یک فعال دانشجویی گفت: به مشکلاتی که تشکلهای دانشجویی با آن مواجه هستند، اشاره و عنوان کرد: در حال حاضر مدیران، تشکل دانشجویی و اعضای آن را با یک حزب و سیاستمداران کارکشته اشتباه گرفتهاند و ما باید عمیقاً در نظر و عمل این را بپذیریم که تشکل دانشجویی، سیاسی یا غیر سیاسی عرصه مشق مدیریت سیاست و...است.
دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان در گفتوگو با گفتارنو گفت: بحث رابطه دانشجو و دانشگاه با سیاست و نحوه این رابطه بحث گسترده و ظریفیست که اظهار نظرهای مختلفی در رابطه با آن صورت گرفته است. آنچه که مسلم است اکثریت سلایق اصل سیاسی بودن دانشجو و پویایی سیاسی در دانشگاه را می پذیرند. اما پیرامون شکل و محتوی این رابطه نظرات وسیعی دارند.
ارسلان مقبلیهنزا با اشاره به تعریف متفاوت و بعضا متناقض هر گروه از سیاست تشریح کرد: «نکته ظریفی که عدم لحاظ آن باعث سردرگمی و حتی تعجب در قضاوت رابطه بین حرف و عمل گروهای مختلف طرفدار دانشجوی سیاسی میشود همین تناقض و تفاوت است.»
وی ادامه داد: «عدهای تعریفشان از سیاست این است که آن را صرفا چنگ انداختن به قدرت میدانند، گروه دیگری دانشجوی سیاسی را تنها در صورتی می پذیرند که فقط مجری سیاستهای آنها باشند و عدهای نیز سیاست را مساوی با اعتراض به همه چیز و همه کس می دانند.»
این فعال دانشجویی با بیان اینکه آنچه که میان این تعاریف مشترک است محدود بودن دامنه این تعاریف تنها به بازیهای قدرت است تصریح کرد: «هیچکدام از گروههای سیاسی توانایی تعریف و توصیف هدف نهایی و طراحی نقشه راهی جامع به سوی این هدف ندارند و صرفاً یا برنامههای موجود و یا دیکته شده را اجرا میکنند و یا به همه چیز اعتراض میکنند.»
مقبلی با ارائه تعریف از دانشجوی سیاسی افزود: «از نظر ما تعریف جامع و صحیح از سیاست خاصه در حوزه دانشگاه برنامهریزی برای تمامی ابعاد زندگی چه در صحنه فردی و چه اجتماعی است. بنا بر این دانشجویی را میتوان سیاسی نامید که برای تمامی این زمینهها برنامهای برای بهبود وضعیت و راهکاری برای اجرای آن برنامه داشته باشد که لازمه آن مطالعه کافی و مشق عملی سیاست است.
دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان با بیان اینکه سیاست هنگام ورود به دانشگاه باید رنگ و بوی دانشگاه را به خود بگیرد، افزود: «متاسفانه در حال حاضر و گذشته در دانشگاه به تبع جو حاکم سیاسی و همچنین نبود احزاب برای آموزش آکادمیک سیاست به جوانان، به صورت احساسی و سطحی به سیاست نگریسته شده و دانشجویان گاهاً به عنوان شاخهای از جناحهای سیاسی به درگیریهای پرهزینه و فرسایشی وارد شدهاند.»
وی دانشگاه را محل تولید علم، گفت و شنود، آزمون و خطا و تحلیل دانست و اضافه کرد: «در دانشگاه باید به سیاست به عنوان یک علم نگریست و نظریات و راهکارهای سیاسی برای بهبود جامعه و حاکمیت تولید شود و در آینده مدیران و سیاستورزان عالم و قابل پیشبینی را به جامعه تحویل دهد.»
وی نقش دانشجویان را در پیروزی آقای دکتر روحانی در انتخابات سال92 ، نقش بسزا و موثری خواند و اظهار کرد: «شعارهای انتخاباتی آقای دکتر روحانی بخشی مهمی از مطالبات دانشجویان را پوشش می داد که خوشبختانه در عمل نیز در این مدت تلاشهای خوبی صورت گرفته است.
وی ادامه داد: البته اگر مقاومت مجلس در انتخاب وزیر علوم به این گونه نبود و یا توجه بیشتر به بخش دانشجویی وزارت بهداشت صورت میگرفت، اوضاع میتوانست بهتر نیز باشد، به هر حال تغییرات مثبت نسبت به قبل کاملاً محسوس است.
