجلس هشتم با تاکید بر شناخت دانشجویان از وضعیت سیاسی و اجتماعی دوران خود تصریح کرد: دانشجو باید اوضاع و احوال زمانی که در آن زندگی می‌کند را بسنجد و واقعیت‌های جامعه را مد نظر قرار دهد، سپس با دقت در رابطه با مسائل سیاسی زمان خود عکس‌العمل نشان دهد و نقش‌آفرینی کند و حالا این نقش‌آفرینی می‌تواند در قالب انتخابات درون دانشگاهی باید و یا در قالب اظهارنظر در مورد مسائل روز سیاسی.
این استاد دانشگاه در پاسخ به سوال دیگر خبرنگار گفتار نو مبنی بر اینکه آیا در دولت روحانی فضای سیاسی کنونی دانشگاه‌ها بهبود یافته است، ابراز کرد: با روی کار آمدن دکتر روحانی و دولت تدبیر و امید فضای سیاسی دانشگاه‌ها بازتر شده است و به نظر می‌رسد که دانشجویان فضای مناسبی برای فعالیت دارند اما فضا ایده‌آل نیست و آن چه که هست فعلا زمینه برای فعالیت دانشجویان فراهم است.
اسلامی پناه برای بهتر شدن فضای فعلی دانشگاه‌ها نیز پیشنهاداتی را عنوان کرد و افزود: باید توازنی وجود داشته باشد که هم نظم اجتماعی خدشه‌دار نشود و هم حق داشجو و به طورکلی‌تر حقوق سیاسی انسان‌ها پایمال نشود به طوری که کسانی که در پی ایجاد نظم در جامعه هستند باید یک دانشجو را درک کنند و برای حقوق سیاسی دانشجویان احترام قائل باشند و باید از حقوق اولیه دانشجو از قبیل حق آزادی بیان، فعالیت سیاسی و... صیانت شود.
نماینده سابق مجلس افزود: سیاستمداران، حاکمان و روسای دانشگاه‌ها باید دانشجو را پرورش دهند به این ترتیب که اگر روزی خطایی از یک دانشجو سر زد نباید آن خطا را به عنوان یک تخلف تلقی کنند و باید به خطای آن دانشجو در قالب رشد تکاملی‌اش نگاه شود و بایست به وی فرصت و آموزش داد.