این فعال دانشجویی در عین حال افزود: باید به این نکته توجه داشته باشیم که پیروزی سال 92 فاز اول تغییرات رو به جلو بود و عمدهی هدف آن که محقق هم شده جلوگیری از سیر قهقرایی بود که کشور در آن گرفتار شده بود. مسلماً انتخابات اسفند94 در تکمیل این پیروزی نقش مهمی دارد.
مقبلی با بیان اینکه آقای دکتر روحانی باید درانتخاب مدیران رده میانی و پایینی دولت دقت بیشتری کنند، اذعان داشت: رئیسجمهور محترم در اولویتبندیهای خود، خواستههای حامیانشان و وزن هر طیف آنها را به دقت ملاحظه کنند اما واقعیتی تلخ را که باید بپذیریم این است که قدرت دولت در ایران به صورت سینوسی گاهاً میتواند بسیار محدود شود. نمونه آن برهم زنی برنامه های تشکلهای دانشجویی در این روزها و عدم توانایی دولت در برخورد با مسببین آنهاست.
وی به مشکلاتی که تشکلهای دانشجویی با آن مواجه هستند، اشاره و عنوان کرد: در حال حاضر مدیران، تشکل دانشجویی و اعضای آن را با یک حزب و سیاستمداران کارکشته اشتباه گرفتهاند و ما باید عمیقاً در نظر و عمل این را بپذیریم که تشکل دانشجویی، سیاسی یا غیر سیاسی عرصه مشق مدیریت سیاست و...است.
مقبلی با بیان اینکه تشکل دانشجویی محل تمرین است نه عملیات، خاطرنشان کرد: در تشکل دانشجویی باید آنقدر آزمون و خطا صورت بگیرد که در آینده مدیر توانا به جامعه تحویل دهد، متاسفانه این دیدگاه و توقع که خود ریشه دیگری و ثمره نامیمونی دارد، در سطح دانشجویان موجبات بی رغبتی به فعالیت و همچنین خودسانسوری فعالان دانشجویی را فراهم کرده است.
وی اذعان داشت: البته ناگفته نماند متاسفانه یا خوشبختانه در همان عرصه عملیاتی نیز تشکلهای دانشجویی در معادلات سیاسی کشور وزن بالایی دارند.
این فعال دانشجویی مشکل دیگر را موزانه منفی مدیران دانشگاهها جهت تداوم سکوت در دانشگاهها دانست و گفت: این رفتار خود علل مختلفی از جمله فشارهای بیرونی و اگر عمیقتر بنگریم، دید منفی به سیاست در جامعه کنونی است که خود این دیدگاه نیز معلول دو علت است یکی هزینه بالای فعالیت سیاسی در ایران و دو نیز کاهش امید به تاثیر فعالیت سیاسی در شرایط حاکم است.
مقبلی مشکل سوم را در عملکرد دکتر روحانی جست و ابراز کرد: این مشکل به کارنامه دکتر روحانی در دانشگاهها نمای کاریکاتوری داده است و مشکل استفاده از مدیران بدون تجربه مدیریتی و به اصطلاح صفر کیلومتراست، خاصه در ردههای میانی و پایین که اولین سطح برخورد دولت و دانشجویان هستند.
دبیرتشکیلات انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان مشکل چهارمی را نیز مطرح ساخت و بیان کرد: به دلیل اقبال دانشجویان به انجمن های اسلامی و سایر تشکلهای منتقد و برتری کمی و کیفی آنها متاسفانه همواره از داخل و خارج دانشگاهها علیه آنها اتهامزنیهایی صورت میگیرد. فی المثل همه تشکلها هر کار اشتباهی هم که بکنند در راستای نظام و انقلاب و اسلام بوده اما انجمن اسلامی حتی کار درستش نیز نادیده گرفته میشود که این موضوع گاهاً اسباب مسمومیت فضا با این اتهامها فراهم میشود و در قضاوت مدیران موثر میافتد.
وی در پایان ضمن تبریک روز دانشجو گفت: به نظر می رسد در صورتی که این موانع برداشته شوند بتوان آینده روشنی را برای فضای سیاسی دانشگاه ترسیم کرد.